Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Σε τούτη την ζωή δεν μπορεί να είσαι ταυτόχρονα και με τον ρατσισμό και με τους μαύρους. Ούτε να είσαι και με τον Ιησού και με τον Βαραβά. Ή τον έναν θα διαλέξεις ή τον άλλον. Κι αν ξεφύγεις για ένα χρονικό διάστημα παίζοντας την μια βδομάδα υπέρ του ενός και την επόμενη υπέρ του άλλου, στο τέλος θα σε πάρουν όλοι χαμπάρι. Οπότε θα κληθείς να διαλέξεις τελειωτικά. Κι αν δεν το κάνεις όταν πρέπει με τους δικούς σου όρους, θα επισυμβεί στην χειρότερη για σένα στιγμή, είναι κανόνας αυτός.
Μην απορείτε περί ποίου πράγματος γράφω. Είναι σαφέστατο. Η επιστροφή του Καμπόσου στις κομματικές τάξεις της ΝΔ με ενόχλησε. Και ποιον κεντρώο σοσιαλδημοκράτη δεν θα ενοχλούσε δηλαδή; Με τις θέσεις που έχει διατυπώσει, ο άνθρωπος αναρωτιέται αν ανήκει στους Σπαρτιάτες ή στην ΝΙΚΗ. Από την άλλη, θα πουν κάποιοι, η ΝΔ είναι ένα μεγάλο πολυσυλλεκτικό κόμμα. Προτιμά μερικά ακροδεξιά μπουμπούκια να τα έχει ξεδοντιασμένα μέσα στους κόλπους της, παρά να κυκλοφορούν ελεύθερα έξω.
Το ακούω και αυτό, απλώς αναρωτιέμαι γιατί τον έδιωξε ο Μητσοτάκης όταν είπε αυτά τα απαράδεκτα αντισημιτικά για τον Μπουτάρη. Υποθέτω διότι τότε οι πέραν της ΝΔ ακροδεξιοί, φεύγοντας έμεναν ξέμπαρκοι, ενώ τώρα υπάρχουν κοινοβουλευτικοί κομματικοί μηχανισμοί να τους αγκαλιάσουν και να τους αξιοποιήσουν. Εντάξει, αλλά αν ισχύει αυτό, πάμε για εσωτερική μετατόπιση στα ιδεολογικά έγκατα της ΝΔ. Από κει που οι ακραίοι ήταν εξοβελιστέοι, γίνονται περιζήτητοι. Κι αν εμφανιστούν καμιά δεκαριά μιμητές του Καμπόσου;
Θα μου πείτε επίσης πως αν οι κεντρώοι εγκαταλείψουν τον Κυριάκο τώρα λόγω Καμπόσου ή αν οι καθαρόαιμοι δεξιοί τον είχαν εγκαταλείψει όταν ανακοινώθηκε η κυβερνητική σύνθεση με την πληθώρα των κεντρώων που έκανε υπουργούς, όλο αυτό δεν θα βγάλει πουθενά. Σύμφωνοι, αλλά απ’ την άλλη δεν μ’ αρέσουν ισορροπίες του τύπου, «οι κεντρώοι είναι στην κυβέρνηση, οπότε ας πάνε και μερικοί ακροδεξιοί στους δήμους», δεν την θεωρώ σοβαρή πολιτική. Είναι σαν να έχεις το ένα ποδάρι σ’ έναν κουβά με καυτό νερό και το άλλο σ’ έναν κουβά με πάγο. Δεν δημιουργείς ισορροπία. Έγκαυμα και κρυοπαγήματα μαζί παθαίνεις.
Θα πουν κάποιοι άλλοι. Μην τον φοβάσαι τον Κυριάκο, θα τα ισορροπήσει, έτσι κι αλλιώς ακραίος ο ίδιος δεν είναι. Σύμφωνοι, περιμένουμε το λοιπόν… αλλά ανασηκώνουμε καχύποπτα και το ένα φρύδι μας…
