Του Γιάννη Μαντζίκου
Με τον κλοιό να σφίγγει γύρω του ο Νικολάς Μαδούρο, αφενός επιχειρεί να εμφανιστεί ως αδιαμφισβήτητος ηγέτης επικαλούμενος μάλιστα τις εκλογές του 2018 που διενεργήθηκαν χωρίς να υπάρχει ουσιαστική εκπροσώπηση της αντιπολίτευσης (λόγω διώξεων και φυλακίσεων) αφετέρου να δείξει ότι επιδιώκει τον διάλογο αν και οι σε βάρος του διαδηλώσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας αντιμετωπίζονται με βία που έχει ως αποτέλεσμα ακόμη και την ύπαρξη νεκρών.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών δείχνουν όμως ότι κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένο είναι το μέλλον του Μαδούρο, παρότι απέρριψε χθες το «τελεσίγραφο» που του έχουν απευθύνει πολλές χώρες ζητώντας του να προκηρύξει εκλογές μέσα σε διάστημα οκτώ ημερών.
Μια πρώτη ένδειξη αποτελεί το γεγονός ότι έκανε στροφή 180 μοιρών όσο αφορά τις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Αρχικά, μετά την αναγνώριση Γκουαϊδό από την Ουάσινγκτον, ο Μαδούρο έδωσε προθεσμία τριών ημερών στους Αμερικανούς διπλωμάτες να εγκαταλείψουν τη χώρα, όμως το υπουργείο Εξωτερικών της Βενεζουέλας εξέδωσε χθες μια ανακοίνωση στην οποία αναφέρεται ότι αναστέλλεται η εντολή του προέδρου και δίνεται ένα χρονικό περιθώριο 30 ημερών για διαπραγματεύσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους, προκειμένου να οργανωθούν δύο γραφεία στις δύο χώρες.
Σαν μην έφτανε η «κωλοτούμπα» Μαδούρο, χθες ο στρατιωτικός ακόλουθος της Βενεζουέλας στις ΗΠΑ, Χοσέ Λουίς Σίλβα, εγκατέλειψε την κυβέρνηση και ανακοίνωσε ότι αναγνωρίζει ως ηγέτη τον Χουάν Γκουαϊδό, τον ηγέτη της αντιπολίτευσης που πρόεδρο της εθνοσυνέλευσης. Ο Σίλβα μάλιστα που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, δεν χαρίστηκε στο Μαδούρο αφού στο βίντεο με το οποίο απηύθυνε το μήνυμα από τη πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Ουάσινγκτον λέει μεταξύ άλλων «η χώρα έχει περισσότερους στρατηγούς από λοχίες για να συντηρούν το καθεστώς».
Και αν τα παραπάνω αποτελούν «αποχρώσες ενδείξεις» ότι η «Μπολιβαριανή επανάσταση» πνέει τα λοίσθια, η El Nacional εφημερίδα του Καράκας σημείωνε ότι ενδεικτικό της δυναμικής Γκουαϊδό είναι το γεγονός ότι η επιρροή του φαίνεται να διευρύνεται, ξεφεύγοντας από την μεσαία και ανώτερη τάξη, που παραδοσιακά στηρίζουν την αντιπολίτευση, καθώς δεν είναι λίγες οι διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν εναντίον του Μαδούρο τις τελευταίες ημέρες σε συνοικίες της εργατικής τάξης, ακόμη και παραγκουπόλεις.
Η ίδια εφημερίδα αναφέρει και τη πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας Hercon Consultores λίγο μετά την (αυτό)ανακήρυξη του Γκουαϊδό στην Χουάν Πλάθα ΙΙ, η οποία έδινε στον νεαρό ηγέτη της αντιπολίτευσης 78% αποδοχής. Σαφές προβάδισμα έναντι του Μαδούρο δίνει και η εταιρεία Datanalysis.
Με φόντο τα παραπάνω, ήρθε και η έμμεση στήριξη προς τον Γκουαϊδό από τον Aρχιεπίσκοπο του Καράκας Καρδηνάλιο Μπαλτάσαρ Πόρρας ο οποίος ζήτησε μεν ειρηνική διευθέτηση της κατάστασης αλλά δήλωσε «ότι έχουν μπει οι βάσεις της αλλαγής». Σημειώνεται δε, ότι η Βενεζουέλα είναι μια χώρα όπου το 71% του πληθυσμού ακολουθεί τον Καθολικισμό.
Εύκολα συμπεραίνει κανείς, ότι με βάση τουλάχιστον τα παραπάνω, ότι ο χρόνος στην κλεψύδρα της καταστροφικής περίοδο Μαδούρο φαίνεται να τελειώνει... αργά ή γρήγορα.
Διαβάστε ακόμα:
AP Photo
