Ότι θα βιώσουμε μια προεκλογική περίοδο αφόρητης τοξικότητας είναι δεδομένο. Θα ακούσουμε πράγματα που τα αυτιά μας θα πονέσουν. Θα εκτοξευτούν χαρακτηρισμοί και κατηγόριες που σε έναν κανονικό ήπιο άνθρωπο φέρνουν εμετό. Πλην πώς αλλιώς μπορεί να γίνει; Γιουρούσι είναι οι εκλογές, όχι τέιον σε σαλόνι πύργου τίποτα λόρδων της βρετανικής αυτοκρατορίας. Τα κόμματα και οι υποψήφιοι ορμούν κι όποιον πάρει ο χάρος. Πάντα έτσι θυμάμαι εγώ τις εκλογές.
Μην χολοσκάτε αναγνώστες μου. Λογικά και αναμενόμενα είναι αυτά που ήδη συμβαίνουν. Και χειρότερα να γίνουν (που θα γίνουν), μην δίνετε σημασία. Μήτε η χώρα θα κατεδαφιστεί, μήτε η δημοκρατία μας θα καταρρεύσει, μήτε το αίμα θα κοκκινίσει τους δρόμους μας. Το άχτι τους θα βγάλουν όλοι, από τους κορυφαίους υπουργούς και στελεχάρες ως τον τελευταίο ανώνυμο οπαδό κι έπειτα ο κάθε κατεργάρης θα γυρίσει στον πάγκο του για να συνεχίσει την ζωούλα του. Έτσι γινόταν πάντα, τώρα θα αλλάξουμε;
Καλά το είπε ο Μητσοτάκης στο Ηράκλειο. «Ελπίζω πίσω από την οξεία αντιπαράθεση να βρει τρόπο ο πολίτης να συγκρίνει πραγματικές πολιτικές.» Μάταιη ελπίδα κι αυτή κατά την γνώμη μου, αλλά καλά το διατύπωσε ο πρωθυπουργός. Η όξυνση είναι δεδομένη, η ελπίδα είναι το ζητούμενο. Θα μου πείτε ότι ο συνειδητός πολίτης πρέπει να αναζητήσει ποιος ξεκίνησε την όξυνση και ποιον ευνοεί η πόλωση. Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ την ξεκίνησε αλλά από ένα σημείο και πέρα ποιος θυμάται την εναρκτήρια πράξη ενός πολέμου; Μπαίνεις στην μάχη με σκοπό την επιβίωση και την νίκη, ενώ όλα τα υπόλοιπα αφήνονται στην αξιολόγηση της Ιστορίας.
Τα γράφω αυτά διότι ήδη άρχισαν οι κήνσορες του πολιτικού πολιτισμού να διατυπώνουν τον αποτροπιασμό τους για το τοξικό πολιτικό κλίμα που βιώνουμε. Ε λοιπόν τους βαριέμαι όλους αυτούς. Power game είναι οι εκλογές, της κακομοίρας θα γίνει το λοιπόν. Θα εκτονωθούμε μαζικά, τα trolls θα διαπρέψουν, οι ήσυχοι θα γίνουν φωνακλάδες, οι ήρεμοι θα μεταβληθούν σε ταύρους εν υαλοπωλείω, οι νουνεχείς θα μεταμορφωθούν σε φανατικούς. Δεν γίνεται αλλιώς πατριώτες. Εκλογές εν Ελλάδι κάνουμε παλικάρια…
