Την ανάγκη ενίσχυσης της ευαισθητοποίησης των αστυνομικών στην Αυστρία απέναντι στον αντισημιτισμό και την ως εκ τούτου σχετική ενημέρωσή τους στη βάση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος, ανακοίνωσε σήμερα στη Βιέννη ο Αυστριακός υπουργός Εσωτερικών Καρλ Νέχαμερ.
Για τον σκοπό αυτό, ο εμπειρογνώμονας εκπαίδευσης Ντάνιελ Λάνταου έχει αναπτύξει μια νέα ενότητα κατάρτισης που περιλαμβάνει οκτώ ώρες μαθημάτων, που θα ξεκινήσει το φθινόπωρο και θα πρόκειται για ένα «εργαλείο» για τον έγκαιρο εντοπισμό του αντισημιτισμού, όπως ανέφερε ο Καρλ Νέχαμερ.
Ταυτόχρονα, ο υπουργός Εσωτερικών, ο οποίος προέρχεται από το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα του καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς, υπεραμύνθηκε της πλήρους απουσίας εκπροσώπων του κόμματος του κατά τις τελετές για την 76η επέτειο απελευθέρωσης του πρώην γερμανοναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν στην Άνω Αυστρία, την περασμένη Κυριακή, 16 Μαΐου.
Μια επίσκεψη στις μνημειακές εγκαταστάσεις στο Μαουτχάουζεν αποτελεί ήδη μέρος της εκπαίδευσης της αστυνομίας και στο μέλλον θα υπάρχουν επιπλέον οκτώ μονάδες –οι μισές από αυτές σε απευθείας σύνδεση– που θα ασχολούνται με διάφορους τρόπους με το θέμα του αντισημιτισμού, της εβραϊκής ζωής και της ευθύνης στην αστυνομική δράση.
Αυτό εξήγησε ο Ντάνιελ Λάνταου –ο οποίος ο ίδιος έχει εβραϊκές ρίζες– σημειώνοντας ότι, για παράδειγμα, θα πρόκειται για συγκεκριμένες βιογραφίες από την περίοδο 1939 έως 1945, για τα θύματα και τους δράστες, αλλά και για να καθίστανται ορατές οι αποχρώσεις αντισημιτισμού.
Η δοκιμαστική λειτουργία θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο και οι ενότητες θα πρέπει να μπορούν να ολοκληρωθούν όχι μόνο ως μέρος της βασικής εκπαίδευσης, αλλά και ως μέρος της μετεκπαίδευσης.
Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών, πρόκειται επίσης για «περίπλοκες αποστολές» της αστυνομίας, όπως κατά τις διαδηλώσεις από αρνητές του CoV, όπου υπήρχαν επίσης αντι-εβραϊκά συνθήματα, αλλά και κατά τις πρόσφατες αντι-ισραηλινές διαδηλώσεις στη Βιέννη.
Για μία ακόμη φορά, ο ίδιος αντέκρουσε την κριτική για χαλαρή στάση της αστυνομίας σε αυτές τις περιπτώσεις, τονίζοντας ότι επί τόπου υπάρχουν ομάδες τεκμηρίωσης από την πλευρά της αστυνομίας, η οποία και επεμβαίνει, αλλά πάντα με γνώμονα την αναλογικότητα.
Όταν ρωτήθηκε για την αποχή του Λαϊκού Κόμματος από τις τελετές απελευθέρωσης του πρώην ναζιστικού στρατοπέδου Μαουτχάουζεν –απουσία που είχε προκαλέσει έντονη κριτική από πολλές πλευρές– ο Καρλ Νέχαμερ τόνισε ότι η επέτειος της απελευθέρωσης τιμήθηκε με έμφαση από την κυβέρνηση.
Κατά τις τελετές τα τελευταία χρόνια, είχε την εντύπωση ότι «δεν δίνεται προσοχή στο να μην παρακινούνται και κυριαρχούνται από την κομματική πολιτική, αλλά να τιμώνται πραγματικά τα θύματα», ανέφερε ο ίδιος, υιοθετώντας προφανώς τις θέσεις που διατύπωσαν στελέχη του κόμματος του, ότι οι τελετές μνήμης στο Μαουχάουζεν κυριαρχούνται από την Αριστερά.
Από την πλευρά του, ο Ντάνιελ Λάνταου θεωρεί, όπως τόνισε, ότι «η πραγματική ντροπή» είναι που έσπασε η προηγούμενη παράδοση, σύμφωνα με την οποία όλες οι ομάδες τιμούν μαζί την μνήμη των θυμάτων κατά την επέτειο απελευθέρωσης του πρώην ναζιστικού στρατοπέδου Μαουτχάουζεν, που φέτος πραγματοποιήθηκε με περιορισμένη συμμετοχή, λόγω της πανδημίας
Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν, έξω από το ομώνυμο χωριό 170 χιλιόμετρα δυτικά της Βιέννης, ιδρύθηκε από τους Γερμανούς ναζιστές, πριν από 83 χρόνια, τον Αύγουστο του 1938 –λίγους μήνες μετά από την προσάρτηση της Αυστρίας στο γερμανοναζιστικό Τρίτο Ράιχ στις 12 Μαρτίου 1938– αρχικά για να μεταφερθούν εκεί κρατούμενοι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου και μετά από το Άουσβιτς.
Μέχρι την απελευθέρωσή του, από συμμαχικά στρατεύματα στις 5 Μαίου 1945, πάνω από 206.000 κρατούμενοι από όλη την Ευρώπη, γνώρισαν στο Μαουτχάουζεν ό,τι πιο απάνθρωπο μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.
Για τους 122.797 από αυτούς –ανάμεσά τους και 3.700 Έλληνες– η απελευθέρωση ήλθε πολύ αργά, είχαν ήδη αφήσει στα κρεματόρια του Μαουτχάουζεν την τελευταία τους πνοή.
Μετά τον πόλεμο οι εγκαταστάσεις του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης μετατράπηκαν σε μουσείο και τόπο προσκυνήματος με μνημεία των χωρών που είχαν εκεί τα θύματά τους και κάθε χρόνο, στην επέτειο απελευθέρωσης του, παρουσία εκπροσώπων της αυστριακής πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, συρρέουν στο Μαουτχάουζεν πολλές χιλιάδες προσκυνητές από τα πέρατα της Ευρώπης, αλλά και οι ελάχιστοι πλέον εν ζωή από τους επιζώντες του.
