Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο υποψήφιος για την ηγεσία του νέου φορέα της Κεντροαριστέρας, Γιάννης Ραγκούσης μίλησε στο περιοδικό της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, «Antivirus», λέγοντας ότι έχει συναντήσει εκπροσώπους της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι!
Οι «ομοφυλόφιλοι μητροπολίτες» είναι όρος που δεν ανταποκρίνεται σε καμία «δεοντολογική» πραγματικότητα. Δεν μπορεί δηλαδή οι μητροπολίτες να είναι ομοφυλόφιλοι, δεδομένου πως δεν διαθέτουν φύλο… Τουλάχιστον, η δική μου λογική αυτό λέει, από τη στιγμή που δεν παντρεύονται και έχουν απομακρύνει, θέσει, ήθει και πνεύματι, από το σώμα τους, κάθε σεξουαλική προδιάθεση. Αν αντιλαμβάνομαι σωστά, την σημειολογία του αξιακού τους κώδικα, διαθέτουν αποκλειστικά μία πνευματική «ιδεογραμματική» οντότητα η οποία απορρίπτει κάθε άλλον αυτοπροσδιορισμό της ταυτότητάς τους.
Επομένως, δεν έχω παρά να απορρίψω συλλήβδην κάθε μαρτυρία που τους καταλογίζει την συγκεκριμένη «νόσο», δεδομένης της μετάλλαξής τους από οντολογικές φύσεις, σε ηθικοπνευματικές άυλες υποστάσεις.
Αν βέβαια ο κ. Ραγκούσης είχε μπει στον κόπο να υποστεί την βάσανο του παραπάνω συλλογισμού δεν θα υπέπιπτε στο λογικό άλμα που τον παρέσυρε στον χαρακτηρισμό. Βεβαίως, επικαλείται εμπειρικό βίωμα, λέγοντας ότι έχει συναντήσει ιεράρχες οι οποίοι αναγκάζονται να κρύψουν το μυστικό της ομοφυλοφιλίας τους, επειδή φοβούνται τις συνέπειες από την Ιεραρχία ή και την ίδια την κοινωνία.
Μετά από όλα αυτά, η Ιερά Σύνοδος δεν είχε άλλη επιλογή από το να του αποστείλει εξώδικο ζητώντας του να υποδείξει τους «φέροντας το στίγμα» ή να ανακαλέσει πάραυτα, τους χαρακτηρισμούς, ειδάλλως, θα υποστεί τις συνέπειες της Δικαιοσύνης.
Αξίζει να προστεθεί ακόμα ότι ο υποψήφιος κάνει ακόμα ένα λάθος, στην προσπάθειά του να εξηγήσει την υποτιθέμενη «νόσο» των μητροπολιτών. Υποστηρίζει ότι «ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι επιλογή, είναι φύση, και ότι πρέπει η Ορθόδοξη Εκκλησία να σταματήσει την υποκρισία και να μπει μπροστά σ΄αυτή τη νέα εποχή που πρέπει να ξεκινήσει στην Ελλάδα».
Ποιο είναι το λάθος; Ότι προσπαθεί να προσεγγίσει το ζήτημα δια της φύσεως. Ιδού το εξής παράδειγμα: Ας υποθέσουμε πως κάποιος μητροπολίτης «νοσεί» επιδιδόμενος σε ομοφυλοφιλικές περιπτύξεις με άλλους άνδρες. Είναι πλέον θέμα της επιστήμης και συγκεκριμένα, της Ιατρικής. Όχι του κ. Ραγκούση και της Ηθικής. Κι εδώ ακριβώς, βρίσκεται το παράδοξο του ανδρός: Έχει δει κανείς μητροπολίτη να νοσηλεύεται σε νοσοκομείο ή κλινική, προκειμένου να αναρρώσει από την ασθένεια της ομοφυλοφιλίας; Υπάρχουν μαρτυρίες ιατρών ή τινών άλλων, νοσηλευτών ή παρισταμένων ασθενών; Όχι! Κατηγορηματικά όχι! Ουδείς μπορεί να αφηγηθεί περιστατικό που να αναφέρει τέτοιου είδους νοσηλεία για μητροπολίτες ή άλλους ιεράρχες. Επομένως, μόνο μία αρρωστημένη φαντασία, σαν του κ. Ραγκούση, μπορεί να προσάψει τέτοιες κατηγορίες, βάλλοντας εναντίον της Ορθοδοξίας…
Εύλογα λοιπόν, ο πρώην υπουργός θα βρεθεί σε τραγικό αδιέξοδο. Γιατί τι στοιχεία έχει να καταθέσει, εντός πέντε ημερών, στην Αρχιγραμματεία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς του; Κανένα απολύτως. Το μόνο που θα καταφέρει θα είναι η προσωπική και ηθική καταδίκη του στο χριστεπώνυμο πλήθος της Εκκλησίας το οποίο από καιρό, έχει απαλλαγεί από καινοφανείς παραλογισμούς και παράδοξα.
Ας αφήσουμε όμως, τους απανταχού Ραγκούσηδες και ας επικεντρωθούμε στην αφύπνιση- επιτέλους- της Εκκλησίας, μπροστά στο νομοσχέδιο- τέρας που προσπαθεί να αλλάξει το φύλο των Ορθοδόξων Ελλήνων και να αλλοιώσει το DNA του Γένους. Για άλλη μία φορά, η Ιεραρχία και προσωπικά ο Μακαριώτατος Ιερώνυμος αναλαμβάνουν να στρέψουν στο δρόμο της φρόνησης την κυβέρνηση. Ως πότε όμως;