Η ομιλία του Κινέζου προέδρου για τα 100 χρόνια του Κομμουνιστικού Κόμματος έγινε πρώτο θέμα διεθνώς. Ο Σι Τζιπίνγκ έστειλε πολλαπλά μηνύματα στο εσωτερικό αλλά και διεθνώς για την μελλοντική πορεία της χώρας, ως απάντηση, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Κίνα δεν θα ανεχθεί κήρυγμα από άλλους για το τι θα πράξει, αναφώνησε ο Σι Τζιπίνγκ μπροστά σε ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων, που είχαν συγκεντρωθεί να εορτάσουν τα 100 χρόνια του Κομμουνιστικού Κόμματος της χώρας. Οι συμβολισμοί του μεγαλείου της Κίνας κυριαρχούσαν. Το περιοδικό Foreign policy ανέλυσε πως η φιέστα ουσιαστικά εξυπηρετούσε στην ανάδειξη του Σι Τζιπίνγκ, ως του απόλυτου άρχοντα της χώρας. Οι αναφορές στους μεγάλους καθοδηγητές της χώρας ξεχώριζαν. Μάο Τσε Τουνγκ, Ντενγκ Ξιάο Πινγκ. Εννοείται πως τώρα είναι η σειρά του.
Ο Σι Τζιπίνγκ έδωσε έμφαση στον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού και την εκπαίδευση των ενόπλων δυνάμεων στο ανώτερο επίπεδο που θα της επιτρέψει να εγγυάται την εθνική ασφάλεια της. Όπως επιχειρηματολόγησε, η επικράτηση του κινέζικου στρατιωτικού δρόμου είναι μία αναγκαία συνθήκη για τη χώρα, ενώ ο Κινέζος πρόεδρος αναφέρθηκε στη στρατιωτική ανάπτυξη της Κίνας και στον πρωταγωνιστικό ρόλο που έχει αναλάβει στο διεθνές σύστημα.
Εκθείασε ιδιαίτερα το οικονομικό σύστημα της Κίνας και την επίδραση του στον μετασχηματισμό της χώρας. Με την εφαρμογή του σοσιαλιστικού μοντέλου, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας κατάφερε να υπερβεί τις οπισθοδρομικές παραγωγικές δυνάμεις, σύμφωνα με τον Σι Τζιπίνγκ και πλέον μετέτρεψε την Κίνα στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Η πρόκληση τώρα για εκείνον είναι η προσαρμογή του Μαρξισμού στο περιβάλλον της Κίνας. Ο Σι Τζιπίνγκ έστειλε ένα σαφές μήνυμα πως η Κίνα θα γίνει η κυρίαρχη δύναμη παγκοσμίως τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Η αναφορά του Σι Τζιπίνγκ για την «επανένωση» με την Ταϊβάν θορύβησε ιδιαίτερα τη διεθνή κοινότητα, καθώς η μικρή χώρα, που έχει αναδυθεί σε αντίθεση με την κομμουνιστική Κίνα, διατηρεί την ανεξαρτησία της από το Πεκίνο. Τα τελευταία χρόνια, το Πεκίνο έχει ακολουθήσει μία επιθετική πολιτική απέναντι στην Ταϊβάν, τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και με παραβιάσεις του εναέριου χώρου. Όλο αυτό το διάστημα, η Κίνα πιέζει τόσο τα άλλα κράτη, όσο και τους διεθνείς οργανισμούς να μην συναναστρέφονται με την Ταϊβάν ανεξάρτητα από εκείνη.
Η Ταϊβάν αντέδρασε άμεσα στην επιθετική ρητορική του Κινέζου Προέδρου, ενώ η Ουάσιγκτον αναμένεται να επιβεβαιώσει πως παραμένει εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επιτεθεί, άλλωστε, σφοδρά στην Κίνα τόσο για το ξέσπασμα του κορονοϊού, επί Τραμπ, όσο και για την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιτζιάνγκ αλλά και στο Χονγκ Κονγκ.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει διατηρήσει τη διεθνή πίεση απέναντι στο Πεκίνο, επαναλαμβάνοντας πάντως πως δεν επιζητεί τη σύγκρουση με το Πεκίνο, διατηρώντας μία μετριοπαθή προσέγγιση στον εθνικιστικό λόγο του Σι Τζιπίνγκ.
