Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Η μεταπολιτευτική διαδρομή της ΓΕΝΟΠ της προσέθεσε τέτοιο δυναμισμό στην συγκέντρωση επιρροής στις κυβερνήσεις, που είναι σχεδόν αδύνατον σήμερα, να κοπεί ο ομφάλιος λώρος. Βεβαίως, προκύπτουν διάφορα ερωτήματα, όχι μόνο για την στάση που τηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντί τους αλλά και για την σιγή ιχθύος που επικρατεί στην αντιπολίτευση ειδικά όσον αφορά τον νέο φορέα. Θα έλεγε κάποιος ότι η ανησυχία για τις μελλοντικές αντιδράσεις των αρχισυνδικαλιστών, δεν βαραίνει τόσο τη σημερινή κυβέρνηση αλλά τις προηγούμενες. Μια τέτοια εκδοχή άλλωστε, είναι πιο λογική, δεδομένης της στήριξης που παρείχε διαχρονικά το πολιτικό σύστημα στη ΓΕΝΟΠ.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ, Εμμανουήλ Παναγιωτάκη, η ΔΕΗ θα απευθυνθεί για την πώληση, σε 40 εγχώριους και ξένους επενδυτές ενώ οι πρώτοι βασικοί σταθμοί για τη διαδικασία τοποθετούνται χρονικά στο τέλος Ιανουαρίου, οπότε και θα έχει ολοκληρωθεί το market test. Τότε θα υπάρχει μια εικόνα για τις διαθέσεις των επενδυτών και τον Ιούνιο του 2018 οπότε και αναμένεται να ξεκινήσει ο διαγωνισμός. Ως προς τους πιθανούς επενδυτές, μέχρι στιγμής έχει επιβεβαιωθεί ενδιαφέρον από Ασία, Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη ενώ και ελληνικές επιχειρήσεις αναμένεται ότι θα διεκδικήσουν μέρος του 40% του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ.
Πόσο όμως θα αντιδράσουν οι συνδικαλιστές; Η ιστορία ας πούμε, της ασφαλιστικής πρόνοιας των «πορφυρογέννητων» εργαζομένων στη ΔΕΗ είναι παλιά και μάλλον αμαρτωλή. Το 1999, προκειμένου να αποδεχτεί το σωματείο τους την εισαγωγή της ΔΕΗ Α.Ε.στο χρηματιστήριο, συμφώνησαν να καταβάλει ο κρατικός προϋπολογισμός 600 εκ. κάθε χρόνο στο ΤΑΠ – ΔΕΗ, για την αποζημίωση της ενσωματωμένης περιουσίας των εργαζομένων και συνταξιούχων μέσα στην περιουσία του ομίλου ΔΕΗ.
Ο εκβιασμός πέτυχε μια χαρά – με την ανοχή του πολιτικού συστήματος- και στα 18 χρόνια που πέρασαν μπήκαν στα ταμεία τους πάνω από 10 δισ.! Τους δόθηκε δηλαδή συμμετοχή 10 δις σε μια περιουσία που η αγορά τώρα την αποτιμά συνολικά στο 1 δισ.!
Στην περίπτωση τώρα, που η κυβέρνηση καταφέρει να κλείσει την πώληση των λιγνιτικών μονάδων, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή ότι δόθηκαν εγγυήσεις για νέες συμφωνίες ημετέρων με του νέους ιδιοκτήτες ή ότι υπάρχουν δικαστικές εκκρεμότητες για παλιές αμαρτίες που μπορεί να “ξεχαστούν” με τον όρο να αρκεστούν σε μερικές εικονικές διαμαρτυρίες στην πλατεία της Φλώρινας.
Το δείγμα της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ είναι από τα πιο χαρακτηριστικά της νοοτροπίας που εξέθρεψε το ελληνικό κράτος από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του. Στην πραγματικότητα, μιλάμε για πανηγυρική νίκη των μικρών και μεγάλων «φυλετικών» ομάδων που λειτουργούν με βάση τα στενά πολιτικά και οικονομικά τους συμφέροντα. Έχοντας πάντα, ως κυρίαρχο προστάτη την κεντρική διοίκηση που κάνει τα στραβά μάτια. Αυτή βεβαίως, αποτελεί την βασική εγγυήτρια δύναμη στη μαφιόζικη διαχείριση του δανεικού κεφαλαίου αλλά και των φορολογικών εσόδων. Και η διανομή του πλούτου γίνεται κατά βούληση και σύμφωνα με τον δυναμισμό διεκδίκησης από τα «καπετανάτα» των συντεχνιών.
Πάντως, η δύναμη των συνδικαλιστών της ΔΕΗ είναι τέτοια που η πτώση τους – αν και όποτε συμβεί- θα γκρεμίσει τα θεμέλια ολόκληρου του πελατειακού κράτους. Φτάνει να δούμε και την εξέλιξη του συνδικαλιστικού νόμου για να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας...
