Του Γιώργου Παυλόπουλου
Από μία κλωστή κρέμεται πλέον η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι στην Ισπανία. Ο πρωθυπουργός και ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος μπορεί να κατάφερε να καταστείλει με σιδηρά πυγμή την «ανταρσία» των Καταλανών, να διατηρήσει την οικονομία της χώρας του σε τροχιά ισχυρής ανάπτυξης και να διασφαλίσει, έστω και δύσκολα, την αναγκαία πλειοψηφία για την έγκριση του επόμενου προϋπολογισμού, φαίνεται όμως ότι θα είναι δύσκολο να αντέξει το σκάνδαλο της διαφθοράς που συγκλονίζει το Λαϊκό Κόμμα.
Η καταδίκη του πρώην ταμία του κόμματος, Λουίς Μπάρθενας, και άλλων στελεχών του σε πολυετείς ποινές φυλάκισης την Πέμπτη άνοιξε την όρεξη της αντιπολίτευσης, η οποία είναι έτοιμη να σαλπίσει γενική επίθεση κατά της κυβέρνησης μειοψηφίας του Ραχόι, η οποία διαθέτει 134 έδρες στην 350μελή βουλή. Ο ίδιος, όπως ήταν αναμενόμενο, αρνήθηκε να υποκύψει στις πιέσεις και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, ρίχνοντας το μπαλάκι στην αντιπολίτευση και επιχειρώντας προφανώς να εμφανιστεί ως πολιτικά διωκόμενος από το σύνολο των αντιπάλων του.
Ήδη, οι Σοσιαλιστές – το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στη σημερινή Βουλή – κατέθεσαν πρόταση μομφής, η οποία πιθανότατα θα συζητηθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας. «Στόχος μας είναι η αντικατάσταση της παρούσας κυβέρνησης από μία κυβέρνηση του PSOE», δήλωσε ο ηγέτης του κόμματος, Πέδρο Σάντσεθ, τονίζοντας ότι εφόσον αυτό γίνει, τότε θα οδηγήσει άμεσα τη χώρα σε εκλογές.
Το ζητούμενο, βεβαίως, είναι κατά πόσο η πρόταση μομφής θα συγκεντρώσει τις απαιτούμενες 176 ψήφους για να εγκριθεί. Για να συμβεί αυτό, οι Σοσιαλιστές πρέπει να βρουν τουλάχιστον 92 υποστηρικτές από τα υπόλοιπα κόμματα, κάτι που δεν θα είναι απλό. Για την ώρα, υπέρ φαίνεται πως θα ταχθεί σίγουρα ο συνασπισμός των Podemos με την Ενωμένη Αριστερά, που διαθέτει 67 έδρες, ενώ πολύ πιθανό είναι το ίδιο να πράξουν και οι αυτονομιστές της Καταλονίας (17 ακόμη έδρες), αλλά και της Χώρας των Βάσκων (5).
Έτσι, όλα δείχνουν πως καθοριστική θα είναι η στάση των Ciudadanos – του πιο δυναμικά ανερχόμενου κόμματος στην πολιτική σκηνή της Ισπανίας το οποίο, σύμφωνα με κάποιες δημοσκοπήσεις, φαίνεται να προηγείται. Ο ηγέτης του, Άλμπερτ Ριβέρα, άφησε πρακτικά όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά. Αφενός, τάχθηκε υπέρ της άμεσης διεξαγωγής εκλογών, διαμηνύοντας στον Ραχόι ότι εάν δεν τις προκηρύξει ο ίδιος τότε αυτό θα γίνει μέσω έγκρισης πρότασης μομφής που θα καταθέσει ο ίδιος. Ταυτόχρονα, όμως, εμφανίστηκε ιδιαιτέρως επικριτικός έναντι των Σοσιαλιστών και απρόθυμος να υπερψηφίσει τη δική τους πρόταση, με το επιχείρημα ότι στηρίζουν τους αυτονομιστές.
Όπως είναι φανερό, όλα θα κριθούν τα επόμενα 24ωρα. Σε κάθε περίπτωση, το μεγαλύτερο success story της ευρωζώνης – και η τέταρτη σε μέγεθος οικονομία της – εισέρχεται σε περίοδο πολιτικής κρίσης, προκαλώντας νέους πονοκεφάλους στις Βρυξέλλες – την ίδια στιγμή, μάλιστα, που έχουν να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη κυβέρνηση των ευρωσκεπτικιστών και ακροδεξιών στην Ιταλία.
