Του Τάσου Ευαγγελίου
Η έκδοση εντάλματος σύλληψης ενός προσώπου που φέρεται να έχει τελέσει αξιόποινες φράσεις σε τρίτη χώρα δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Όπως και η ανταπόκριση της χώρας που δέχεται το αίτημα. Στην περίπτωση όμως του ομογενή Αντώνη Βαθιώτη που συνελήφθη στην Κολομβία μετά από ένταλμα που εξέδωσαν οι ελληνικές αρχές κατόπιν αιτήματος του καθεστώτος Μαδούρου προκαλούνται ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν.
Οι αρμόδιες εισαγγελικές ακολούθησαν ενδεχομένως το γράμμα του νόμου. Και έλαβαν την απόφαση, αφού δεν κατέστη η εύρεση του Αντώνη Βαθιώτη στην Ελλάδα, να εκδώσουν ένα διεθνές ένταλμα σύλληψης, το οποίο και εκτελέστηκε στην Κολομβία όπου βρισκόταν με την οικογένειά του έχοντας ξεφύγει από τη Βενεζουέλα.
Επί της ουσίας ουδείς μπορεί να ξέρει τι ακριβώς συνέβη στις αναταραχές που φέρεται να έχει εμπλακεί όπως υποστηρίζει το καθεστώς που διοικεί τη χώρα. Το μόνο βέβαιο είναι πως η κυβέρνηση Μαδούρο έχει εκδώσει χιλιάδες εντάλματα σύλληψης και έχει ζητήσει δεκάδες ίσως και εκατοντάδες εκδόσεις «ερυθρών αγγελιών» από τη γενική γραμματεία της Ιντερπόλ. Για στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμη και για τη γενική εισαγγελέα της Βενεζουέλας, Λουίζα Ορτέγκα, που κατηγορεί τον πρόεδρο της χώρας της ακόμη και για εμπόριο ναρκωτικών επισήμως.
Χιλιάδες επίσης βρίσκονται στη φυλακή κατηγορούμενοι για συμμετοχή στις διαδηλώσεις που από το 2014 μέχρι και το καλοκαίρι είχαν τη μορφή χιονοστιβάδας σε μια χώρα όπου η οικονομική κρίση έχει φέρει την επισιτιστική αλλά και τη μαζική και με κάθε δυνατό τρόπο έξοδο άνω του ενός εκατομμυρίου προσφύγων.
Μια από τις λίγες κυβερνήσεις που δεν «βλέπουν» την κατάσταση που επικρατεί στη Βενεζουέλα είναι η Ελληνική. Αυτή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των ΑΝΕΛ που μετέχουν σε αυτή. Άλλωστε οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτοί που έχουν καταψηφίσει κάθε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το οποίο καταδικάζει την πολιτική αλλά και τον ίδιο τον Μαδούρο θέτοντας θέμα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα της Μπολιβοριανής επανάστασης.
Πολλοί κάνουν λόγο για ιδεολογική συμπαράσταση. Άλλοι μιλούν για στενές σχέσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Μαδούρο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που επαναφέρουν στη συζήτηση τα όσα διαδραματίστηκαν με τα ταξίδια του Νίκου Παππά στο Καράκας και σε... άλλες περιοχές πιο εξωτικές της Βενεζουέλας.
Η διεθνής κατακραυγή κατά του Ν. Μαδούρο είναι μεγάλη. Μόνο ο Ερντογάν και πιο χαλαρά η... Κούβα δείχνουν να τον στηρίζουν. Και η ελληνική κυβέρνηση. Με όλους τους τρόπους.
Άλλωστε μόλις πριν δύο μήνες στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ ο Πάνος Σκουρλέτης υποδεχόταν στην Κουμουνδούρου τον πρέσβη της Βενεζουέλας, Φαρίντ Φερνάντεζ μετά μετά βαΐων και κλάδων.
Όπως είχε γίνει γνωστό στη συνάντηση «αναπτύχθηκαν όλα τα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις της Βενεζουέλας, αλλά και συνολικά των χωρών της Λατινικής Αμερικής με την Ε.Ε. Έγινε πλούσια αναφορά και αναπτύχθηκε προβληματισμός γύρω από την δύσκολη κατάσταση που βιώνει η Λατινοαμερικάνικη χώρα το τελευταίο διάστημα, κυρίως λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από τις ΗΠΑ».
Μάλιστα «Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε με τον Πρέσβη κ. Fernandez στην ανάγκη για μια πολύπλευρη συνεργασία όλων των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων, που χρειάζεται να δημιουργηθεί διεθνώς, ως αντίβαρο στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές αλλά και στην άνοδο ξενοφοβικών και ακροδεξιών αντιλήψεων».
Ενώ η συνάντηση «έκλεισε με τις δύο πλευρές να συμφωνούν για την αναγκαιότητα της συνέχειας της συνεργασίας τους, μέσα σε ένα όλο πιο ασταθές και αβέβαιο διεθνές περιβάλλον»
Αυτές οι στενές σχέσεις και ίσως και άλλες λιγότερο γνωστές ή άγνωστες πάτησαν το «κουμπάκι του συναγερμού» για την υπόθεση του ομογενή που βρίσκεται φυλακισμένος στην Κολομβία με ελληνικό ένταλμα σύλληψης.
Με τον ίδιο να υποστηρίζει σε δηλώσεις του και στο Liberal.gr ότι από τη Βενεζουέλα διώκεται πολιτικά με ψευδείς κατηγορίες και να απορεί γιατί συνελήφθη με ένα ένταλμα που εξέδωσε η χώρα καταγωγής του.
«Ο Λεοπόλδο Λόπεζ είναι νονός της μικρής μου κόρης. Γι αυτό με κυνηγούν στη Βενεζουέλα» δηλώνει και εξηγεί ότι το γεγονός πως είναι φίλος και κουμπάρος με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο οποίος είχε χαρακτηριστεί από τον ίδιο τον Μαδούρο ως υποκινητής των διαδηλώσεων που κόντεψαν να τον ρίξουν από την προεδρία αποτελεί τη βασική αιτία των προβλημάτων του.
Ένα ερώτημα που τίθεται είναι αν και κατά πόσο έστω και κατά τη μετάφραση του αιτήματος της Βενεζουέλας και του εγγράφου της Ιντερπόλ ασχολήθηκε κανένας να εξετάσει τα δεδομένα πριν η υπόθεση φτάσει στα χέρια του αρμόδιου εισαγγελέα.
Άλλωστε είναι γνωστό πως τα τρία τελευταία χρόνια η γενική γραμματεία της Ιντερπόλ διαβιβάζει ως οφείλει τα εντάλματα που ζητά να εκδοθούν η κυβέρνηση Μαδούρο αλλά χωρίς να δίδει ιδιαίτερο βάρος. Όπως δεν δίνουν και οι χώρες που τα παραλαμβάνουν.
Σε κάθε περίπτωση η ελληνική πλευρά οφείλει να εμμείνει στο ένταλμα. Να ζητήσει την με κάθε τρόπο έκδοσή του στην Ελλάδα για να δικαστεί και να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο τέλεσε το έγκλημα που του αποδίδεται δηλαδή ότι σκότωσε μαζί με άλλους δύο Βενεζουελάνους τον λοχαγό της φρουράς στη Βενεζουέλα.
Οι σχέσεις της Κυβέρνησης με καθεστώτα τύπου Μαδούρο δεν πρέπει να αποτελέσουν εμπόδιο. Στην χειρότερη των περιπτώσεων δικαιούται όπως κάθε πολίτης μια δίκαιη δίκη. Η οποία υπό τις συνθήκες που κυβερνά η κατά ΣΥΡΙΖΑ «αριστερή και προοδευτική» κυβέρνηση της Βενεζουέλας δεν μπορεί να εξασφαλιστεί.
