Και ΕΑΜ και Γεώργιο Παπανδρέου; Και ανένδοτο και Καραμανλή; Και βρώμικο το ’89 και υπέροχος ο Συνασπισμός που συμμετείχε σ’ αυτό; Και θαυμαστός ο Ανδρέας Παπανδρέου και σιχαμένο το ΠΑΣΟΚ που δημιούργησε; Και αδιανόητη μια συνεργασία Ανδρουλάκη-Μητσοτάκη και νοητός ο πρώην έρωτας Τσίπρα-Καμένου; Πόσο πια θα τα αλέσει όλα μαζί ο Αλέξης για να φτιάξει το μείγμα που ταιριάζει στην εξέγερση του; Τι είδους ιστορική και πολιτική σούπα είναι τούτη που μας σερβίρει καθημερινά;
Εντάξει, σε εκλογές πάμε, λογικό είναι να αναμένουμε και μια κάποια ιστορικο-πολιτική λαθροχειρία. Μέσα στο παιχνίδι είναι αυτά. Αλλά ως ένα σημείο βρε αδερφέ. Διότι όταν μπαίνεις στο κλειστό της Πάτρας υπό τους ήχους του ύμνου του ΕΑΜ και στην ομιλία σου ξεκινάς με τα συνθήματα που δόξασαν τον Γεώργιο Παπανδρέου (τον Παπατζή, που λέγανε οι ΕΑΜικοί), δεν έχεις τον φόβο ότι θα βγουν απ’ τους τάφους τους και οι παλιοί κομμουνιστές και οι παλιοί κεντρώοι (που σφάχτηκαν μεταξύ τους) και θ’ αρχίσουν να σε γιουχάρουν;
Σκασίλα του Αλέξη για τα φαντάσματα βέβαια, αυτός ενδιαφέρεται για τα εξεγερμένα δεκαεπτάρικα που ψηφίζουν πρώτη φορά και που μέσα στις οθόνες των κινητών τους διαβάζουν ότι τα καταπιέζει μια χούντα. Δεν το είχαν πολυκαταλάβει, αλλά αφού το λέει το smart phone τους και ο Αλέξης, έτσι θα ναι. Και προσπαθεί να κινητοποιήσει τα μικρά παιδιά χρησιμοποιώντας μια πολιτική που εφαρμόστηκε πριν 60 χρόνια, αυτές είναι νεωτερικές πολιτικές. Μ’ αυτές τις επιλογές βέβαια, έχει ένα προβληματάκι σε κεντρώους των παραγωγικών ηλικιών, αλλά σάματις θα τους έπαιρνε αυτούς ότι κι αν έλεγε; Ενώ απ’ τους πιτσιρικάδες, κάτι θα τσιμπήσει αν τους παραστήσει τον Βελουχιώτη.
Δεν ξέρω που θα πάει αυτό με την καρικατούρα του ΣΥΡΙΖΑικού ανένδοτου. Το πιθανότερο είναι να ξωμείνει γρήγορα από καύσιμο και η περισπούδαστη αυτή στρατηγική να εγκαταλειφθεί ασμένως στα μέσα της προεκλογικής περιόδου, μόλις διαπιστωθεί δημοσκοπικά η αναποτελεσματικότητα της. Στα σίγουρα όμως θα δηλητηριάσει ακόμα χειρότερο το πιο φανατικό κομμάτι του σκληρού ΣΥΡΙΖΑικού πυρήνα, με άσχημα κατοπινά αποτελέσματα. Διότι πώς να πιστέψει ο άλλος ότι ωε την Κυριακή των εκλογών ήταν χούντα και την Δευτέρα έγινε κανονική νομιμοποιημένη κυβέρνηση. Στο μυαλό του, πάλι χούντα θα είναι. Και τι κάνουμε στις χούντες; Εδώ σε θέλω…
