Το «Καραϊσκάκης» είναι ένα «μυθικό» γήπεδο, με την έννοια ότι κουβαλάει μια σειρά από μύθους που το συντηρούν και το κρατούν στην επικαιρότητα, όχι πάντα για καλούς λόγους.
ΜΥΘΟΣ ΠΡΩΤΟΣ: Οταν κατασκευάστηκε ήταν ένα από τα πιο σύγχρονα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Στην πραγματικότητα ήταν πάντα ένα απλά καινούργιο γήπεδο τεσσάρων – και όχι πέντε αστέρων, όπως π χ. το «Ολυμπιακό Στάδιο» της Αθήνας. Οταν πρωτοπήγα για ένα ματς του ποδοσφαιρικού τουρνουά των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, η όλη κατασκευή δεν μου έκανε καμία απολύτως εντύπωση. Με τόσα μεγάλα και σύγχρονα γήπεδα που είχα επισκεφθεί, μού φάνηκε κάτι το εντελώς συνηθισμένο και «δεύτερο». Καμία σχέση, βέβαια, με τα περισσότερα ελληνικά όπου παιζόταν (και παίζεται) το ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά και καμιά σχέση με τις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις που συνάντησα στην Αγγλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στη Γερμανία, στην Ιαπωνία και όπου αλλού. Μάλιστα μού έκαναν εντύπωση τα εγκωμιαστικά σχόλια που διάβαζα εκείνες τις μέρες από «εντεταλμένους» κονδυλοφόρους, οι οποίοι είτε δεν είχαν περάσει ποτέ τα σύνορα για να δουν ένα ποδοσφαιρικό ματς και να καταλάβουν πώς ήταν τα μοντέρνα γήπεδα, είτε ήθελαν να πουλήσουν εκδούλευση στον Κόκκαλη που το έφτιαξε για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Οπως και νά 'ναι, οι οπαδοί που είχαν βολευτεί για χρόνια στην «παλαιολιθική» Ριζούπολη, το καταευχαριστήθηκαν.
ΜΥΘΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ: Το γήπεδο είναι του Ολυμπιακού.
Στην πραγματικότητα ανήκει στην «Καραϊσκάκης Α.Ε.» η οποία έβαλε τα λεφτά παίρνοντας και δάνεια που έφταναν τότε τα 40 εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα, η εταιρία ανήκει σε Κόκκαλη – Λαυρεντιάδη σε ποσοστό 50 – 50. Θεωρητικά, μπορεί να το αποκτήσει οποιαδήποτε ομάδα και... να παίζει εκεί, αν αναλάβει τα χρέη του. Θυμάμαι το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε εκείνες τις εποχές και έλεγε πως «αν ο Κόκκαλης γίνει κάποια στιγμή... Παναθηναϊκός, θα μπορεί να... το βάψει πράσινο και να βάλει εκεί την... καινούργια του ομάδα να παίζει!»
ΜΥΘΟΣ ΤΡΙΤΟΣ: Το γήπεδο κατασκευάστηκε με λεφτά του Δημοσίου και χαρίστηκε στον Ολυμπιακό.
Στην πραγματικότητα και μόνο το γεγονός ότι υπάρχουν απλήρωτα δάνεια ύψους 40 περίπου εκατομμυρίων καταρρίπτει τον ισχυρισμό. Στην Alpha Bank οφείλονται 13 εκατομμύρια ευρώ, στην Εθνική Τράπεζα και στην Eurobank από 10 εκατομμύρια, στην Πειραιώς 4 εκατομμύρια και στην Attica 3 εκατομμύρια συν τις προσαυξήσεις. Το μόνο που «χαρίστηκε», για 49 χρόνια, είναι το οικόπεδο του παλιού σταδίου Καραϊσκάκη, το οποίο ανήκει στην Ελληνικη Ολυμπιακή Επιτροπή. Δόθηκε για να χτιστεί το σημερινό, με την υποχρέωση να γίνουν εκεί οι σημαντικότεροι ποδοσφαιρικοί αγώνες στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Η οργανωτική επιτροπή τότε δεν προλάβαινε τις προθεσμίες και έδωσε το έργο στην «Καραϊσκάκης Α.Ε.», η οποία το ξεκίνησε και το ολοκλήρωσε ταχύτατα. Φυσικά, περίσσεψαν οι καταγγελίες για προνομιακή μεταχείριση του Κόκκαλη αλλά και για σειρά από παρατυπίες ώστε να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά και άλλα εμπόδια για να ολοκληρωθεί έγκαιρα. Λένε ότι τα καθίσματα τοποθετήθηκαν σε τρεις μέρες από εκατοντάδες Κινέζους εργάτες που τους είχε φέρει εδώ η κατασκευαστική και διανυκτέρευαν μέσα στο «γιαπί».
ΜΥΘΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: Ο Μαρινάκης το αγόρασε από τον Κόκκαλη
Στην πραγματικότητα η κατάσταση είναι μπερδεμένη. Ο Κόκκαλης ισχυρίζεται ότι έχει πουλήσει το δικό του 50% στον Μαρινάκη από το 2010, όταν ο τελευταίος αγόρασε την ΠΑΕ. Αντίθετα ο Μαρινάκης υποστηρίζει ότι έδωσε στον Κόκκαλη τα λεφτά που αντιστοιχούσαν στο μισό γήπεδο, αλλά η μεταβίβαση δεν ολοκληρώθηκε, οπότε δεν μπορούσε να αναλάβει και την εξόφληση των δανείων. Το 2015 πρότεινε να αναλάβει η ποδοσφαιρική εταιρεία το πλειοψηφικό πακέτο, αλλά η διαδικασία σταμάτησε.
ΜΥΘΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ: Το γήπεδο είναι κερδοφόρο.
Στην πραγματικότητα, αυτό συνέβαινε μόνο τα πρώτα χρόνια. Οι κερκίδες γέμιζαν ακόμη και σε ασήμαντα φιλικά. Καλούσαν μερικοί τον τότε πρόεδρο να φτιάξει δεύτερο όροφο για να εξυπηρετούνται όλοι! Οι εμπορικές χρήσεις έφτασαν στο σημείο να αφήνουν πάνω από 100 χιλιάδες ευρώ πριν, κατά και μετά από κάθε παιχνίδι από... τυρόπιτες, πορτοκαλάδες, κασκόλ φανέλες, σημαιάκια και διάφορες άλλες πωλήσεις, πέρα από τις εισπράξεις των αγώνων. Αργότερα, όμως, η κίνηση υποχώρησε εντυπωσιακά. Το γήπεδο τα τελευταία χρόνια προ Covid-19 γέμιζε μόνο στα ευρωπαϊκά ματς και στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Τα καταστήματα επίσης ερήμωσαν σιγά σιγά, καθώς βρίσκονται μακριά από το κέντρο του Πειραιά, όπου και η εμπορική κίνηση.
Πλέον, και πιθανότατα μέχρι τα τέλη Μαρτίου θα ολοκληρωθεί η πώληση του πακέτου του «κόκκινου» πια δανείου σε ξένο fund, «κουρεμένο» για πάνω από 50%, καθώς τα έσοδα είναι μηδαμινά κι αυτό θα παίξει το ρόλο του. Ενδιαφερόμενοι φέρονται η Dovalue, η Intrum και η Cepal.
