Του Γιάννη Μαντζίκου
Η μέχρι πρότινος ισχνή προοπτική συνεργασίας του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν με τους Φιλελεύθερους δείχνει να βρίσκεται και πάλι στο «τραπέζι» δίνοντας ελπίδες για δυνατή εκπροσώπηση του φιλελεύθερου χώρου στο Ευρωκοινοβούλιο.
H πρόσφατη δήλωση του επικεφαλής της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE) στο Ευρωκοινοβούλιο, Γκι Φέρχοφσταντ από την Φλωρεντία της Ιταλίας ότι «επιθυμεί να δημιουργηθεί μια νέα συμμαχία», ήρθε να τονώσει εκ νέου το ενδεχόμενο συνεργασίας με το LREM το κόμμα του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν, προοπτική που μέχρι πρότινος φαινόταν «θολή».
Πέραν της δήλωσης του Φερχόφσταντ, σημαντικός θεωρήθηκε και ο «χρησμός», όπως ανέφερε το Parliament Magazine, του Βρετανού ευρωβουλευτή Άντριου Ντάφ των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, ο οποίος δήλωσε «η συμμαχία αυτή κυοφορούνταν για καιρό, ένα φεντεραλιστικό προοδευτικό μέτωπο είναι αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη. Ο σοσιαλισμός δεν λύνει κανένα πρόβλημα και ο συντηρητισμός είναι εκτός τόπου και χρόνου».
Σημειώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Φιλελεύθερη «Dream Team» όπως είχε χαρακτηριστεί από το περιοδικό Politico, πήρε αρχικά «σάρκα και οστά» κατά το συνέδριο του ALDE τον Νοέμβριο στην Μαδρίτη, όποτε ο Γάλλος πρόεδρος είχε στείλει την συνεργάτη του Αστρίντ Πανοσγιάν προκειμένου να επισημοποίησει την συμμαχία. «Πρέπει να οικοδομήσουμε έναν νέο συνασπισμό για την Ευρώπη και το ALDE είναι η καρδιά με την οποία το En Marche θέλει να χτίσει αυτό το συνασπισμό», δήλωνε τότε η Γαλλίδα πολιτικός. Στην συνέχεια όμως, η συμμαχία φάνηκε να οδηγείται προς ναυάγιο, όταν ο επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Γάλλου προέδρου, Στεφάν Σεζούρν, επικαλούμενος τις καταγγελίες που έκανε η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν για ένα ζήτημα της χρηματοδότηση της ALDE έλεγε «Κανείς από τους ευρωβουλευτές μας δεν θα καθίσει στα ίδια έδρανα με μια ευρωπαϊκή πολιτική ομάδα η οποία ανέχεται τέτοιου είδους χρηματοδότηση».
Η «αναθέρμανση» των σχέσεων με το ALDE οφείλεται στο γεγονός ότι ο Γάλλος πρόεδρος βλέπει την δημοτικότητα του να μην παίρνει την «ανιούσα» λόγω -μεταξύ άλλων- του κινήματος των «Κίτρινων Γιλέκων». Κυρίως όμως, για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε την προεδρία της χώρας το 2017, βρίσκεται πίσω από την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν στις δημοσκοπήσεις. Πέραν αυτού, το ALDE διαθέτει αναμφίβολα «πρωτοκλασάτα» στελέχη τα οποία δεν έχει το σχετικά νεοσύστατο LREM του Μακρόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή την στιγμή στην «οικογένεια» της τρίτης μεγαλύτερης δύναμης στο Ευρωκοινοβούλιο της οποίας ηγείται ο Βέλγος πολιτικός Γκι Φερχόφστατ, ανήκουν οι 5 από τους 28 Επιτρόπους: Άντρους Άνσιπ (αντιπρόεδρος, ενιαία ψηφιακή αγορά), Σεσίλια Μάλμστρομ (εμπόριο), Βιολέτα Μπουλτς (ενέργεια), Βέρα Γιούροβα (δικαιοσύνη, καταναλωτές και ισότητα φύλων) και Μαργκρέτ Βεστάγκερ (ανταγωνισμός). Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι από τους Φιλελεύθερους προέρχονται 8 από τους 28 επικεφαλής κυβερνήσεων της Ε.Ε.
Τα αριθμητικά αυτά και όχι μόνο δεδομένα γνωρίζει πολύ καλά λοιπόν ο Μακρόν. Συνεπώς, αν ευοδωθούν οι δημοσκοπήσεις, οι Φιλελεύθεροι θα αποτελέσουν την τρίτη μεγαλύτερη ευρωομάδα γεγονός που θα τους δώσει ιδιαίτερη επιρροή στην διαδικασία λήψης αποφάσεων με δεδομένο ότι η ομάδα τoυ Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές χρειάζονται συμμαχίες προκειμένου να περάσουν φιλοευρωπαϊκά νομοσχέδια και να αντιμετωπίσουν τους ευρωσκεπτικιστές.
