Του Βασίλη Γεώργα
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε δημοσιεύματα ξένων εφημερίδων με αντικείμενο τις εξελίξεις στην Ελλάδα να κυκλοφορούν σαν φέιγ βολάν από την αντιπολίτευση και αξιοποιούνται ως «πειστήρια» για να πληγεί η κυβέρνηση.
Αυτή τη φορά στον ΣΥΡΙΖΑ γαντζώθηκαν από δημοσίευμα των Financial Times, που με αφορμή τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα για την «ασυλία» των τραπεζικών στελεχών και την αποδέσμευση λογαριασμών πολιτών οι οποίοι δεν έχουν δικαστεί, «επιπλήττει» την Ελλάδα ότι απομακρύνεται από τα διεθνή πρότυπα για την καταπολέμηση της διαφθοράς και τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Δεν θα μπούμε στην ουσία του δημοσιεύματος. Είναι, όμως, πράγματι ενδιαφέρον ότι μια μεγάλη εφημερίδα του εξωτερικού στρέφει το βλέμμα της στην Ελλάδα και σε πλήρη σύμπνοια με την αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι με τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα επιχειρείται να ευνοηθούν συγκεκριμένοι επιχειρηματίες ή άλλα οικονομικά συμφέροντα.
Έχει όμως εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον ότι από πολύ νωρίς χθες το πρωί το συγκεκριμένο δημοσίευμα των FT διοχετεύονταν από κινητό σε κινητό και από mail σε mail μεταξύ από δημοσιογράφων και πολιτικών με σκοπό να αναπαραχθεί και να γίνει «θόρυβος». Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει στο σημείο η αξιωματική αντιπολίτευση να μιλά για διεθνή διασυρμό της χώρας.
Θα μπορούσε εύλογα να υποθέσει κανείς πως οι πληροφορίες για να δημοσιευτεί ένα τέτοιο κείμενο σε μεγάλη διεθνή εφημερίδα διοχετεύτηκαν απευθείας από κάποιο γραφείο στην Ελλάδα. Για παράδειγμα από κάποιο νομικό γραφείο που μπορεί να διασυνδέεται με έναν Έλληνα δημοσιογράφο, έναν δικαστικό ή έναν πολιτικό κλπ. Θα μπορούσε φυσικά η μεγάλη ξένη εφημερίδα να έχει την πληροφορία απευθείας από κάποιον ανταποκριτή της στην ελληνική βουλή που ξεσκονίζει μία προς μια τις τροπολογίες.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι για μια ακόμη φορά βλέπουμε να στήνονται ύποπτα πολιτικά και ενδεχομένως επιχειρηματικά παιχνίδια με δημοσιεύματα από το εξωτερικό.
Δεν γνωρίζουμε αν στην Ελλάδα υπάρχει και λειτουργεί κάποιο «παρακύκλωμα» που να διοχετεύει πληροφορίες σε ξένα ΜΜΕ ή συγκεκριμένους δημοσιογράφους. Πιθανόν να είναι κι έτσι, πιθανόν όλα αυτά να ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας.
Μπορούμε να αντιληφθούμε, όμως, ότι αυτές οι πληροφορίες επιστρέφουν στο εσωτερικό με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν εντυπώσεις ή ακόμη χειρότερα να πιέζουν καταστάσεις και να εξυπηρετούν συμφέροντα πολύ διαφορετικά από την απλή ενημέρωση των πολιτών.
