Στην Ελλάδα, το 2022, αυτοκτόνησαν 600 άτομα, σχεδόν δύο την ημέρα. Τα σοκαριστικά αυτά στοιχεία έδωσε, χθες, στη δημοσιότητα το Παρατηρητήριο Αυτοκτονιών (είναι το ερευνητικό δίκτυο καταγραφής του Κέντρου Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας της οργάνωσης «ΚΛΙΜΑΚΑ»), με την επισήμανση ότι ο αριθμός των αυτοκτονιών που καταγράφονται είναι η κορυφή του παγόβουνου και δεν αντικατοπτρίζει, σε καμία περίπτωση, τη συνολική έκταση του προβλήματος.
Σύμφωνα, πάντα, με το Παρατηρητήριο οι περισσότερες αυτοκτονίες καταγράφονται στην Κρήτη,μία περιφέρεια με διαχρονικά υψηλούς δείκτες αυτοκτονίας πάνω από μία δεκαετία τώρα.
Το 78% των αυτοχείρων ήταν άνδρες και το 22% γυναίκες.
Οι περισσότερες αυτοκτονίες καταγράφηκαν σε άτομα άνω των 60 ετών. Στους άντρες οι περισσότεροι θάνατοι διαπιστώθηκαν στις ηλικίες 60- 64, αλλά στις γυναίκες ήταν στην ηλικιακή ομάδα 35- 39 ετών. Αυξητικές τάσεις παρουσιάζει δυστυχώς και ο αριθμός των αυτοκτονιών στις νεαρές ηλικίες- άνω των 20 ετών- σε σύγκριση με το 2021.
Οι περισσότερες αυτοκτονίες σημειώθηκαν τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ η Δευτέρα και η Τρίτη είναι οι ημέρες που καταγράφεται ο υψηλότερος αριθμός θανάτων.
Αυτή είναι η εικόνα.
Στην ανακοίνωσή του το Παρατηρητήριο καταλήγει στο ότι η Ελλάδα «παραμένει μία από τις λίγες χώρες που δεν έχει λάβει καμία θεσμική πρωτοβουλία για την προστασία των αυτοκαταστροφικών ατόμων». «Το 95% των θανάτων θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί εάν είχαν εφαρμοστεί έγκαιρες και ουσιαστικές παρεμβάσεις».
Τα τελευταία τρία χρόνια έχουν γίνει εντυπωσιακά βήματα στον τομέα της Δημόσιας Υγείας και ειδικά της πρόληψης. Με τη βοήθεια του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, το Υπουργείο Υγείας σχεδιάζει και υλοποιεί προγράμματα προληπτικού ελέγχου και ήδη η πρωτοβουλία αποδίδει, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις προληπτικές εξετάσεις για τον καρκίνο του μαστού.
Όμως, αν και η κυβέρνηση πήρε τη σημαντική πρωτοβουλία να ιδρύσει και υφυπουργείο Ψυχικής Υγείας, σε αυτόν τον τομέα δεν έχουμε δει ο,τιδήποτε άξιο λόγου. Αν υπήρχε θα το είχαμε σχολιάσει γιατί παρακολουθούμε το κυβερνητικό έργο σε καθημερινή βάση.
Η Ψυχική Υγεία είναι ένας τομέας υψηλής εξειδίκευσης. Ο αρμόδιος υφυπουργός θα έπρεπε να είναι κάποιος από τον χώρο που να γνωρίζει τα προβλήματα και να οργανώσει ένα σχέδιο παρεμβάσεων σε βάθος χρόνου. Τίποτε δεν γίνεται μέσα σε τρία χρόνια άλλωστε και δεν έχουμε, οι πολίτες και αυτή την αξίωση.
Όμως στο θέμα της Ψυχικής Υγείας έχουμε μείνει πολύ πίσω. Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος στη συγκυρία της πανδημίας που συνέθλιψε και την ελληνική κοινωνία, το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και ειδικά τους εφήβους της.
Η κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσει πως θα προχωρήσει. Γνωρίζουμε ότι η προεκλογική περίοδος δεν είναι και η καταλληλότερη για τέτοιους σχεδιασμούς όμως, έτσι κι αλλιώς, θα πρέπει να παρουσιάσει στους πολίτες ένα πρόγραμμα.
Ας είναι ένα πρόγραμμα καλά σχεδιασμένο, από ειδικούς που στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί και καλοί. Κυρίως όμως ελπίζουμε η Νέα Δημοκρατία και η Κυβέρνηση να πήρε το μάθημά της: στα κρίσιμα πόστα που απαιτούν τομές και δράση έχει να επιδείξει έργο εκεί που τοποθέτησε ως επικεφαλής ειδικούς. Στον τομέα της Ψυχικής Υγείας δεν τα πήγε καλά. Το λάθος δεν πρέπει να επαναληφθεί.
