«Σε αυτή τη χώρα έχει πάψει προ πολλού η εξουσία να είναι ελκυστική και όποιος την έχει δεν περνάει καθόλου καλά». Η φράση ανήκει στον Βαγγέλη Βενιζέλο και την είχε πει πριν από μερικά χρόνια σε συνέντευξή του.
Το ξέρουμε και οι πολίτες αυτό. Ειδικά μετά το 2019 όταν αποφασίσαμε η Νέα Δημοκρατία να κυβερνήσει αυτοδύναμη χωρίς προηγουμένως να μας έχει λούσει στις υποσχέσεις, σχεδόν συνομολογήσαμε στις προκλήσεις της εποχής αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες της.
Οι πολίτες ξέρουμε ότι ζούμε σε δύσκολες εποχές, με απρόβλεπτα γεγονότα να ανατρέπουν σχεδιασμούς (εφόσον αυτοί υπάρχουν), εποχές ανασφάλειας που διατηρούν υπάρχουσες και γεννούν νέες πολιτικές κρίσεις.
Οι πολίτες ξέρουμε τι περνάνε καθημερινά οι υπουργοί γι' αυτό και σε γενικές γραμμές υπάρχει μεγάλη κατανόηση σε πλήθος αστοχιών που τις βλέπουμε μεν αλλά σφυρίζουμε αδιάφορα δε, ακριβώς γιατί έχουμε κατανόηση.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι η κατανόηση είναι μονόπλευρη αφού κάποιοι υπουργοί δεν δείχνουν απλώς να αγνοούν όσα περνάνε οι πολίτες αλλά η βασική τους έννοια δεν είναι η αποτελεσματικότερη άσκηση των καθηκόντων τους αλλά η επανεκλογή τους.
Ανοίγουν το στόμα τους και βγαίνουν βατράχια. Αδιαφορούν για τον πρωθυπουργό, αδιαφορούν για την κυβέρνηση, αδιαφορούν για το κόμμα τους και πάνω απ’όλα υποτιμούν τους πολίτες.
Πιστεύουν ότι θα γίνουν ελκυστικοί όταν εμφανίζονται να αναπαράγουν ακροδεξιά ρητορική, απίθανες αντισυνταγματικές προτάσεις, όταν δείχνουν να αδιαφορούν για τις αρχές του Κράτους Δικαίου.
Αλήθεια, έτσι μας αξιολογούν; Πιστεύουν ότι οι Έλληνες προτιμούμε να λιντσάρουμε κάθε λογής παραβατικό παρά αυτός να τύχει μιας δίκαιης δίκης; Πιστεύουν ότι οι πολίτες χαίρονται όταν ακούνε υπουργό να ισχυρίζεται ότι αρκεί τα κόμματα να συμφωνήσουν σε κάτι και να αγνοήσουν, απλώς, το Σύνταγμα;
Κι αν το πιστεύουν αυτό, τι δουλειά έχουν να πολιτεύονται με τη Νέα Δημοκρατία; Ακόμα και όσοι δεν ανήκουν ιδεολογικά στη Νέα Δημοκρατία έχουν καλύτερη άποψη από αυτή που έχουν για το κόμμα τους οι βουλευτές της.
Γράφουμε αυτό το σημείωμα για να καταλήξουμε εδώ: η κατανόηση ημών των πολιτών δεν είναι ανεξάντλητη και σίγουρα περιορίζεται στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι υπουργοί κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ως υπουργοί. Τα προβλήματα που τυχόν έχουν για την επανεκλογή τους στη Βουλή μας είναι παγερώς αδιάφορα.
Ας μαζευτούν λοιπόν και ας διαχειριστούν το στρες τους. Μπροστά σε όσα περνάμε καθημερινά όλοι εμείς η επανεκλογή τους είναι ένα ζήτημα αμελητέο και βασικώς αδιάφορο.
Ας σεβαστούν τους πολίτες, τον πρωθυπουργό, τους συναδέλφους στους στην κυβέρνηση γιατί στο τέλος αυτός που θα την πληρώσει θα είναι το κόμμα τους
