Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι κουράστηκαν από τις ακρότητες εκατέρωθεν. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν οι περισσότεροι Αμερικανοί αναλυτές, τουλάχιστον στα Μέσα που παρακολουθούμε.
Εύλογα η έμφαση έχει δοθεί στην ήττα των υποψηφίων που υποστηρίχθηκαν από τον Ντόναλντ Τραμπ όμως, σε χθεσινή ανάλυση του Axios επισημαίνονται και οι απώλειες για την αριστερή πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος αλλά και οι νίκες για τους μετριοπαθείς Δημοκρατικούς που κράτησαν αποστάσεις από την αριστερή ρητορική του κόμματός τους κυρίως στα θέματα ασφάλειας με αποτέλεσμα να κερδίσουν ψήφους Ρεπουμπλικανών.
Κούρασε η παλαβομάρα και η ακρότητα σε τέτοιο βαθμό που είναι η πρώτη φορά που σε ενδιάμεσες εκλογές δεν επαληθεύτηκε το θέσφατο που θέλει την οικονομία και τα ποσοστά δημοφιλίας του εν ενεργεία προέδρου να επηρεάζουν το αποτέλεσμα.
Δεν ίσχυσε το περίφημο «Είναι η οικονομία, ανόητε!» ούτε τα χαμηλά ποσοστά δημοφιλίας του προέδρου Μπάιντεν επηρέασαν τα αποτελέσματα, σύμφωνα με τα exit polls.
Επίσης, πάλι σύμφωνα με την ανάλυση του Axios, δεν υπάρχει προηγούμενο πρώην προέδρου να επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών αλλά και πάλι, ποτέ στην ιστορία των ΗΠΑ δεν υπήρξε πρόεδρος σαν τον Τραμπ.
Το δικό μας σχόλιο αφορά όσα διαβάζαμε εδώ, στην Ελλάδα ως προβλέψεις από διάφορους νεο-συντηρητικούς και ακροδεξιούς κύκλους. Αν και πρέπει να είναι αυτονόητο ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία όλοι αυτοί οι μπουρδολόγοι που έχουν δυσκολία ακόμα και να δείξουν τις ΗΠΑ στον χάρτη αντιγράφουν ό,τι βρουν στο τουίτερ, έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι και αυτοί στρέφονται στον Τραμπισμό που έχει λάβει τη μορφή μιας Διεθνούς του Νεοσυντηρητισμού για να αντιγράψουν ρητορικά σχήματα που χλευάζουν τον προοδευτικό κόσμο και τα αιτήματά του στην Ελλάδα, μια χώρα της ΕΕ με εντελώς διαφορετική πολιτική παράδοση από τις ΗΠΑ.
Όλοι αυτοί που περίμεναν με τη γλώσσα έξω «το κόκκινο κύμα» για να απαξιώσουν τους Έλληνες «φιλελέφτ» με αιχμή ό,τι απασχολεί την ελληνική κοινή γνώμη, από τις εξορύξεις μέχρι το μεταναστευτικό/προσφυγικό αλλά και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ και τις αμβλώσεις (το θέμα το ανακίνησε η Ιερά Σύνοδος) έμειναν πιο αποσβολωμένοι και από τον ίδιο τον Τραμπ.
Ας πάρουν το μήνυμα: Η «τρελίτσα» κούρασε και πραγματικά προβλήματα, όπως ο πληθωρισμός, δεν νέκρωσαν δημοκρατικές συνειδήσεις. Και αυτό παρατηρήθηκε, με διαβαθμίσεις, σε όλο το πολιτικό φάσμα.
Έχουν κουράσει οι ακραίοι, εκατέρωθεν. Ο λόγος που ξεχειλίζει από επιθετικούς προσδιορισμούς αφήνει εν πολλοίς τον κόσμο αδιάφορο ίσως γιατί πλέον έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι ζούμε σε ένα κόσμο που οι αλλεπάλληλες κρίσεις είναι η νέα κανονικότητα.
Σε συνθήκες κρίσης, αυτό που τελικά οι ψηφοφόροι επιλέγουν είναι με ποιους στο τιμόνι θέλουν να τις περάσουν. Και οι μετριοπαθείς είναι η ασφαλέστερη επιλογή.
