Ελπίζουμε ότι όλοι έχουμε καταλάβει πως όσα συνέβησαν το Σάββατο, κατά τη λήξη των εργασιών του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας και άφησαν άναυδη την υφήλιο -και αναφερόμαστε βέβαια στη σκηνή που ο πρώην πρόεδρος της χώρας Χου Τζιντάο βγαίνει «σηκωτός» από την αίθουσα του συνεδρίου- σκηνοθετήθηκαν για να τα δούμε όλοι εμείς, στη Δύση.
Ο πρόεδρος Σι δεν είχε καμία ανάγκη να επιδείξει στους συμπατριώτες του την ισχύ του με αυτό τον τρόπο. Για εμάς το έκανε. Για να δείξει στις δυτικές κυβερνήσεις και τους πολίτες τους πως έχουν πλέον τα πράγματα και μετά την πλήρη απαξίωση της Ρωσίας στο ουκρανικό πεδίο μάχης ως «αντίπαλου δέος» της Δύσης.
Οι μόνοι που δεν πρέπει να αισθάνθηκαν έκπληξη είναι οι ελάχιστοι φιλελεύθεροι που εδώ και δεκαετίες επισημαίνουν πως δεν πρέπει να έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε κάθε είδους αυταρχικά καθεστώτα πόσο μάλλον τα κομμουνιστικά, τα εγκλήματα των οποίων είναι και γνωστά και καλά τεκμηριωμένα.
Οι φωνές της λογικής πνίγηκαν στις ΗΠΑ από θεωρίες που ήθελαν τον καπιταλισμό από μόνο του να εκδημοκρατικοποιεί χώρες με κυριολεκτικά ανύπαρκτη δημοκρατική παράδοση. Τα ίδια και σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει απαρνηθεί προ πολλού τη Διακήρυξη Σουμάν, σε μια Ευρώπη που έχει ήδη ξεχάσει το όνειδος του Ολοκαυτώματος που αμφισβήτησε ευθέως τη θεμελιώδη υπόσχεση του Διαφωτισμού που θέλει το μέλλον να είναι καλύτερο, δικαιότερο από τον ενεστώτα.
Πρώτη η Γερμανία με το διπλό της παιχνίδι άνοιξε τις πόρτες διάπλατα στον κινεζικό ιμπεριαλισμό. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα για τους Κινέζους. Η εξαθλιωμένη Αφρική αφέθηκε να συνάψει με την Κίνα δανειακές συμβάσεις και να μπει στη σφαίρα της επιρροής της ενώ εταιρείες υψηλής τεχνολογίας προτίμησαν την παραγωγή με χαμηλό κόστος δίνοντας σε αντάλλαγμα πρόσβαση στη τεχνογνωσία τους.
Χειρότερο όλων των αίσχος της λεγόμενης Χρυσής Βίζας.
Η Ευρώπη που κοντεύει να διαλυθεί από ακροδεξιούς που ρητορεύουν αναίσχυντα για το προσφυγικό πουλάει άδειες παραμονής σε πλούσιους Κινέζους του καθεστώτος που πλούτισαν σε βάρος του κινεζικού λαού.
Η Ελλάδα που δίνει μάχη για να περιφρουρήσει τα σύνορά της διατηρώντας τη φυσιογνωμία της ως Κράτος Δικαίου πουλάει άδειες παραμονής.
Όπως συμβαίνει σήμερα με τη Ρωσία, έτσι και στο μέλλον όσα θα συμβούν εξαιτίας της Κίνας θα οφείλονται στην ελαφρότητα και την ολιγωρία της Δύσης.
Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Γιατί; Μήπως η ΕΕ δοκίμασε να τοποθετηθεί στην Κίνα οργανωμένα, με σχέδιο; Τη στιγμή που η Γερμανία προχωρούσε μαζί της σε διμερείς συμφωνίες ανέβαλε τις κεντρικές διαπραγματεύσεις. Διαβάζουμε ότι σήμερα ο Δήμαρχος του Αμβούργου φέρνει αντιρρήσεις στη συμμετοχή της Κίνας στη διαχείριση του λιμανιού της πόλης. Νωρίς το σκέφτηκαν!
Ό,τι ζούμε σήμερα, όλη η οδύνη του πλανήτη, οι ανισότητες, οι αποκλεισμοί, η άνοδος της άκρας δεξιάς, οφείλεται αποκλειστικά στην υπαναχώρηση της Δύσης από τις καταστατικές της αρχές.
Φοβόμαστε ότι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα αλλά το μόνο βέβαιο είναι πως τα λάθη πληρώνονται και μάλιστα ακριβά.
