Χρειάστηκαν λίγες ώρες για την παταγώδη αποτυχία της Πολιτείας να να αντιμετωπίσει την φονική πυρκαγιά που οδήγησε στην απώλεια δεκάδων νεκρών.
Ας το κάνουμε σαφές. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι ότι δεν συγκρατήθηκε η πύρινη λαίλαπα. Συχνά μια λαίλαπα δεν μπορεί να συγκρατηθεί. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι λόγω ολιγωριών, ανικανότητας και ασχετοσύνης των υπευθύνων αυτή την στιγμή θρηνούμε δεκάδες θύματα και μια κοινωνία ολόκληρη αισθάνεται σοκαρισμένη, ανασφαλής, προβληματισμένη για ένα ανίκανο Κράτος που της κοστίζει κοντά 80 δις. ευρώ τον χρόνο, οργισμένη για μια Κυβέρνηση ανίκανη, μαθημένη να χειρίζεται τα πάντα χωρίς σχέδιο και ουσία αλλά με επικοινωνία, τρίπλες και ατάκες, που σ΄αυτη την περίπτωση έδειξε και απίστευτο κυνισμό, υποκρισία, θράσος, ικανότητα να κάνει και να πει τα πάντα για να σωθεί. Είναι μια Κυβέρνηση που ανεξάρτητα από το πότε θα γίνουν εκλογές έχει ήδη πεθάνει βυθισμένη στην ανυποληψία, την δειλία, τον θεατρινισμό ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές για την χώρα και τους πολίτες.
Αυτή η Κυβέρνηση έχει ήδη καταρρεύσει πολιτικά, διαχειριστικά και ηθικά. Φαντάζει σαν μια παρέα από δήθεν, δήθεν αριστερούς, δήθεν κυβερνώντες την χώρα, δήθεν ευαίσθητους, δήθεν οικολόγους, δήθεν υπέρ των ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνία.
Μια Κυβέρνηση που δεν βρίσκει λάθη στην διαχείριση αυτής της τραγωδίας (!), που το ένα στέλεχός της καλύπτει το άλλο, που δεν έχει βρει την ανθρωπιά να πει μια συγγνώμη ακόμα, που έκρυβε ακόμα και τον αριθμό των αγνοουμένων μια βδομάδα, που ακόμα δεν μας επιτρέπει να μάθουμε ποιος πήρε την κρίσιμη απόφαση να μην γίνει εκκένωση παρά την αντίθετη εισήγηση της Πυροσβεστικής, που αδυνατεί να πει την αλήθεια, που συνεχίζει να κοροϊδεύει, που κουνάει το δάκτυλο στα ίδια τα θύματα με τον πιο άθλιο και θρασύ τρόπο . Επί μία βδομάδα προσπαθεί να πει κάτι,αλλά από το ένα ψέμα πάει στο άλλο, από από τις ασύμμετρες απειλές, πήγε στα σχέδια αποσταθεροποίησης και από εκεί στους εμπρησμούς ακόμα και ίσως από πράκτορες και από εκεί στην κλιματική αλλαγή και στα αυθαίρετα. Μάλιστα! Μιλάει για τα αυθαίρετα τώρα, μετά από τρεισήμισι χρόνια Κυβερνητικής θητείας και ενώ η ίδια έχει νομοθετήσει για να νομιμοποιηθούν και άλλα, ενώ η ίδια ( τι ειρωνεία της τύχης αλήθεια) ενέκρινε το πολεοδομικό σχέδιο στην περιοχή « Κόκκινο Λιμανάκι ».
Αυτή την Κυβέρνηση θα την κυνηγούν πάντα οι εικόνες πάντα των περίπου 100 ανθρώπων που καίγονταν παρατημένοι και αβοήθητοι. Θα την κυνηγάνε όμως και τουλάχιστον τρεις στιγμές της μνημείο ψευδολογίας, θεατρινισμού και εμπαιγμού μιας ολόκληρης χώρας.
Η πρώτη είναι η σύσκεψη εκείνη την Δευτέρα του θανάτου όπου ένας φοβισμένος, μικρός και λίγος Πρωθυπουργός μαζί με το μισό Υπουργικό Συμβούλιο και όλες τις Αρχές παρίσταναν πως συζητούν τι θα κάνουν για την πυρκαγιά, ενώ αυτή είχε σβήσει, όλοι γνώριζαν ότι υπάρχουν νεκροί και είχαν παραγγελθεί μέχρι και οι πρώτοι σάκοι για τα θύματα. Είναι να κλαις πραγματικά και να οργίζεσαι χωρίς όρια για αυτό το θέατρο. Λες και δεν θα ξημέρωνε και δεν θα μαθαίναμε την αλήθεια. Η δεύτερη είναι η περίφημη Συνέντευξη Τύπου Τόσκα- Τζανακόπουλου- Αρχηγού της Πυροσβεστικής ( αλήθεια γιατί έλειπε ο κ. Σκουρλέτης που σαν Υπουργός Εσωτερικών είναι και ο πολιτικός υπεύθυνος της Πολιτικής Προστασίας ; ) όπου και οι τρεις μας είπαν ότι δεν έγιναν βασικά λάθη αφήνοντας όλους μας αποσβολωμένους για την απανθρωπιά τους.