Ένας καλός φίλος, κύριε Πρόεδρε, ο Μάνος ο Επιτροπάκης, έγραφε στο Facebook για μία περιπέτεια που είχε με έναν ταξιτζή. Λες και ήταν στο Κάιρο και όχι στην Αθήνα! Τόσο καλά! Και μέσα από τα σχόλια των φίλων του πληροφορήθηκα ότι κι άλλοι πολλοί που χρησιμοποίησαν ταξί από τα ΚΤΕΛ, τον σταθμό των τρένων ή το λιμάνι είχαν ανάλογες και δυσάρεστες εμπειρίες. Αυτά είναι τα μικρά, τα καθημερινά, που βλέπουν οι πολίτες και κρίνουν αν έχουμε ή όχι κράτος. Αν ενδιαφέρεται γι'' αυτούς η κυβέρνηση, αν δικαιούνται να αισιοδοξούν για το μέλλον. Δεν είναι μόνο τα Εξάρχεια, κύριε Πρόεδρε. Οι εστίες της ανομίας είναι πολλές σ'' αυτή τη χώρα. Σαν μεγάλες μαύρες τρύπες που κατακλύζουν τους δρόμους. Όσο και να προσέχει κανείς, δεν μπορεί να τις αποφύγει όλες! Κάποια θα τον καταπιεί…
Κάντε, κύριε Πρόεδρε, τον κόπο να διαβάσετε αυτές τις λίγες γραμμές της ανάρτησης του Μάνου: «Στην πιάτσα ήταν και κάποιοι τουρίστες που πήγαιναν ο ένας Ομόνοια, το άλλο ζευγάρι επίσης Παγκράτι. Άντε, λέω, κουρασμένοι θα είναι οι άνθρωποι, ας έρθουν. Έκατσα στο πίσω κάθισμα, μπροστά έκατσε ο τουρίστας που θα κατέβαινε πρώτος Ομόνοια, ώστε να έρθω μπροστά με το που θα κατέβει. Φτάνουμε Ομόνοια, ζητάει ο πρώτος επιβάτης να πληρώσει, ο ταξιτζής δεν του απαντά πόσο κάνει η κούρσα, αλλά βγαίνει έξω να του δώσει πρώτα τις βαλίτσες. Κατεβαίνω κι εγώ για να έρθω μπροστά. Παρακολουθώ όμως τον ταξιτζή, δεν μπαίνω κατ'' ευθείαν μπροστά, για να δω τι θα του πάρει. Δίνει 5 ευρώ ο τουρίστας στον ταξιτζή, ο οποίος του λέει, θέλω αλλά 2,5 ευρώ, επειδή σε πήρα από τον σταθμό του τρένου.
Ωχ, λέω μέσα μου, ...κατάλαβα... Μπαίνω, κάθομαι μπροστά, βάζω ζώνη (όπως πάντα και παντού). Μη βάζεις, μου λέει, δεν χρειάζεται... Μπα; του λέω. Για μένα τη βάζω. Διαπιστώνω πως δεν έχει βάλει καν ταξίμετρο. Αφού τον ρωτάω για ποιον λόγο δεν το έχει ανοιχτό, του ζητάω να το ανοίξει. Του λέω θα βάλεις ταξίμετρο, θέλω να ξέρω πόσα θα πληρώσω.
Και, παιδιά, γίνεται έξαλλος! Και γιατί μου το είπες τώρα; Γιατί δεν μου το είπες από την αρχή; Και τι είσαι εσύ; Ο Έξυπνος; Έξαλλος σας λέω! Εγώ ψύχραιμος, του λέω καθόμουν πίσω, τώρα είδα πως δεν έχεις ταξίμετρο. Βάλε ταξίμετρο, του λέω. Θα σε κατεβάσω εδώ μου λέει όπως είσαι, δεν βάζω ταξίμετρο. Δεν θα σου πάρω λεφτά. Και συνέχισε να βρίζει. Γυρνάω στους πίσω τουρίστες και τους προειδοποιώ πως ο ταξιτζής θα σας κλέψει, και να προσέχουν. Φυσικά δεν του δίνω τίποτα, κατεβαίνω από το ταξί, είμαστε στη Σταδίου, και βγαίνει κι αυτός για να πάρω τα πράγματά μου. Και επί δέκα λεπτά μου έκανε τσαμπουκά έξω από το ταξί! Έτοιμος να χειροδικήσει».
Δεν είναι εικόνα αυτή της Ελλάδας που θέλουμε, κύριε Πρόεδρε. Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε σε αυτό. Και δεν αφορά μόνο τους τουρίστες που έρχονται για να ζήσουν τον μύθο της Ελλάδας κι αντί γι'' αυτό ξυπνούν απότομα στο πίσω κάθισμα ενός βρόμικου ταξί. Είναι ο Έλληνας πολίτης που αναζητά Δικαιοσύνη και δεν τη βρίσκει.
Καλές είναι οι περιπολίες στα Εξάρχεια. Άριστη η απόφασή σας να ελέγξετε όλα τα σχολικά λεωφορεία μέσα σε δύο μέρες. Μήπως όμως πρέπει να στείλετε μερικούς αστυνομικούς στο λιμάνι, στα ΚΤΕΛ, στη Λαρίσης; Κι αν ήδη ο κ. Χρυσοχοΐδης έχει εκεί αστυνομικούς, πρέπει να τους ρωτήσει τι συμβαίνει. Διότι κάτι περίεργο συμβαίνει εκεί. Και οι πολίτες θέλουν να αρχίσετε να ξεριζώνετε ένα ένα τα άνθη του κακού. Δεν θα κοιμηθούμε ένα βράδυ για να ξυπνήσουμε το επόμενο πρωινό σε μία κανονική δυτική χώρα. Η κανονικότητα χτίζεται. Μέρα με τη μέρα. Με αυτά τα μικρά και δήθεν ασήμαντα. Επιχείρηση-«αρετή» στις πιάτσες των ταξί; Επιχείρηση-«αρετή»!
Να σας αναφέρω το σχόλιο ενός άλλου χρήστη στον τοίχο του Μάνου, ενός επίσης σοβαρού ανθρώπου: «Μάνο, ο λόγος που δεν υπάρχουν ταξί εκεί είναι ο μαφιόζικος τσαμπουκάς που μειώνει την προσφορά - ναι υπάρχει ενεργός ζήτηση και δεν μπορεί να υπάρξει προσφορά! Το ίδιο συμβαίνει εδώ και δύο χρόνια στο λιμάνι, λίγα ταξί, οι κανονικοί φοβούνται ή τους δίνουν τις κακές κούρσες. Αυτό θέλει μόνο αστυνόμευση χωρίς υπονόμευση. Επίσης για τους φίλους που πιστεύουν ότι είναι εύκολο πράγμα η καταγγελία, να ξέρουν ότι έχω αποπειραθεί και στην Τροχαία που είναι δίπλα και στο ΚΛΠ που είναι δίπλα στην 1 στον Πειραιά και στην πραγματικότητα έβαλα τον εαυτό μου σε κινδύνους».
Νομίζω ότι το σημερινό σημείωμα, κύριε Πρόεδρε, πρέπει να το στείλετε στον κ. Χρυσοχοΐδη…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
