Η αύξηση των παράτυπων εισόδων μεταναστών στην Ευρώπη κατά τους τελευταίους μήνες εξηγείται εν μέρει από την πολιτική θεωρήσεων που ακολουθούν ορισμένα βαλκανικά κράτη που δεν είναι μέλη της ΕΕ, αναφέρει στη γαλλική εφημερίδα Figaro ο Πατρίκ Στεφανινί επίτιμο μέλος του γαλλικού Συμβουλίου της Επικρατείας και πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Μετανάστευσης της Γαλλίας.
Όπως αναφέρει, «δεν γνωρίζουμε εκ προοιμίου τον αριθμό των ανθρώπων που εισέρχονται παράνομα σε μια χώρα. Επομένως, αυτό που μετράμε είναι οι παράτυπες είσοδοι οι οποίες καταγράφονται στα στατιστικά στοιχεία της Frontex. Αυτή όμως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου».
Ο ίδιος δηλώνει ότι η αύξηση δεν τον εκπλήσσει. Όπως λέει, «η κρίση της Covid-19 έχει αποσταθεροποιήσει βαθιά τις κοινωνίες σε όλον τον κόσμο, ιδιαίτερα στις χώρες που αποτελούν πηγή μετανάστευσης προς την Ευρώπη, δηλαδή το Μαγκρέμπ, τα κράτη της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και ορισμένα αφρικανικά κράτη».
Ερωτηθείς για την "προτίμηση" της βαλκανικής οδού από τους παράτυπους μετανάστες αναφέρει: «Αυτή η οδός ακολουθείται από άτομα που εγκαταλείπουν τη Μέση και Εγγύς Ανατολή, κυρίως την Τουρκία και τον Λίβανο, για να κατευθυνθούν προς την Ελλάδα ή τη Βουλγαρία. Αλλά αυτές οι δύο χώρες έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο τα τελευταία χρόνια στον έλεγχο των συνόρων τους».
«Για να εξηγήσουμε αυτήν την αύξηση πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι υπάρχει μια ολόκληρη σειρά χωρών σε αυτήν την οδό που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση -- όπως η Σερβία, η Αλβανία, το Μαυροβούνιο, η Βόρεια Μακεδονία ή το Κοσσυφοπέδιο -- και έχουν πολύ χαλαρές πολιτικές θεωρήσεων, παρόλο που είναι υποψήφιες για είσοδο στην Ένωση» (…) «Είναι λοιπόν η παρουσία αυτού του «μαλακού υπογαστρίου» στις πύλες της ΕΕ, που εξηγεί γιατί οι μετανάστες παρακάμπτουν το φράγμα που έχουν ανεγείρει Έλληνες και Βούλγαροι».
Αναφορικά με τις άλλες οδούς μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη αναφέρει: «Ένα φαινόμενο με το οποίο πρέπει επίσης να ασχοληθούμε είναι η οδός της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία αποτελείται κυρίως από την Ελλάδα και την Κύπρο. Εκ προοιμίου, όπως είπα, η Ελλάδα έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στο επίπεδο των συνόρων της. Όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση δυσκολεύεται πολύ να ελέγξει αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο. Οι αριθμοί της μετανάστευσης σημειώνουν κατακόρυφη αύξηση».
«Στο κατεχόμενο από τους Τούρκους τμήμα του νησιού, που επομένως δεν αποτελεί μέρος της Ένωσης, υπάρχει παράτυπη μετανάστευση οργανωμένη από την Τουρκία για να απαλλαγεί από μετανάστες που προέρχονται από τη Συρία ή το Ιράκ. Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα κατά την προσφυγική κρίση του 2015 συνεχίζεται στην Κύπρο με πιο διακριτικό τρόπο. Στο κατεχόμενο μέρος υπάρχει πάντα έντονη μετανάστευση και οι ξένοι δεν έχουν πάρα πολλές δυσκολίες να περάσουν στο τμήμα του νησιού όπου η Κυπριακή Δημοκρατία ασκεί την πλήρη κυριαρχία της».
«Επιπλέον, ο έλεγχος των συνόρων μεταξύ των δύο μερών παρέχεται από μια αποστολή των Ηνωμένων Εθνών, η λειτουργία της οποίας, προσανατολισμένη στη διατήρηση της ειρήνης, δεν είναι εκεί ειδικά για τη διεξαγωγή παραδοσιακού συνοριακού ελέγχου, με σκοπό τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών. Υπάρχει λοιπόν ένας άλλος αδύναμος κρίκος που βρίσκεται, αυτήν τη φορά, στον οδό της ανατολικής Μεσογείου».
