Σε όλες τις μεγάλες έρευνες κοινής γνώμης που έχουν δημοσιευθεί τον τελευταίο χρόνο η Εκκλησία ως θεσμός κατακρημνίζεται στους δείκτες εμπιστοσύνης. Το πρόβλημα δεν το έχουν οι Έλληνες πολίτες και ειδικά αυτοί που δεν θρησκεύονται, το πρόβλημα δεν είναι καν των κυβερνήσεων. Η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν έχει καμία προκατάληψη σε βάρος της Εκκλησίας και είναι σε θέση να την κρίνει δίκαια αναγνωρίζοντας τη θέση της και το ρόλο της. Το πρόβλημα το έχει η ίδια η Εκκλησία.

Παρ' όλο που η ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ, στο πολιτικό επίπεδο είχε συγκεκριμένη στόχευση, είχε και ενδιαφέροντα σημεία αν και όλες οι προγραμματικές θέσεις του κόμματός του παρουσιάστηκαν επιγραμματικά. Τις προσδοκίες ότι μπορεί και να ακούσουμε κάτι πραγματικά ενδιαφέρον μας τις διέλυσε όταν άρχισε να κραδαίνει το φάντασμα της αποστασίας.

Αν και δεν μας εκπλήσσει ως είδηση, θεωρούμε εξωφρενικό ότι το υπουργείο Ανάπτυξης τολμά και να σκέφτεται ακόμα την παράταση της παραχώρησης επιπλέον δημόσιου χώρου στα τραπεζοκαθίσματα των επιχειρήσεων εστίασης, αυτή τη φορά με το πρόσχημα της παράτασης της τουριστικής περιόδου. Η προηγούμενη παράταση είχε δοθεί με το πρόσχημα της ενεργειακής κρίσης. Πουθενά, σε καμία χώρα της Μεσογείου με δημοκρατική κυβέρνηση,  δεν θυσιάζουν την ποιότητα ζωής των πολιτών τους για τους Τουρίστες.

Ο μετριοπαθής αλλά σταθερός τόνος του πρωθυπουργού, η αποφυγή κάθε «εμπρηστικής» αναφοράς στην Αντιπολίτευση αλλά και η ίδια η δομή της ομιλίας, η καλά επεξεργασμένη και όχι απλώς διακηρυκτική παρουσίαση των οικονομικών μέτρων, θέλησε να δώσει το μήνυμα «Ναι μεν ξοδεύουμε πολλά αλλά δεν το κάνουμε τυφλά με κίνδυνο να οδηγηθούμε πάλι στην καταστροφή. Ξέρουμε τι μας γίνεται». Είναι βέβαιο ότι η υπόσχεση του Κυριάκου Μητσοτάκη καταγράφηκε.

Παρά τα όσα ισχυρίζονται πολιτικά κόμματα, βουλευτές από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, πολιτικές νεολαίες, συνδικαλιστικές οργανώσεις, τραγουδιστές, ηθοποιοί, χρήστες των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης που κυνηγάνε τα «λάικ» και άλλοι, την Ελλάδα δεν τη διαφεντεύει ο Μινώταυρος του Νεοφιλελευθερισμού. Αυτό αποφάνθηκαν κατεξοχήν αρμόδιοι, όπως το Ινστιτούτο Fraser. Σύμφωνα με το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών, στο Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας για το 2020 η Ελλάδα έπεσε κατά 9 θέσεις.

Από τον περασμένο Ιανουάριο ακόμα, δεν υπήρχε μέρα που να μην διαβάσουμε κάποιο παραπολιτικό σχόλιο που ήθελε οι συζητήσεις για το ενδεχόμενο αλλαγής του εκλογικού νόμου να είναι στην «ημερήσια διάταξη» της συζήτησης κατά τον πρωινό καφέ στο Μαξίμου. Αν ο Πρωθυπουργός είχε ακούσει τότε τους στενούς του συνεργάτες και πολιτικούς του φίλους και είχε προχωρήσει στις σχετικές αλλαγές εμείς τουλάχιστον, είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι κανένα από τα «δράματα» του καλοκαιριού δεν θα είχε συμβεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ένα σημαντικό κομμάτι του σημερινού ΠΑΣΟΚ δεν θα χωνέψουν ποτέ ότι ένας από τους βασικούς λόγους που οι μετριοπαθείς φιλελεύθεροι τους αντιμετωπίζουν με καχυποψία και διατηρούν την εμπιστοσύνη τους στον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι η ανοχή αν όχι η αποδοχή από μέρους τους της πολιτικής βίας, ειδικά αυτής που ενδημεί στα Πανεπιστήμια. Σωστά λοιπόν η κυβέρνηση επιλέγει να προχωρήσει με την Πανεπιστημιακή Αστυνομία έστω και επιδεικτικά.

Αν κάτι γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι η Τουρκία θα εντείνει τις προκλήσεις στα σύνορα χρησιμοποιώντας πρόσφυγες και μετανάστες για να δοκιμάσει τις δημοκρατικές αντοχές της κυβέρνησης και πάνω απ'όλα της ελληνικής κοινής γνώμης. Η Τουρκία είναι ένα παραβατικό, αντιδημοκρατικό κράτος που δεν διστάζει να παραβιάσει θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα σε βάρος των ίδιων της των πολιτών, πόσο μάλλον των ξένων γι αυτό και εφαρμόζει τη στρατηγική της πρόκλησης σε κάθε επίπεδο.

Ενώ χαιρόμαστε ιδιαίτερα που όλο και περισσότεροι προσέρχονται στη συζήτηση για τον Τουρισμό και τις χρήσεις του δημόσιου χώρου, βρίσκουμε πολύ προβληματικό το ότι η συζήτηση αυτή γίνεται κατά το ήμισι. Ζητάμε από τους Κυκλαδίτες να βάλουν φρένο στον Τουρισμό. Ποια άλλη δουλειά μπορούν να κάνουν στον τόπο τους; Αλλά και οι εκατοντάδες, ανά έτος, απόφοιτοι του Παντείου του Τμήματος, του ΜΙΘΕ του ΦΠΨ, για παράδειγμα, πού θα έβρισκαν δουλειά αν δεν υπήρχε ο Τουρισμός;

Ο επαναπατρισμός 161 μοναδικής ιστορικής αξίας κυκλαδικών αρχαιοτήτων μέσω δωρεάς του  Αμερικανοεβραίου επιχειρηματία Λέοναρντ Στερν είναι εξαιρετικά σημαντικό γεγονός και όχι μόνο επειδή επαναπατρίζονται αρχαιότητες αλλά γιατί η όλη συμφωνία που πέτυχε η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη βάζει σε νέες βάσεις τη φιλοσοφία της πολιτιστικής διπλωματίας. Το σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μας, είναι ότι επιτέλους προχωρούμε στην πολιτική του μακροχρόνιου δανεισμού για την οποία ο κόσμος του πολιτισμού συζητάει εδώ και δεκαετίες.

Στην εξαιρετικά διαφωτιστική ανάλυση του Στράτου Στρατηγάκη για τα αποτελέσματα της ελληνικού διαγωνισμού PISA που διοργανώθηκε στα σχολεία για πρώτη φορά φέτος και δημοσιεύτηκε στη Ναυτεμπορική στις 27/8, καταλήγει σε ένα συμπέρασμα στο οποίο συνομολογούν πολλοί: «Όλα αυτά γίνονται διότι δεν αρκεί η θητεία ενός υπουργού Παιδείας για να αλλάξουν τα πράγματα στην Εκπαίδευση. Χρειάζεται περισσότερος χρόνος από μία θητεία. Απαιτεί τουλάχιστον μία δεκαετία».

Πληροφορούμαστε δια του Τύπου ότι η κριτική για την πολιτική επιδομάτων για την Ενέργεια που εφαρμόζει η κυβέρνηση προκαλεί δυσφορία σε κυβερνητικούς παράγοντες: Τη θεωρούν άδικη και ελιτίστικη. Καταρχάς να δηλώσουμε ότι αντιλαμβανόμαστε πλήρως και κατανοούμε τη δυσφορία γιατί γνωρίζουμε ότι κάποιοι εργάζονται κάθε μέρα ατελείωτες ώρες, αναζητώντας την καλύτερη δυνατή λύση. Η πρόκληση της ενεργειακής κρίσης είναι τεράστια και στο οικονομικό περιβάλλον της χώρας μας, οι κίνδυνοι μεγεθύνονται. Όμως, η πολιτική δεν λειτουργεί έτσι.

Ο συσχετισμός δυνάμεων στο πολιτικό σκηνικό, παραμένει αμετάβλητος. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα από τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο κι αυτή ήταν η ερώτηση που όλοι, ανεξαιρέτως, περίμεναν να απαντηθεί. Οφείλουμε, βέβαια, να επαναλάβουμε ότι ο δείκτης πρόθεσης ψήφου πρέπει να αξιολογείται με ιδιαίτερη προσοχή όταν δεν έχουν προκηρυχθεί εκλογές.

Από τη στήλη αυτή έχουμε επιχειρηματολογήσει πολλές φορές για την ανάγκη να σταματήσει η ιδιωτική ζωή και το παρελθόν των πολιτικών και ιδιαίτερα η σεξουαλική τους ζωή, να γίνεται αντικείμενο δημόσιας συζήτησης. Η δημοσίευση του ιδιωτικού βίντεο της Φινλανδής πρωθυπουργού αλλά κυρίως το τεστ που υποχρεώθηκε να κάνει μας εξοργίζει. Προβληματικές όμως είναι και οι δηλώσεις περί δικαιώματος στη χαρά της ζωής γιατί έγιναν συνοδεία δακρύων. Σε επικίνδυνους καιρούς απαιτείται υπερπολλαπλάσια προσοχή και βέβαια ταπεινοφροσύνη.

Δεν περιμένουμε την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για να ακούσουμε για «καλάθια», «πακέτα» και οριζόντιες παροχές. Θέλουμε να ακούσουμε μια ομιλία σαν κι αυτή που εκφώνησε το 2018 στην οποία περιέγραφε την Ελλάδα που οραματιζόταν και την οποία θα χτίζαμε όλοι μαζί. Το όραμα που κωδικοποίησε με τα λόγια του Κώστα Αξελού και με το οποίο μας καλούσε να πάμε μπροστά.

Εδώ και δεκαετίες και ειδικά τις τελευταίες με τη διάδοση του διαδικτύου σε κάθε σπίτι είναι απίθανο όσοι επιστρέφουν από ταξίδι σε κάποια χώρα της Ευρώπης να δηλώσουν εντυπωσιασμένοι από κάτι που δεν υπάρχει ή δεν συμβαίνει και στην Ελλάδα. Πλην μιας θλιβερής και αποκαρδιωτικής εξαίρεσης: Η σχέση των Ελλήνων, του Κράτους και των πολιτών του, με το δημόσιο χώρο δεν θυμίζει σε τίποτα δημοκρατική χώρα της Δύσης.

Στις 23 Μαΐου είχαμε σχολιάσει την απόφαση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης της Γερμανίας να καθιερώσει για το καλοκαίρι μηνιαίο εισιτήριο απεριορίστων διαδρομών αξίας 9 Ε. Η απόφαση είχε ληφθεί ως μέτρο στήριξης των πολιτών στην ενεργειακή κρίση. Με τις (σοβαρές) φωνές στη χώρα μας που εκφράζουν τον σκεπτικισμό τους για τα επιδοματικού και υψηλότατου δημοσιονομικού κόστους μέτρα να πληθαίνουν βρήκαμε ενδιαφέρουσες τις πρώτες εκτιμήσεις για το αν το «γερμανικό πείραμα» πέτυχε.