Αργησα να γράψω, αλλά τόσες μέρες προσπαθώ να επεξεργαστώ το γκολ του Μπουχαλάκη στο ματς του Ολυμπιακού με τον Αρη, για το οποίο μιλάει όλη η Ευρώπη. Να το βάλω στον αξονικό τομογράφο μπας και καταφέρω να το ερμηνεύσω, όπως τα σπάνια φαινόμενα.
Κατ' αρχάς, ας δούμε τι έλεγε ο ίδιος αμέσως μετά, προσπαθώντας να εξηγήσει αυτό που συνέβη: «τσαντίστηκα μετά από μια χαμένη μπαλιά. Είδα τη μπάλα να βγαίνει άουτ. Αρχισα να βαδίζω προς τα πίσω, αλλά εκείνη τη στιγμή κοιτάζοντας τον Κουέστα, κατάλαβα ότι δεν με είχε αντιληφθεί. Τον είδα να κοιτάζει ψηλά και μακριά. Σκέφτηκα... Λες; Λες να την αφήσει; Στάθηκα δίπλα στο δοκάρι και περίμενα. Μόλις είδα τη μπάλα στο έδαφος, έκανα το σπριντ της ζωής μου. Ο,τι σκέφτηκα δευτερόλεπτα νωρίτερα, το είδα μπροστά μου. Πήρα τη μπάλα, την έφερα στο αριστερό και την είδα να πηγαίνει προς την εστία. Τρελάθηκα από τη χαρά μου!»
.
Οι περισσότεροι από τους ποδοσφαιριστές έλεγαν στο τέλος, ότι εκείνες τις στιγμές (μιλάμε για δευτερόλεπτα) είχαν γυρισμένη την πλάτη στη φάση, καθώς πήγαιναν να πάρουν θέση στο τερέν για τη συνέχεια του παιχνιδιού. Ο Μπουχαλάκης, όμως, είδε τον αντίπαλο τερματοφύλακα να έχει αφήσει τη μπάλα στο χορτάρι και να ψάχνει συμπαίκτη, σχεδόν αφηρημένος, μέχρι να δώσει συνέχεια στο ματς. Ετρεξε, τον έκλεψε και μέχρι να καταλάβουν οι υπόλοιποι τι είχε συμβεί, έβαλε το γκολ.
Δεν μπορείς να το πεις γκάφα. Ολοι οι τερματοφύλακες με τον ίδιο πάνω κάτω τρόπο συμπεριφέρονται σε όμοιες περιπτώσεις. Ρίχνουν μπροστά τους τη μπάλα και σηκώνουν το κεφάλι για να δουν σε ποιον αμαρκάριστο αμυντικό τους θα την δώσουν. Κανείς δεν φαντάζεται ότι υπάρχει κάποιος που... παραφυλάει πίσω του, περίπου κρυμμένος, για να του την πάρει.
Το σοκ ήταν τεράστιο και μπορούσε να το δει κανείς στους τρελούς πανηγυρισμούς των Ολυμπιακών που ξεκίνησαν με... χρονοκαθυστέρηση να πέφτουν πάνω στον σκόρερ, ο οποίος τους είχε λυτρώσει με τον πιο... κουφό τρόπο. Από την άλλη, υπήρχαν τα... χαζεμένα βλέμματα των Αρειανών οι οποίοι άργησαν κανένα πεντάλεπτο μέχρι να καταλάβουν τι τους είχε συμβεί. Το έβλεπε κανείς στις αντιδράσεις τους ώσπου να σφυρίξει λήξη ο διαιτητής.
Ενα θέμα είναι, τι θα γινόταν αν υπήρχε κόσμος στο γήπεδο. Αν θα κατάφερνε η εξέδρα με τις φωνές της να... ξυπνήσει τον γκολκίπερ του Αρη, να τού δώσει να καταλάβει ότι κάτι γίνεται μη τυχόν και γυρνούσε το κεφάλι πίσω, έβλεπε τον «Μπούχα» να τρέχει κατά πάνω του και έπιανε τη μπάλα με τα χέρια.
Ενα δεύτερο έχει να κάνει με την αδράνεια των συμπαικτών του. Ιδίως οι πιο κοντινοί του αμυντικοί που περίμεναν να τους δώσει τη μπάλα, έβλεπαν τον τερματοφύλακά τους να κινδυνεύει να πιαστεί κορόιδο. Αντί να του φωνάξουν... «ξύπνα», «πρόσεξε» ή έστω ένα... «έεεεεεεε» γεμάτο αγωνία, με την ελπίδα ότι θα καταλάβει, κάθονταν και τον κοιτούσαν. Ομαδικό άθλημα είναι το ποδόσφαιρο και είχαν υποχρέωση να κάνουν κι αυτοί κάτι για να αποφύγουν το μοιραίο. Μερικοί λένε, ότι έπαιξαν ρόλο και οι διαφημιστικές πινακίδες πίσω από το τέρμα. Σε χρώματα κόκκινο και άσπρο είχαν γίνει ένα με τη φανέλα του Μπουχαλάκη προσφέροντας απόλυτη κάλυψη – παραλλαγή.
Οπως και να'χει ήταν μια φάση που σίγουρα θα μπει στα highlights με τις μεγάλες γκάφες της χρονιάς – μη πω της δεκαετίας. Και το βέβαιο είναι τώρα, ότι θα προσέχει ο τερματοφύλακας της... Αρσεναλ, ο Μπερντ Λένο! Ηδη οι οπαδοί άρχισαν να τον τρολάρουν, μέσω Twitter. «Λένο, το νου σου». «Λένο, πρόσεχε»! Ο... Buchalakis ( έτσι τον ξέρουν πολλοί...) έγινε φίρμα στο Λονδίνο και όλοι περιμένουν να τον γνωρίσουν από κοντά.
