Η επόμενη μέρα της ιστορικής συμφωνίας για τις ΑΟΖ
shutterstock
shutterstock

Η επόμενη μέρα της ιστορικής συμφωνίας για τις ΑΟΖ

Η ανακοίνωση της συμφωνίας μεταξύ των δύο κρατών δίνει μία νότα αισιοδοξίας για τη δυνατότητα να αναζωογονηθεί η αγορά του φυσικού αερίου, λόγω των μεγάλων κοιτασμάτων που έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή. Η κομβική μεσολάβηση των ΗΠΑ για την επίτευξη μίας συμφωνίας για τη διευθέτηση των αμφισβητούμενων θαλάσσιων συνόρων τους, δείχνει τη σημασία των εξελίξεων.

Η ανακάλυψη μεγαλύτερων κοιτασμάτων από ό,τι προβλεπόταν στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σίγουρα επιτάχυνε τις διαπραγματεύσεις των δύο μερών. Το Ισραήλ φαίνεται πως είναι προσανατολισμένο προς μία κανονικοποίηση των σχέσεών του με όσους είναι διατεθειμένοι να διαπραγματευτούν από την πλευρά των Αράβων.

Αυτό έχει φανεί άλλωστε από την έναρξη απευθείας πτήσεων από το Ισραήλ προς τη Σαουδική Αραβία, το modus operandi με τη Χαμάς και την άρση ορισμένων μέτρων ασφαλείας προς τους Παλαιστινίους, και κυριότερα βέβαια από την ανακοίνωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Γιάιρ Λαπίντ πως η χώρα του παραμένει προσηλωμένη προς τη λύση των δύο κρατών στο παλαιστινιακό ζήτημα.

Από την πλευρά του Λιβάνου, η χρηματοοικονομική κατάρρευση έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον πληθυσμό, ενώ η πίεση μεταφέρεται στο πολιτικό σύστημα, που αναζητεί να βρει έσοδα όσο το δυνατόν πιο άμεσα. Η ανοχή της Χεζμπολάχ στη συμφωνία, φαίνεται να υπήρξε ένα καταλυτικό σημείο στη συμφωνία με το Ισραήλ, ώστε εκείνο να δεχθεί πως καλύπτει τις απαιτήσεις ασφάλειάς του.

Το ράλι τιμών στις τιμές ενέργειας μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι άλλωστε το μεγάλο κίνητρο των Ηνωμένων Πολιτειών για να μεσολαβήσουν για την επίτευξη μίας συμφωνίας. Η εξόρυξη φυσικού αερίου από το πεδίο Καρίς για παράδειγμα θεωρείται πως μπορεί να πραγματοποιηθεί σε πολύ σύντομο χρόνο, αποσυμπιέζοντας την υπερβάλλουσα ζήτηση που υπάρχει μετά το ξέσπασμα της ενεργειακής κρίσης.

Όλα αυτά βέβαια θα ισχύουν, υπό τον όρο πως η Χεζμπολάχ θα απέχει από επιθέσεις, όπως θεωρείται πως εξασφαλίστηκε η άτυπη συμφωνία της, σύμφωνα με αναφορές. Οι σχέσεις της όμως με το σκληροπυρηνικό καθεστώς του Ιράν υφίστανται ακόμα και αποτελούν ένα παράγοντα στην εξίσωση της επόμενης ημέρας.

Επιπρόσθετα, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει την παρουσία άλλων ακραίων οργανώσεων στην περιοχή, των οποίων η ευθύνη για τη χαλιναγώγησή τους ανήκει στο αδύναμο κράτος του Λιβάνου. Παρ’ όλα αυτά, το διακύβευμα της επιτυχίας για την οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών παραμένει τεράστιο με ευρύτερες επιπτώσεις για την περιοχή.