Ορκίστηκαν χθες οι βουλευτές μας, κατέλαβαν οι κοινοβουλευτικές ομάδες τις θέσεις τους, θαυμάσαμε τις εξτραβαγκάντα ενδυμασίες ορισμένων νεοσσών της πολιτικής και καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως έχουμε να κάνουμε με μια Βουλή - Βαβέλ, γιατί οι άλλοι χαρακτηρισμοί που περνούν από το μυαλό, εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου περί Τύπου.
Χάρη στην έμπνευση του μεγαλύτερου στρατηγικού μυαλού της μεταπολίτευσης, του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής που ψήφισε δολίως για να περιορίσει τη διαφαινόμενη νίκη της Ν.Δ., βοήθησε αφενός στη δική του καταπόντιση και, αφετέρου, στην ανάδειξη μίας σειράς μικρών κομμάτων, τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο από την πολιτική έκφραση κοινωνικών παθογενειών που ταλανίζουν τη χώρα εδώ και δεκαετίες.
Θα μου πείτε: δεν έχουν δικαίωμα πολιτικής εκπροσώπησης, αυτές οι μειοψηφικές απόψεις; Αναμφίβολα θα συμφωνήσω πως έχουν και καλά έκαναν και εξελέγησαν. Τώρα, από τα έδρανα της Βουλής θα είναι ορατοί στο σύνολο της κοινωνίας, αφού ορισμένα από αυτά, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ήταν κρυμμένα στο ημίφως ή ακόμη και στο σκοτάδι.
Ευκαιρία να πληροφορηθούμε όλοι μας για τις απόψεις που έχουν σχετικά με την οργάνωση της ατομικής και συλλογικής μας ζωής, ώστε να λάβουμε κι εμείς τα κατάλληλα μέτρα και να σχηματίσουμε ολοκληρωμένη άποψη.
Από όσα, όμως, είδαμε, ακούσαμε και διαβάσαμε κατά την προεκλογική περίοδο, μάλλον πρόκειται για εκφραστές υπαρκτών κοινωνικών ρευμάτων, τα οποία παρεπιδημούσαν στο περιθώριο, είτε ως θρησκόληπτοι αντιεμβολιαστές, είτε ως υπερασπιστές του αμόλυντου ανά τους αιώνες ελληνικού DNA, είτε ως μουσολινικά παρατράγουδα.
Κι αν στη σύντομη προεκλογική περίοδο δεν είχαμε την χαρά να τους απολαύσουμε να αγορεύουν, από εδώ και στο εξής, δεν θα έχουμε άλλη πίστωση χρόνου. Μόνο που θα πρέπει να εφοδιαστούμε ένα σωρό λεξικά και γλωσσάρια, προκειμένου να εντρυφήσουμε στην ειδικά αργκό καθενός από αυτά. Τουλάχιστον, θα έχουμε την ευλογία να μαθαίνουμε καινούργιες εκφράσεις ή να θυμόμαστε παλιές και μαζί με αυτό να αναζητούμε τη ρίζα ή την καταγωγή της λέξης. Δουλειές με φούντες για τους γλωσσολόγους, στους οποίους προβλέπω να προστρέχουν οι τηλεοπτικές εκπομπές του πρώτου μισού του εικοσιτετραώρου.
Η γλωσσολογική Βαβέλ είναι κάτι που θα μας διασκεδάζει και θα την ξεπεράσουμε γρήγορα. Εκείνη που θα μας προβληματίσει σοβαρά με τα πρωτοβρόχια, είναι η πολιτική Βαβέλ, η οποία περιλαμβάνει δύο μεσαίου μεγέθους κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, τα οποία θα διαγκωνίζονται για το ποιο θα εκφράσει καλύτερα την κεντροαριστερά που τόσο ακούμε τα τελευταία χρόνια αλλά δεν βλέπουμε και τρία μικρά, το καθένα από αυτά είναι κι άλλο βιλαέτι. Η Πλεύση Ελευθερίας της κυρίας Ζωής, έκανε εντυπωσιακή είσοδο στη Βουλή θυμίζοντας οικογενειακή φωτογραφία, η ΝΙΚΗ εμφανίστηκε ως χορωδία ερασιτεχνών ιεροψαλτών της δεκαετίας του ’50, ενώ οι Σπαρτιάτες, θύμιζαν πιο πολύ εκείνους τους τύπους που παίζουν paintball, επηρεασμένοι από κάποια ταινία δράσης Β’ διαλογής, προκειμένου να ρίξουν τα επίπεδα της τεστοστερόνης και αδρεναλίνης.
Απέναντι σε αυτή την πολύχρωμη και πολλά υποσχόμενη ως προς την διασκέδαση του φιλοθεάμονος κοινού Βαβέλ, υπάρχει η κυβερνητική πλειοψηφία, στην οποία έλαχε να σύρει τη χώρα μακριά από τη στασιμότητα και την οπισθοδρόμηση, απέναντι στην ακινησία και την αιχμαλωσία στις πανίσχυρες συντεχνίες, ιδίως της δημοσιοϋπαλληλικής γραφειοκρατίας.
Θα τα καταφέρει; Είναι κάτι που θα το διαπιστώσουμε σύντομα. Ωστόσο, πέρα κι έξω από κάθε διάθεση αστεϊσμού, το έργο που καλείται να υλοποιήσει η κυβέρνηση είναι μεγάλο κι έχει βάρος και κόστος. Η κοινωνία ώριμη όσο ποτέ άλλοτε, περιμένει ένα άλμα στο μέλλον, με γρήγορες, βαθιές και απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Ευχής έργον θα ήταν να είχε απέναντι της μια σοβαρή, υπεύθυνη, σύγχρονη αντιπολίτευση, η οποία θα την έλεγχε από τη μία πλευρά και, από την άλλη, θα κατέθετε συγκεκριμένες προτάσεις βελτίωσης ή και ανασκευής λανθασμένων επιλογών. Δεν μας έκανε, όμως, αυτό το χατίρι το εκλογικό σώμα κι έτσι θα πορευτούμε με αυτή τη Βαβέλ. Ταμείο θα κάνουμε στο τέλος της κυβερνητικής θητείας. Μέχρι τότε υπομονή.
