«Ξεκινάω πάντα με μια εικόνα, με μια αίσθηση, με κάτι φευγαλέο και καθώς προχωράει το κείμενο αναπτύσσεται αυτή η εικόνα και συνάμα κάμποσες άλλες ενισχυτικές ή βοηθητικές της αρχικής. Από την τάξη του συγγραφέα που ελέγχει το υλικό του έως το τέλος, προτιμώ την έκπληξη του χαοτικού μυαλού μου», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Διονύσης Μαρίνος, μιλώντας στο Liberal.gr. <b>Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα</b>