«Έχουμε την άποψη ότι δεν υπάρχει θεμελιακή σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στην Κίνα και την ΕΕ», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ο πρέσβης του ασιατικού «γίγαντα» στις Βρυξέλλες, καλώντας τις δύο πλευρές να στείλουν «ένα ισχυρό μήνυμα» ότι απορρίπτουν τη μονομέρεια. Αυτή τη θέση επανέλαβε ουσιαστικά και ο Κινέζος πρωθυπουργός, Λι Κεκιάνγκ, κατά την 22η (τηλε)διάσκεψη κορυφής, ισχυριζόμενος ότι οι πλευρές που αφορούν την συνεργασία υπερτερούν των μετώπων που προκαλούν ανταγωνισμό.
Δεν θέλει πολλή σκέψη και ιδιαίτερες γνώσεις για να καταλάβει κανείς ότι το Πεκίνο επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία – κυρίως την κρίση που ξέσπασε εξαιτίας της πανδημίας και τις αντιδράσεις που προκαλεί ο Τραμπ στην Ευρώπη – προκειμένου να μπει «σφήνα» στις σχέσεις των δύο παραδοσιακών εταίρων της Δύσης, ΗΠΑ και ΕΕ. Από τις απαντήσεις που έλαβε και χθες, ωστόσο, πρέπει να κατάλαβε ότι οι Ευρωπαίοι δεν είναι έτοιμοι ούτε να συνθηκολογήσουν άνευ όρων, ούτε να πέσουν σαν... ώριμο φρούτο.
Πρέπει να σημειωθεί, εξάλλου, ότι τους τελευταίους μήνες οι «27» έχουν κάνει σημαντικά βήματα στο να διαμορφώσουν μια ενιαία πολιτική απέναντι στην Κίνα, διαμηνύοντας ότι ναι μεν επιθυμούν να την έχουν ως εταίρο και δεν προτίθενται να υιοθετήσουν την ψυχροπολεμική τακτική της Ουάσινγκτον, όμως θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε αυτή η σχέση να διαμορφωθεί με βάση τους δικούς τους όρους. Παρά δε το γεγονός ότι δεν συμφωνούν απολύτως όλοι οι εταίροι σε όλα, το μέγεθος και η επιθετικότητα (σε ορισμένες ειδικά περιπτώσεις) της Κίνας τους αναγκάζει να συσπειρωθούν.
Η απάντηση φον ντερ Λάιεν
«Εξακολουθούμε να έχουμε μια μη ισορροπημένη σχέση στο εμπόριο και τις επενδύσεις. Δεν έχουμε κάνει την πρόοδο που είχαμε βάλει στόχο, στην κοινή δήλωση μετά τη σύνοδο του περασμένου έτους, όσον αφορά στην αντιμετώπιση των εμποδίων για την ελεύθερη πρόσβαση στις αγορές», δήλωσε χαρακτηριστικά η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, φωτογραφίζοντας αφενός το εμπορικό έλλειμμα των 164 δισ. ευρώ (όσον αφορά στα αγαθά) για την ΕΕ, τους περιορισμούς που υπάρχουν για είσοδο στην κινεζική αγορά, αλλά και τις μεγάλες κρατικές επιδοτήσεις προς κινεζικές εταιρείες οι οποίες νοθεύουν τον ελεύθερο ανταγωνισμό.
Τα παραπάνω είναι, ουσιαστικά, τα βασικά «αγκάθια» που υπάρχουν στις σχέσεις της ΕΕ με την Κίνα. Επειδή, όμως, σε μια διαπραγμάτευση χρειάζονται όσο το δυνατόν περισσότερα επιχειρήματα, αλλά και εξαιτίας των αμερικανικών πιέσεων, οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να εγείρουν μετ' επιτάσεως χθες δύο ακόμη θέματα: Αφενός, τις εξελίξεις στο Χονγκ Κονγκ και την παραβίαση των αρχών της δημοκρατίας από το Πεκίνο και, αφετέρου, την ελλιπή πληροφόρηση – έως και παραπληροφόρηση – εκ μέρους των Κινέζων στο θέμα του Covid-19.
