Του Ζαχαρία Ζούπη
Τις τελευταίες μέρες ξεχώρισα δύο δηλώσεις, για τους πιο διαφορετικούς λόγους. Αν κάτι τις συνδέει είναι η απόσπαση από κάθε αίσθηση πραγματικότητας και ως εκ τούτου η γραφικότητα που τις περιβάλλει.
Η πρώτη είναι η περίφημη φράση του κύριου Παππά, ότι «μεσαίος χώρος μεταξύ των πολυβόλων και του τοίχου της Καισαριανής δεν υπάρχει. Η είσαι με με τα πολυβόλα η είσαι με με τους εκτελεσμένους. Η είσαι με με την Εθνική Αντίσταση η είσαι με τους δωσίλογους». Για όποιον δεν το κατάλαβε, πρόκειται για φράση ενδεικτική για το πως σκέφτεται ο ΣΥΡΙΖΑ να χτίσει τις νέες διαχωριστικές γραμμές στο επόμενο διάστημα και στην προοπτική των εκλογών. Αφού εξέλιψε ο ψεύτικος διχαστικός διαχωρισμός των Ελλήνων σε μνημονιακούς και αντινημονιακούς μετά την πλήρη και με το παραπάνω μνημονιακή υποταγή των ανθρώπων που θα συντάρασσαν την Ευρώπη και κατέληξαν Τραμπικοί και αγαπημένα παιδιά του ευρωπαικού κατεστημένου, προσπαθούν απελπισμένα να βρουν νέο τρόπο διχασμού, διαχωρισμού των Ελλήνων.
Πρόκειται για χυδαιότητα ενδεικτική αδυναμίας και ομολογία μεγάλης ήττας, αλλά και γελοιοποίηση δίχως κέρδος αφού αυτά δεν πιάνουν πια και ιδιαίτερα από τους εξευτελισμένους από τους δήθεν απογόνους επί χρόνια πολίτες που αυτοκαθορίζονται ως κεντρώοι η κεντροαριστεροί που προπηλακίστηκαν φραστικά και όχι μόνο ως προδότες, Μερκελιστές, δωσίλογοι. Σε ποιους απευθύνεται άραγε ο κ.Παππάς και πως τολμά να γυρνάει την συζήτηση 70 χρόνια πίσω, μόνο και μόνο για λίγους ψήφους κατά βάση ήδη κερδισμένων που απλά έχουν ανάγκη κάτι να λένε; Δεν αποτελεί άραγε άλλο ένα δείγμα του πόσο επικίνδυνη και κυνική είναι η ηγετική ομάδα του Μαξίμου; Επιπλέον με ποιο δικαίωμα προσπαθεί να δημιουργήσει τέτοιο διαχωρισμό; Ποια σχέση έχουν οι εκτελεσμένοι στην Καισαριανή που έμειναν μέχρι θανάτου πιστοί στα πιστεύω τους και οι άνθρωποι που έκαναν την κωλοτούμπα διεθνή όρο; Παρεπιπτόντως, σε ποια πλευρά βάζει τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ ο κ. Παππάς, μιας και ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχουν γίνει ένα; Ας τα λάβουν αυτά υπόψη όσοι θέλουν ένα νέο σύγχρονο φορέα της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς και κάποιοι πρόθυμοι θέλουν μια νέα σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που ουσιαστικά δεν υπάρχει αφού υποκαταστάθηκε από μια παρέα δίχως ιδεολογία,αρχές, πολιτική.
Η δεύτερη δήλωση ήταν του Γιάννη Ραγκούση, ότι « η δήθεν αγωνία για να μην μείνει η χώρα ακυβέρνητη είναι στην πραγματικότητα η αγωνία 1.000 κρατικοδίαιτων στελεχών που κεντρικό θέμα στο μυαλό τους έχουν τα κρατικά αξιώματα και τους μισθούς που συνεπάγονται», μια δήλωση κατ΄αρχήν άκρως προσβλητική για εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες του χώρου που διεκδικεί την ηγεσία και που δεν ήταν ούτε φιλοδοξούν να γίνουν Υπουργοί η κρατικοί αξιωματούχοι.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Metarithmisi.gr.
