Ο βάτραχος και ο σκορπιός

Αν ο λαός μας ψηφίσει, τότε είναι σοφός, αν, όμως, δεν μας ψηφίσει, τότε είναι παραπλανημένος. Brilliant. Αυτό δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πόπη Τσαπανίδου.

Νομίζω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ομολογία για την ψυχολογία ήττας που διακατέχει τα στελέχη, αλλά και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι, παρά το γεγονός πως προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τα πάντα, ακόμη και την τραγωδία των Τεμπών για να ξεπεράσουν την «κινηματική τους κατάθλιψη» και να φέρουν έναν αέρα νίκης στις επερχόμενες εκλογές, βλέπουν τα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις να παραμένουν κολλημένα. 

Ταυτόχρονα, η εν λόγω δήλωση, αποτελεί μέρος ενός σχεδίου ψυχολογικής επιχείρησης, προκειμένου, αφενός μεν να προετοιμάσουν το εκλογικό τους κοινό για την πιθανή ήττα και, αφετέρου, αν τους δοθεί η ευκαιρία να αμφισβητήσουν ευθέως το αποτέλεσμα της εκλογικής διαδικασίας ως νοθευμένο ή έστω στρεβλωμένο από τη δράση των «πετσωμένων ΜΜΕ». 

Θα συμφωνήσετε, φαντάζομαι, πως πρόκειται για μία εξαιρετική εφαρμογή της τραμπικής στρατηγικής, με τα απαραίτητα, φυσικά, βαλκανικά αξεσουάρ και της ιδιαιτερότητες του ελληνικού εξαιρετισμού. 

Αναρωτιέμαι αν η δήλωση έγινε συνειδητά ή αν απλώς αποτελεί ένα ακόμη lapsus της κυρίας εκπροσώπου. Δυσκολεύομαι, να συμμεριστώ την άποψη εκείνων που υποστηρίζουν τη δεύτερη εκδοχή. 

Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό ή λεκτικό λάθος. Είναι προφανές πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας τις δημοσκοπήσεις, αντιλαμβάνεται πως όσα κι αν μοιράσει, χαρίσει ή σβήσει δάνεια - η περιβόητη Σεισάχθεια του 2012 - 2015, η οποία έγινε παρανάλωμα πυρός με την υπογραφή του τρίτου και επαχθέστερου μνημονίου που υπέγραψε το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης - δύσκολα μπορεί να πείσει το εκλογικό σώμα πως θα υλοποιήσει τις υποσχέσεις του. Εξάλλου, άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Γιάννης Δραγασάκης και η Θεοδώρα Τζάκρη αναφέρθηκαν στη φορολόγηση της μεσαίας τάξης και στη δημιουργία μη συστημικής τράπεζας, ανακαλώντας στις μνήμες των πολιτών την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 - 2019.

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, ο οποίος μιλάει διαρκώς για την ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου, χωρίς, παρόλα αυτά, να ξεκαθαρίσει ποιο μοντέλο θα προωθήσει για την παραγωγή του πλούτου. Είναι εύκολο να μοιράζεις υποσχέσεις, αλλά εξαιρετικά δύσκολο να προτείνεις συγκεκριμένα πράγματα, ιδίως στον πολυσύνθετο και πολυπαραγοντικό τομέα της οικονομίας. Βέβαια, η οικονομία, δεν ήταν ποτέ το γερό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ήλπιζε πως θα βαράει τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές ή πως με ένα νόμο και ένα άρθρο, θα υποχρέωνε κράτη και οργανισμούς να συνεχίζουν να τον δανείζουν χωρίς όρους και διασφαλίσεις. 

Αβίαστα προκύπτει το ερώτημα: μα δεν βλέπουν πως έτσι, αντί να προσελκύσουν νέες ομάδες ψηφοφόρων, απωθούν και εκείνους που αμφιταλαντεύονταν ως προς την τελική τους επιλογή; 

Η απάντηση έχει δοθεί πριν από πολλές εκατοντάδες χρόνια, από τον Αίσωπο στο γνωστό μύθο του βάτραχου με τον σκορπιό. Αυτή είναι η φύση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το DNA του. Θεωρεί πως κατέχει τη μία και μοναδική αλήθεια και πως θα πρέπει να επιβάλει την καθολική της αποδοχή. Ξεχνάει πως δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που κατέρρευσαν τα συστήματα του οικονομικού και πολιτικού βολουνταρισμού. Κατέρρευσαν μάλιστα χωρίς να ανοίξει μύτη, χωρίς να βρεθεί ούτε ένας να τα υπερασπιστεί. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετεξελίχθηκε εδώ και πολλά χρόνια σε ένα εθνολαϊκίστικο κόμμα, το οποίο αφού «καβάλησε το κύμα της αγανάκτησης» και έγινε κυβέρνηση, νομίζει πως η ιδεολογία του έχει γίνει αποδεκτή από μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και πως δικαιούται για άλλη μία φορά να πειραματιστεί, προκειμένου να δικαιώσει τις εμμονές του, ανεξάρτητα από την επισήμανση του κ. Μουζάλα πως το κόμμα του, ίσως υπερέβαλε λόγω ρομαντισμού. Ο ρομαντισμός είναι καλός για τον έρωτα ή την τέχνη, για την πολιτική διαχείριση είναι καταστροφικός, ιδίως αν έχει ως αποτέλεσμα την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια και την αφαίμαξη μέσω της φορολόγησης μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, τα οποία, κατά την ανάγνωση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι εχθρικά προς την εργατική τάξη, το προλεταριάτο, τα ποσοστά του οποίου στην ελληνική κοινωνία, είναι ελάχιστα. 

Το πιθανότερο σενάριο, πάντως, είναι πως στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αντιληφθεί πως τα σενάρια νίκης ή έστω ψαλιδίσματος της νίκης των αντιπάλων του, δείχνει δύσκολα υλοποιήσιμο και προετοιμάζουν από τώρα το εκλογικό κοινό και τους κρυφούς υποστηρικτές του, για αυτό το ενδεχόμενο. Είναι τόσο προφανές που αποφάσισαν να το κάνουν δίχως να κρύβονται και δίχως υπεκφυγές. Ίσως αυτό να είναι και ένα βήμα προς την ενηλικίωσή του, αν και πολύ αμφιβάλω.