Το μαγικό «ραβδί» με το οποίο η νέα κυβέρνηση των Περονιστών στην Αργεντινή πίστευε ότι θα βελτιώσει την κατάσταση της οικονομίας, εξαφανίζοντας το χρέος» φαίνεται πως δεν υπάρχει και έτσι η χώρα ακροβατεί σε τεντωμένο σκοινί, φλερτάροντας με μια ακόμα χρεωκοπία.
Η προεκλογική υπόσχεση του προέδρου Αλμπέρτο Φερνάντεζ και κυρίως της αντιπρόεδρου (και πρώην προέδρου) Κριστίνα Φερνάντεζ ότι «Δεν θα πληρώσουμε ούτε μισό σεντ στο ΔΝΤ, μέχρι να βγούμε από την ύφεση» είχε προλειάνει το έδαφος. Η Φερνάντεζ η θητεία της οποίας (2007-2015) χαρακτηρίστηκε από σκάνδαλα, παρεμβατικότητα και φυσικά χρεοκοπία, έχει πολλές φορές ταχθεί υπέρ της στάσης πληρωμών αποκαλώντας τους ξένους πιστωτές «γύπες».
Η προοπτική νέας πτώχευσης της Αργεντινής είναι ορατή από τον Αύγουστο, όταν το Μπουένος Αϊρες υπό την προεδρία του Μαουρίσιο Μάκρι, αποφάσισε μονομερώς, χωρίς διαπραγμάτευση με τους πιστωτές δηλαδή, να αναβάλει την αποπληρωμή χρέους ύψους 100 δισ. δολαρίων. Έκτοτε ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Standard & Poors υποβάθμισε τα αργεντίνικα ομόλογα στο επίπεδο των ομολόγων «σκουπιδιών» και ακολούθησε ανάλογη υποβάθμιση από τον οίκο Fitch.
Ήδη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ανακοίνωσε ότι το χρέος της Αργεντινής είναι «μη βιώσιμο» τονίζοντας ότι θα συνεχίσει την συνεργασία του με την κυβέρνηση της χώρας. «Το προσωπικό του ΔΝΤ εκτιμά το χρέος της Αργεντινής πλέον, ως μη βιώσιμο» αναφέρεται σε ανακοίνωση του οργανισμού, που εξέδωσε την Τετάρτη, ύστερα από την ολοκλήρωση αποστολής στη χώρα.
Ως εκ τούτου, η Χιμένα Μπλάνκο, από τη εταιρεία ανάλυσης ρίσκου Verisk Maplecroft, δήλωνε πρόσφατα στο δίκτυο CNBC ότι υπάρχουν 77% πιθανότητες χρεοκοπίας της Αργεντινής πριν το τέλος του 2020.
Το βασικό πρόβλημα όμως είναι το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του χρέους το οποίο αποτελεί μήλον της έριδος ανάμεσα σε ΔΝΤ, επενδυτές και την κυβέρνηση της χώρας. Η επικεφαλής του ταμείου Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα έχει δηλώσει ότι το ΔΝΤ δεν είναι προετοιμασμένο για κούρεμα του δανείου στην Αργεντινή. Παράλληλα, ελάχιστοι επενδυτές είναι έτοιμοι να δεχθούν μια περικοπή ύψους 40-50%, όπως υπονοούν τα σχέδια του Υπουργού Οικονομικών Μάρτιν Γκουζμάν.
Ούτως ή άλλως, η αναδιάρθρωση δεν λύνει τα προβλήματα της Αργεντινής και οι κάτοχοι ομολόγων έχουν «καεί» στο παρελθόν. Το ιστορικό της χώρας δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας αφού ανάλογες καταστάσεις επαναλαμβάνονται τακτικά και το παράδειγμα του 2001, όταν η μεγάλη αναδιάρθρωση απέτυχε να καταστήσει βιώσιμη τη δημοσιονομική θέση της χώρας, με αποτέλεσμα οι ομολογιούχοι να βρεθούν αντιμέτωποι με «κανονική» χρεοκοπία έξι μήνες αργότερα, συνεχίζει να προκαλεί φόβο.
