Εξ όσων διαβάζω, ο Αλέξης Τσίπρας έχει σκοπό να «τσιγαρίσει» τον Κυριάκο Μητσοτάκη τους επόμενους μήνες. Σα να λέμε, φιλοδοξεί να τον σιγοψήνει σε λίγο λαδάκι και κρεμμυδάκι, αργά και βασανιστικά, όχι να τον πετάξει μέσα στην φωτιά και να τον κάψει μια και καλή. Τα υλικά λένε, είναι η ακρίβεια και ο Πάτσης, το τσιγάρισμα δια των υποκλοπών επιχειρήθηκε αλλά δεν του πέτυχε, οπότε άλλαξε το μαγειρικό μείγμα. Χαριτωμένη η συνταγή, ομολογώ ότι από λέξεις πάνε καλά.
Το πρόβλημα τους εκεί στην Κουμουνδούρου, που ανοίγουν τον Μπαμπινιώτη και ψάχνουν λέξεις για να περιγράψουν τις ανύπαρκτες πολιτικές τους, είναι ότι είναι σχετικά εύκολο να τσιγαρίσει κανείς τον αντίπαλο. Κάθε κυβέρνηση, όσο καλή κι αν είναι, μέσα στην τετραετία θα προσφέρει τα υλικά για να της ασκήσουν κριτική. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ο κοσμάκης που κάθεται στην τραπεζαρία και ζητά να φάει κάτι, θα απορρίψει τον τσιγαρισμένο μόνο όταν πεισθεί ότι ο αντίπαλος του θα σερβίρει καλύτερο φαγητό.
Πλην επί του παρόντος, καινούριο φαγητό δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Μια ξαναζεσταμένη σούπα προσφέρουν, σούπα του 2015-19, που δεν είναι δα και το ελκυστικότερο πιάτο. Ειδικά όταν κάποτε πέταξαν τον μάγειρα της από τις σκάλες. Μόλις ο Αλέξης θα εμφανίσει μια αξιοπρόσεκτη πολιτική πρόταση και μια καινούρια ομάδα στελεχών που εμπνέει εμπιστοσύνη, τότε θα μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία. Αλλιώς, ακόμα και τσιγαρισμένος, ο Μητσοτάκης θα προηγείται.
Έγραψα πολιτικές και ομάδα, ενώ στην πραγματικότητα η σειρά είναι ανάποδη. Πρώτα αναδεικνύεται μια ομάδα άφθαρτων ανθρώπων που μπορούν να πείσουν και στη συνέχεια αυτή η ομάδα επεξεργάζεται την πολιτική της πρόταση. Διότι όσο τις καρέκλες κρατούν οι παλιοί, αυτοί θα σκέφτονται με τον παλιό τρόπο, μ’ αυτόν που έμαθαν. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος, κι αν αλλάξει λίγο δεν αλλάζει ριζικά.
Είδατε μήπως εσείς να εμφανίζει αυτά τα τριάμισι χρόνια καινούρια πρόσωπα ο ΣΥΡΙΖΑ; Όχι, ούτε έναν. Όλοι του παλιοί και δοκιμασμένοι. Οπότε τζίφος. Τώρα λένε, το κατάλαβε ο Αλέξης και θα κοιτάξει να καλύψει αυτό το κενό με τους υποψήφιους των εκλογών. Δηλαδή κατά τα Πάσχα θα τους δούμε. Αμ δεν φτιάχνονται έτσι οι ομάδες, ούτε καταφέρνουν τίποτα αν έχουν σαράντα μέρες στην διάθεση τους. Ούτε να τους μάθουμε φατσικά δεν θα προλάβουμε. Πόσο μάλλον να προλάβουν να επεξεργαστούν πολιτική και να μας την μεταλαμπαδεύσουν. Γι αυτό σας λέω, με τα παλιά τους ρούχα και ντουφέκια θα πάνε στην καινούρια μάχη. Τι μπορούν να πετύχουν;
