Μιλώντας στον Σκάι για την αιχμαλωσία των δύο αξιωματικών στην Τουρκία ο Παναγιώτης Κουρουμπλής είπε «Η κυβέρνηση μέχρι τώρα χειρίζεται τα ζητήματα με την προσοχή που πρέπει να τα χειριστεί διότι δεν πρέπει να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά».

Για τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δύο δημοκρατίες. Η μία αυτή που ο «νομικός μας πολιτισμός δεν πρέπει να εφαρμόζεται αλά καρτ» όπως είχε πει ο Ν. Βούτσης για τις εξόδους του Δ. Κουφοντίνα. Η δεύτερη που δεν πειράζει και να εφαρμόζεται αλά καρτ, όπως έγινε στο ντου του Ρουβίκωνα στην Βουλή.\r\n

H επόμενη επιλογή θα ήταν μια σιφονιέρα με μουστάκι. Έχοντας αμφιβολίες για το κατά πόσο η σιφονιέρα θα φέρει αντιρρήσεις, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε την μόνη επιλογή που σίγουρα θα δεχόταν την θέση. Τον Φώτη Κουβέλη για υφυπουργό Εθνικής Άμυνας.

Ο Γεράρδος Μερκατόρ ήταν Φλαμανδός χαρτογράφος. Έζησε από το 1512 έως το 1594, έγραψε βιβλία θεολογίας, γεωγραφίας και φιλοσοφίας αλλά πέρασε στην ιστορία με τον παγκόσμιο άτλαντα του 1569 στον οποίο με ακρίβεια χαρτογράφησε τον γνωστό κόσμο.

Η δημοσκόπηση της Metron Analysis στο Βήμα είναι σημαντική γιατί ήταν η πρώτη που μπορούσε να συνδυάσει τα συλλαλητήρια για την Μακεδονία με την υπόθεση της Novartis. Το συμπέρασμα ήταν αυτό που από την αρχή είχε φανεί. Η ΝΔ βγήκε κερδισμένη από τα συλλαλητήρια ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στην βιασύνη του να στρέψει το θέμα μακριά από την Μακεδονία αναγκάστηκε να κάψει ένα χαρτί που προετοίμαζε για μήνες.

He can run but he cannot hide. Την φράση του Joe Louis για τον Billy Conn όταν οι δημοσιογράφοι το 1941 είχαν ρωτήσει τον Louis τι σκοπεύει να κάνει για να αντιμετωπίσει τον πολύ πιο ευκίνητο Ιρλανδό πυγμάχο την θυμήθηκα χθες όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανέβηκε για να μιλήσει στο βήμα του κοινοβουλίου.

Την ώρα ο πρώην πρωθυπουργός με φωνή που έσπαγε από την συγκίνηση έλεγε «οι μυθιστορηματικές αυτές κατηγορίες δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται για να σπιλώνεται βάναυσα ένας άνθρωπος που υπηρέτησε 40 χρόνια την ελληνική δικαιοσύνη» ο Πολάκης καθισμένος στις θέσεις των υπουργών πιάστηκε να γελάει.

Η υπόθεση της Novartis είναι η συνέχεια του συλλαλητηρίου για την ονομασία της ΠΓΔΜ. Με τις δημοσκοπήσεις να δίνουν δύο στους τρεις πολίτες να μην θέλουν ονομασία για τα Σκόπια όνομα με το Μακεδονία ο ΣΥΡΙΖΑ το βράδυ του συλλαλητηρίου αποφάσιζε να πετάξει στο τραπέζι το χαρτί που κρατούσε μήνες.

Στη μορφωτική επανάσταση οι κινέζοι φοιτητές περιέφεραν στους δρόμους τους γραφειοκράτες βάζοντάς τους να φοράνε αστεία μυτερά χάρτινα καπέλα. Το καλοκαίρι του 2011 οι αγανακτισμένοι γιαουρτώνανε τους πολιτικούς που τολμούσαν να πάνε σε ταβέρνα. Ο λόγος ότι για τον κόσμο η γελοιοποίηση υποδηλώνει την ενοχή.

Τον Ιούνιο του 2012 σε μερικές δεκάδες λέξεις ο Θοδωρής Δρίτσας προέλεγε το πρόβλημα. Κανένας δεν ήθελε να ακούσει. Ετσι μια παρέα που υπό κανονικές συνθήκες θα τραγουδούσε Βασίλη σε κάμπινγκ στην Ικαριά βρέθηκε να αντιμετωπίζει μια ελληνοτουρκική κρίση.

Σε κάποια αίθουσα του Μεγάρου Μαξίμου υπάρχει ένα γιγάντιο χαλί. Από την περήφανη διαπραγμάτευση μέχρι το δημοψήφισμα, κάτω του σκουπίζονται οι αποτυχίες της κυβέρνησης. Ακόμα όμως και αυτό το γιγάντιο χαλί ήταν αδύνατον να σκεπάσει τον καταστροφικό χειρισμό της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά.\r\n\r\n

Οι σχέσεις κράτους και κρατικής τηλεόρασης έχουν μεγάλη και τρικυμιώδη ιστορία. Από τον Άγνωστο Πόλεμο την δημοφιλέστερη σειρά της δικτατορίας του ’67 έχουν σωθεί λίγα πράγματα αφού τα επεισόδια καταστράφηκαν όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία.

Τον Μάρτιο του 2015 ο Τσίπρας πήγαινε απροετοίμαστος στο Βερολίνο. Ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Steffen Seibert έλεγε «δεν γνωρίζει ποια ζητήματα θα θέσει η ελληνική πλευρά» και ο Αντώναρος ανακάλυπτε «Ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε χθες τη καλύτερη συνέντευξη Έλληνα πρωθυπουργού τα τελευταία 5 χρόνια σε διεθνές περιβάλλον».

Από την ρύπανση μέχρι το Μακεδονικό η πρακτική όλων των πολιτικών είναι να βγαίνουν στις εκπομπές για να πάρουν δημοσιότητα. Είναι λοιπόν μοναδικό φαινόμενο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αντί να τρέχουν στα κανάλια να κρατάνε αποστάσεις. Ο λόγος σαφής. Ξέρουν ότι η υπόθεση της Novartis μπάζει από 10 μπάντες.

Η κυβέρνηση πίστεψε ότι με την υπόθεση της Novartis ο κόσμος θα ασχοληθεί ποιος από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα πήρε και ποιος δεν τα πήρε. Κατέληξε μια κατηγορία σαν την χιλιοτραγουδισμένη βράκα. Την κουρελού την χιλιομπαλωμένη που όλο την εμπάλωνε και όλο ήταν ξεσκισμένη.

Τον Σεπτέμβριο του 2014 η κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά είχε ξεκινήσει μια προσπάθεια αξιολόγησης στο δημόσιο. Η Ρένα Δούρου, πολιορκητικός κριός του ΣΥΡΙΖΑ για την άλωση του δημοσίου, είχε αντιδράσει δίνοντας εντολή «σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής να μην αποστείλουν κανένα έγγραφο που να αφορά επιμερισμό ποσοστώσεων...»

Τα νούμερα δεν τους βγήκαν. Μπορεί το συλλαλητήριο του Συντάγματος να μην είχε εκατομμύρια αλλά η προσέλευση ήταν μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Η οποία ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών. Οπτικά δεν τους βγήκε. Σε εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές οι πιο «σοκαριστικές ακροδεξιές» φωτογραφίες που βρήκαν τα συριζαίικα site ήταν ένα γκρουπ που κούναγε ελληνικές σημαίες.

Δεν υποδέχτηκα στο αεροδρόμιο τον Καραμανλή το 1974, δεν πανηγύρισα στην Ομόνοια το Euro του 2004 και δεν έχω κάνει καν το ιερό καθήκον κάθε ολυμπιακού να υποδεχτώ τον Ντέταρι στην πλατεία Δημοτικού Θεάτρου. Δεν αγκαλιάζω τον διπλανό μου στα γκολ, δεν δακρύζω στους αποχαιρετισμούς, δεν λέω ιστορίες από τον στρατό και δεν αναπολώ τα σχολικά μου χρόνια.

Αμφιβάλω ότι αν κάποιος διάβαζε στις 30 Δεκεμβρίου την ανάρτηση της Κίνησης Θερμαϊκός Ώρα Μηδέν στο facebook θα υπέθετε ότι αυτό το κείμενο θα έριχνε το πρώτο ντόμινο που πάει να κάνει αυτό που δεν μπόρεσαν να κάνουν τρεις ντουζίνες σκάνδαλα και μερικά υπογραμμένα μνημόνια. Να ρίξει την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Το όνομα δεν καταγράφηκε από την ιστορία. Ο χρόνος ναι. Ήταν η η γόνιμη περίοδος της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ όταν ένας άγνωστος πασόκος προσέθεσε στην ελληνική γλώσσα το «θεσμικό πλαίσιο». Ένα λήμμα είχε προστεθεί στο λεξιλόγιο και εκατοντάδες χιλιάδες παραστάσεις στα μέλη των μελλοντικών επιτροπών.

Το πρώτο μάθημα που διδάσκεται το ελληνόπουλο όταν πηγαίνει σχολείο είναι η ξενοφοβία. Πέρσες, Ρωμαίοι και Οθωμανοί θέλουν να καταστρέψουν τον πολιτισμό μας. Ρώσοι, Γάλλοι και Αγγλοι μετά το 1821 φτιάχνουν κόμματα για να μην μας αφήσουν να μονοιάσουν.

Μετά από ένα συλλαλητήριο, μήτινγκ του Τσίπρα με τον Ζάεφ, φημολογούμενες πιέσεις των Αμερικάνων και των Γερμανών, πύρινες κατηγορίες του Τζανακόπουλου στην ΝΔ γιατί δεν παίρνει θέση, το μόνο που έχουν μάθει οι έλληνες πολίτες είναι ότι η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ είναι πρόθυμη να αλλάξει την ονομασία του αεροδρομίου της. Not bad για μια αριστερή κυβέρνηση που υποτίθεται ότι δεν θα έκανε μυστική διπλωματία.

Η πολιτική όπως και η φύση απεχθάνεται το κενό. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστρεψε την ΝΔ υπερβολικά στα δεξιά για την κεντροδεξιά ανοίγεται πεδίο δόξης λαμπρόν. Το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ ή κάποιος άλλος σχηματισμός θα εκμεταλλευθεί το κενό. Αν όμως κανένα κόμμα δεν εκτιναχθεί δημοσκοπικά ο Μητσοτάκης έκανε την σωστή επιλογή.

Στο In the Darkest Hour η σκηνή που έγραψε ήταν εκείνη που ο Ουίνστον Τσόρτσιλ επειδή έχει κίνηση στον δρόμο αναγκάζεται να πάρει τον υπόγειο σιδηρόδρομο για να πάει στην Βουλή. Τον κοιτάνε, αρχίζει επιφυλακτικά να μιλάει με τον κόσμο και όταν διαπιστώνει ότι ο βρετανικός λαός θέλει να αντισταθεί, ότι του λένε να μην τα παρατήσει βγάζει τον διάσημο του λόγο.