Η πόλη της Νέας Υόρκης βυθίζεται κάτω από το βάρος των κτηρίων της, σύμφωνα με νέα μελέτη την οποία δημοσιεύει το αμερικανικό ειδησεογραφικό δίκτυο, CNN.
Αυτή η σταδιακή διαδικασία θα μπορούσε να σημάνει προβλήματα για την πόλη, γύρω από την οποία η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται περισσότερο από δύο φορές πιο γρήγορα από τον παγκόσμιο ρυθμό - και προβλέπεται να αυξηθεί μεταξύ 8 και 30 εκατοστών μέχρι το 2050.
Επιπλέον, οι επιστήμονες αναμένουν συχνότερα και πιο ακραία φαινόμενα βροχοπτώσεων, όπως τυφώνες, λόγω της κλιματικής κρίσης.
«Απέχουμε πολύ από το να μετακινηθεί ο ωκεανός προς τα μέσα», δήλωσε ο Τομ Πάρσονς, ερευνητής γεωφυσικός στο Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ. «Είχαμε όμως δύο μεγάλα γεγονότα τυφώνων με τον Σάντι και την Άιντα στη Νέα Υόρκη, όπου οι έντονες βροχοπτώσεις προκάλεσαν πλημμύρες στην πόλη, και κάποιες από τις επιπτώσεις της αστικοποίησης επέτρεψαν την είσοδο νερού».
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Earth's Future, έχει ως στόχο να δείξει πώς τα πολυώροφα κτίρια σε παράκτιες, παραποτάμιες ή παραλίμνιες περιοχές θα μπορούσαν να συμβάλουν στον μελλοντικό κίνδυνο πλημμύρας και ότι θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για τον μετριασμό των δυνητικά επικίνδυνων επιπτώσεων.
Κίνδυνοι από τη βύθιση των πόλεων - και ένα μυστήριο
Οι ερευνητές υπολόγισαν τη μάζα των 1.084.954 κτηρίων που υπήρχαν τότε στις πέντε συνοικίες της Νέας Υόρκης, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ζύγιζαν περίπου 762 δισ. κιλά - που ισοδυναμούν με περίπου 1,9 εκατ. πλήρως φορτωμένα Boeing 747-400.
Στη συνέχεια, η ομάδα μελέτης χρησιμοποίησε προσομοιώσεις για να υπολογίσει τις επιπτώσεις αυτού του βάρους στο έδαφος, συγκρίνοντάς το με δορυφορικά δεδομένα που δείχνουν την πραγματική γεωλογική κατάσταση. Η ανάλυση αποκάλυψε τον ρυθμό με τον οποίο βυθίζεται η πόλη: «Ο μέσος όρος είναι περίπου 1 έως 2 χιλιοστά το χρόνο, με ορισμένες περιοχές μεγαλύτερης καθίζησης που φτάνουν περίπου τα 4,5 χιλιοστά το χρόνο», δήλωσε ο Parsons.
Η καθίζηση είναι ο τεχνικός όρος για τη βύθιση ή την καθίζηση της γήινης επιφάνειας που οφείλεται σε φυσικά ή τεχνητά αίτια. Μελέτη του Σεπτεμβρίου του 2022 διαπίστωσε ότι 44 από τις 48 πολυπληθέστερες παράκτιες πόλεις έχουν περιοχές που βυθίζονται ταχύτερα από ό,τι ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας.
Η νέα προσέγγιση της τελευταίας μελέτης είναι να ληφθεί υπόψη ειδικά το βάρος των κτιρίων της Νέας Υόρκης και το πώς αυτά συμβάλλουν στην καθίζηση της γης κάτω από αυτά.
Ωστόσο, δεν οφείλεται όλη η βύθιση στα κτίρια. «Θα μπορούσαμε να δούμε κάποια αντιστοιχία όπου υπάρχει κατασκευή σε πολύ μαλακά εδάφη και τεχνητή πλήρωση», δήλωσε ο Parsons. «Σε άλλα σημεία, βλέπουμε καθιζήσεις που είναι δύσκολο να εξηγηθούν. Και υπάρχουν πολλές διαφορετικές αιτίες γι' αυτό, όπως η μεταπαγετώδης χαλάρωση που συνέβη μετά την τελευταία εποχή των παγετώνων ή η άντληση υπόγειων υδάτων».
Ορισμένες περιοχές του κάτω Μανχάταν, του Μπρούκλιν και του Κουίνς είναι μεταξύ εκείνων που βυθίζονται με ταχύτερο ρυθμό από τον μέσο όρο, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Κάποια από αυτά φαίνεται να αντιστοιχούν σε κατασκευαστικά έργα που πραγματοποιούνται», δήλωσε ο Parsons. «Αλλά βλέπουμε επίσης καθίζηση στο βόρειο άκρο του Στάτεν Άιλαντ για την οποία δεν μπορώ να βρω εξήγηση, και έχω εξετάσει όλα τα είδη των διαφορετικών πραγμάτων, οπότε αυτό παραμένει μυστήριο», ανέφερε ο ίδιος.
Περιορισμός κινδύνων γύρω από τις πόλεις που βυθίζονται
Η βύθιση μπορεί να αποτελέσει απειλή για πλημμύρες ακόμη νωρίτερα από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, σύμφωνα με την έρευνα, και όχι μόνο στη Νέα Υόρκη. «Πρόκειται για παγκόσμιο ζήτημα. Οι συνεργάτες μου από το Πανεπιστήμιο του Rhode Island εξέτασαν 99 πόλεις σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο παράκτιες αλλά και εσωτερικές, και η συντριπτική πλειονότητά τους έχει προβλήματα καθίζησης», δήλωσε ο Parsons, αναφέροντας την περίπτωση της Τζακάρτα, η οποία βυθίζεται τόσο γρήγορα, ώστε η κυβέρνηση της Ινδονησίας σχεδιάζει να χτίσει νέα πρωτεύουσα αλλού.
«Γνωρίζουμε ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας αυξάνεται και οι ακτογραμμές αλλάζουν και ότι είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για την κατανόηση του αντίκτυπου των ανθρώπινων δραστηριοτήτων», δήλωσε η γεωφυσικός Sophie Coulson, μεταδιδακτορική συνεργάτης στο Εθνικό Εργαστήριο Los Alamos. «Αυτή η έρευνα ρίχνει φως σε έναν σημαντικό ανθρώπινο παράγοντα που μόλις πρόσφατα ήρθε στο επίκεντρο - την επίδραση των φορτίων των αστικών κτιρίων στην καθίζηση της παράκτιας γης».
Οι συγγραφείς, πρόσθεσε η ίδια, χρησιμοποιούν έξυπνο συνδυασμό υπολογιστικών μοντέλων, δορυφορικών μετρήσεων και δεδομένων GPS για να εκτιμήσουν τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους ρυθμούς βύθισης διαφόρων περιοχών της πόλης και να εντοπίσουν τις περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο.
«Η πόλη της Νέας Υόρκης είναι από τις πιο πυκνοκατοικημένες παράκτιες περιοχές στον κόσμο, με μεγάλο μέρος των κρίσιμων υποδομών της να έχουν κατασκευαστεί σε παράκτιες περιοχές με χαμηλό υψόμετρο», δήλωσε η ίδια.
«Η κατανόηση του πώς και γιατί αλλάζει το τοπίο και ο εντοπισμός των περιοχών που είναι πιο ευάλωτες στις πλημμύρες είναι ουσιαστικής σημασίας για τη σωστή προετοιμασία για τον μετριασμό της μελλοντικής ανόδου της στάθμης της θάλασσας», τόνισε.
