Αν δεν κρατάει ένα μπουρλότο στο χέρι νιώθει ότι δεν κάνει πολιτική. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως είναι έτσι από χαρακτήρα, ίσως διδάχθηκε μ’ αυτό τον τρόπο την πολιτική απ’ τα μικράτα του ή ενδέχεται να τον εντυπωσίασε τόσο πολύ η πολεμική περίοδος 2010-15 που είναι αδύνατο να την ξεπεράσει και να πάρει άλλο μονοπάτι. Γεγονός πάντως είναι ότι ο Αλέξης νιώθει μέσα στην πολιτική όξυνση, όπως νιώθει το ψάρι μέσα στο νερό.
Κι αυτά που ανακοίνωσε την Τρίτη, είναι η επιτομή της πολιτικής οξύτητας. Άρνηση νομιμοποίησης της κυβέρνησης, λευκή απεργία στην Βουλή, ανένδοτο αγώνα στους δρόμους και στις πλατείες με τον λαό. Δηλαδή τι παραπάνω θα έκανε αν στην χώρα είχε επιβληθεί στυγνή δικτατορία; Από την άλλη, του αναγνωρίζω ότι εδώ που έφτασε (με δική του ευθύνη) την κατάσταση, δεν είχε πλέον κανέναν άλλον δρόμο μπροστά του πλην του παρακινδυνευμένου που ακολουθεί.
Αφού επί τριάμισι χρόνια δεν έκανε αυτά που έπρεπε και κατέληξε δυο μήνες προ των εκλογών με μια αρνητική διαφορά έξι-επτά μονάδων, άλλη λύση της τελευταίας στιγμής πλην του γιουρουσιού δεν είχε. Οι απελπισμένες επελάσεις όμως, εννιά στις δέκα φορές είναι αυτοκαταστροφικός ηρωισμός άνευ αντικρίσματος. Να καταθέσω μερικούς καίριους κινδύνους που εγκυμονεί για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή τακτική του «βάζω κάτω το κεφάλι και επιτίθεμαι»;
Πρώτο, να χαρακτηριστεί εντελώς αντισυμβατική και αντιθεσμική αυτή η τακτική. Και τι τον νοιάζει, θα ρωτήσετε. Τον νοιάζει, διότι τα κοινωνικά στρώματα που θέλει να αποσπάσει από τον Κυριάκο και από τον Ανδρουλάκη, είναι συντηρητικοί και λογικοί άνθρωποι. Κυρ-Παντελήδες ψάχνει ο Τσίπρας και αυτοί απεχθάνονται όπως ο διάολος το λιβάνι τις οξύνσεις, τις επαναστάσεις, τις αποχές, τις απονομιμοποιήσεις και τους ανένδοτους.
Δεύτερο, υπάρχει ο κίνδυνος να του φέρει ο Μητσοτάκης στην Βουλή δέκα νομοσχέδια παροχών και να τα περάσει μόνος του διότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μετέχει στις εργασίες της. Κι άντε μετά να απαντούν οι ΣΥΡΙΖΑίοι στα πάνελ σε ερωτήσεις του τύπου «γιατί δεν ψηφίσατε το τάδε επίδομα» ή «αφού δεν αναγνωρίζετε την νομιμότητας της Βουλής, θα καταργήσετε την τάδε παροχή που ψηφίστηκε τώρα;» Αφήστε που αν υπάρχει ένας χώρος στον οποίον ο Τσίπρας μπορεί να σταθεί απέναντι στον Κυριάκο, είναι η Βουλή. Τώρα θα φύγουν κι από κει…
Τρίτο, όποιος κηρύττει ανένδοτο, πρέπει να έχει επίγνωση ότι ο «ανένδοτος» και το «ανέκδοτο» είναι στην ίδια σελίδα του λεξικού. Σχεδόν δίπλα-δίπλα είναι τα λήμματα, υπάρχει κίνδυνος να μπερδευτούν. Δεν θέλω να το αναλύσω διεξοδικά, απλώς διευκρινίζω πως εκείνος που σηκώνει μια σημαία και πίσω του θα προστρέξουν χιλιάδες κόσμου, είναι ήρωας. Εκείνος που θα σηκώσει την σημαία αλλά θα μείνει μονάχος του να την ανεμίζει στην πλατεία, είναι ο τρελός του χωριού. Σαφές;
