Ο Τσίπρας είπε ότι έκλεισε ένας κύκλος του Σύριζα. Όλοι λένε επίσης ότι η δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη είναι ένας δεύτερος κύκλος του ίδιου και του κόμματος του, άρα έκλεισε και για την ΝΔ ένας κύκλος. Πολλοί αναλυτές παράλληλα είπαν ότι η θριαμβευτική επανεκλογή Μητσοτάκη σε συνδυασμό με την καταβαράθρωση του Αλέξη, έκλεισε πολιτικά τον κύκλο της χρεοκοπίας που ξεκίνησε το 2009-10. Σταθερά τέλος, σε κάθε κρίσιμη πολιτική μάχη ακούω ότι κλείνει εκείνος ο περιβόητος κύκλος της μεταπολίτευσης, που όσο περισσότερες φορές κλείνει τόσο πιο ορθάνοικτος αποδεικνύεται.
Τέλος πάντων, φαίνεται ότι μας αρέσει να κλείνουμε κύκλους. Κάποια γοητεία βρίσκουμε σ’ αυτό, ενδεχομένως να προτιμάμε να βλέπουμε την ροή της ιστορίας σαν μια επάλληλη σειρά από μικρούς και μεγάλους κύκλους που ανοιγοκλείνουν, παρά σαν μια γραμμή που προχωρά ευθύγραμμα ή άτσαλα προς το μέλλον. Προσωπικά απεχθάνομαι τους κύκλους, πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς, ιστορικούς, διότι αποτελούν μια εύκολη και προφανή ταξινόμηση που μας αποτρέπει από την εμβάθυνση στα πράγματα και από την ανακάλυψη των βαθύτερων νομοτελειών που τα διέπουν.
Δεν ξέρω αν ζούμε «κύκλο Μητσοτάκη» και δεν με πολυνοιάζει κιόλας, για να είμαι ειλικρινής. Δεν ξέρω αν «κλείνει ο κύκλος του Τσίπρα» ή «του Σύριζα» και μεταξύ μας, δεν έχει και πολύ νόημα όλο τούτο. Υποθέτω πως όταν το είπε ο ίδιος ο Αλέξης για το κόμμα του, το έκανε για να τονίσει εμφαντικά ότι σκοπεύει να περάσει από πάνω του σαν οδηγός μπουλντόζας. Να κατεδαφίσει αυτό που υπήρχε και να φτιάξει κάτι καινούριο στην θέση του. Το αν ο ίδιος αρχιτέκτονας μπορεί να κατασκευάσει με άλλη τεχνοτροπία απ’ αυτήν που είχε φτιάξει το παλιό κτίσμα, είναι ένα καίριο ερώτημα.
Το ίδιο υποθέτω εννοούν και για τον Μητσοτάκη. Έκλεισε μια περίοδος που τα θέσφατα, τα δεδομένα και τα χούγια της παλιάς ΝΔ συνυπήρχαν με τις ιδέες και τις διαθέσεις Μητσοτάκη. Τώρα, στον καινούριο «κύκλο» θα κυριαρχούν απολύτως τα δεύτερα, η παλιά ΝΔ υπάρχει πια και δεν υπάρχει. Ο Μητσοτάκης ηγεμονεύει πλήρως, αυτός είναι η δύναμή της, αυτός κρατά την επαφή με τα στρώματα που της έδωσαν τόσο μεγάλο ποσοστό και τόσο τεράστια διαφορά απ’ την αντιπολίτευση. Όχι ότι εξαφανίστηκε η «ιστορική» ΝΔ ή η «ιστορική Δεξιά», αλλά υπάρχει πια μπολιασμένη απολύτως από την σαρωτική παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Εγώ λοιπόν απορρίπτω τους «κύκλους» και υιοθετώ τα «βήματα». Ο Αλέξης πρέπει να διαλέξει προσεκτικά ποια βήματα πρέπει να κάνει στον χώρο του, για να μας πείσει ότι ο ίδιος και ο Σύριζα παραμένουν πολιτικά ζωντανοί. Ο Μητσοτάκης πρέπει να διαλέξει προσεκτικά τα βήματα που πρέπει να κάνει για να πείσει ότι δεν θα μπει στην λεγόμενη «κατάρα της δεύτερης τετραετίας». Η κατάρα αυτή ρουφάει θριάμβους και τους καταστρέφει, σαν μαύρη διαστημική τρύπα. Έχουμε λοιπόν καιρό μπροστά μας. Δεν ξέρω αν εσείς θα ψάχνετε για κύκλους, εγώ πάντως θα μετρώ βήματα…
