Τον Λουτσέσκου πρέπει να τον αγαπάς ή να τον απορρίπτεις, σεβόμενος τις ιδιαιτερότητές του. Συνηθίζει να κατασκευάζει μια πραγματικότητα στο μυαλό του κι από 'κει και πέρα αγνοεί οτιδήποτε δεν συμβαδίζει μ' αυτή. Στο προηγούμενο πέρασμά του διακήρυξε ότι πήρε… δύο πρωταθλήματα, στήνοντας μια πολύ όμορφη και βολική στα αυτιά των οπαδών ιστορία, μέσα στην οποία δεν υπήρχαν ούτε το πιστόλι του Σαββίδη, ούτε το ρολό της ταμειακής μηχανής στο κεφάλι του αντίπαλου προπονητή, ούτε το σκούτερ στις κερκίδες, ούτε όσα άλλα έγιναν στα ματς με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό. Ο ίδιος, φυσικά, δεν έχει καμία ευθύνη για την τότε αρρωστημένη κατάσταση που ουσιαστικά στέρησε από την ομάδα ένα δικό της πρωτάθλημα. Υπ' αριθμόν ένα υπεύθυνοι είναι ο ίδιος ο Ιβάν, νούμερο 2 ο Λούμπος Μίχελ που αντί να τον συγκρατήσει, τον παρέσυρε σε ό,τι πιο ακραίο, με κάποιους παπαγάλους να σιγοντάρουν. Ετσι έδωσαν όλοι μαζί μια κλωτσιά και πέταξαν στα σκουπίδια τη δουλειά του Ρουμάνου. Κι αυτός βρήκε με τη σειρά του τον χειρότερο τρόπο να την υπερασπιστεί, πριν σηκωθεί και φύγει.
Οι εποχές άλλαξαν, και μένει να δούμε αν θα κυριαρχήσουν διαφορετικές νοοτροπίες από 'δω και πέρα. Δεν είναι εύκολο. Ο Πάμπλο Γκαρσία με την παρουσία του για λίγους μήνες στον πάγκο, κατάφερε να συντηρήσει το «κοινό» που απέκτησε κάποτε ως ποδοσφαιριστής - «ασυμβίβαστος εχθρός» του «κατεστημένου της Αθήνας». Το έκανε ασπίδα και το έστρεψε κατά της νέας προσπάθειας εκσυγχρονισμού της ΠΑΕ, διχάζοντας ουσιαστικά τον κόσμο. Είναι κάτι που δείχνει πως κάποιοι (και είναι πολλοί) δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον, αλλά προτιμούν να τσαλαβουτούν στην περσινή μιζέρια, περιχαρακωμένοι στα στενά όρια της Θεσσαλονίκης, όπου το κυρίαρχο ζήτημα παραμένει να νικάνε τον Ολυμπιακό και τον Αρη, και να νιώθουν «αδικημένοι», στήνοντας παντού «εχθρούς». Πέρα από τον Σαββίδη, ο πρώτος που έχει υποχρέωση να «σπάσει» τη συγκεκριμένη κατάσταση αν θέλει να πετύχει, είναι ο Λουτσέσκου. Κι αυτό θα γίνει αναγκαστικά μόνο με νίκες και πορεία πρωταθλητισμού την επόμενη σεζόν. Το ξέρει κι ο ίδιος. Δεν έχει ψευδαισθήσεις και το δήλωσε. Διαφορετικά θα αρχίσουν τα… «πού 'σαι Παυλάρα» και τα «πούλησες την ομάδα για τα πετροδόλαρα».
Ο ΠΑΟΚ δεν είναι συνηθισμένη ομάδα. Κυρίως δεν ξέρει να εξαργυρώνει ή να κεφαλαιοποιεί τις σπάνιες, έτσι κι αλλιώς, επιτυχίες του. Τα λίγα τελευταία χρόνια προσπάθησε με αλόγιστες σπατάλες να μπει σε καινούργια γραμμή πλεύσης και δεν τα κατάφερε. Πλέον, είναι υποχρεωμένος να αξιοποιήσει τον καλύτερο προπονητή που μπορούσε να βρει σε τούτη τη φάση. Θα πρέπει, όμως, να βοηθήσει κι ο ίδιος ο Λουτσέσκου, καθώς έχασε ένα μεγάλο κομμάτι της δημοφιλίας του με τη φυγή προς τη Σαουδική Αραβία. Δύσκολο το σταυρόλεξο…
