Του Φάνη Ουγγρίνη*
Όλοι σας ενημερωθήκατε για τα πρόσφατα σαχλά ψηφοθηρικά διαγγέλματα. Όλοι παρατηρείτε τους βλακώδεις ελιγμούς ανάμεσα στο ΔΝΤ και στους Ευρωπαίους. Όλοι ακούσατε τις ατιμώρητες χοντράδες του «μπούλη» Καμμμένου, του Ζουράρη και του Πολάκη. Όλοι σας βρεθήκατε ενώπιον του διχαστικού «με την κοινωνία ή με τον Σόιμπλε». Και όλοι σας θα επηρεαστείτε από τις πρωτοφανείς ακροβασίες γύρω από το έκτακτο επίδομα προς τους λεγόμενους χαμηλοσυνταξιούχους. Και φρονώ πως θα επηρεαστείτε επειδή η εξέλιξη αυτής της υπόθεσης μπορεί να βυθίσει την χώρα ακόμη βαθύτερα. Όμως ας πάρουμε το πράγμα από την αρχή.
Ο Τσίπρας, εκτός από την αναστολή του υψηλού ΦΠΑ για τα ακριτικά νησιά, διακήρυξε και την χορήγηση 600-ταχα πλεονασματικών - εκατομμυρίων ως έκτακτο βοήθημα σε πολίτες με μικρές συντάξεις. Το μπόνους αυτό επέλεξε να το προσφέρει άμεσα, πριν τα Χριστούγεννα, και το δημοσιοποίησε χωρίς καμία πρότερη συνεννόηση με τους δανειστές. Πέντε ζητήματα αναφύονται άμεσα. Πρώτο, το πώς προέκυψε ότι υπάρχει κάποιο περίσσεμα , και ότι αυτό είναι 600 εκατομμύρια, όταν οι πιστωτές του δημοσίου έιναι απλήρωτοι , τα ταμεία έχουν κλατάρει από τα μέσα του φθινοπώρου, τα ποσά της ΔΕΣΦΑ δεν εισπράχτηκαν, ο δε διαγωνισμός για τα κανάλια κρίθηκε παράνομος (μη ξεχνάμε πως αρνούνται να επιστρέψουν ακόμη και τις ανάλογες προκαταβολές). Δεύτερο ζήτημα είναι η επιλογή των συνταξιούχων έναντι άλλων δοκιμαζομένων, όπως λχ των ανέργων ή των πολύτεκων. Τρίτο, το αδιευκρίνιστο του αν όντως χρειάζονται κάποιο έκτακτο επίδομα όλοι οι χαμηλοσυνταξιούχοι, δεδομένου πως αρκετοί από αυτούς διαθέτουν σημαντικούς πρόσθετους οικογενειακούς πόρους.
Το τέταρτο ζήτημα έχει να κάνει με τον χρόνο που επελέγη. Ως γνωστόν, τα οικονομικά στοιχεία του κάθε μέλους της ΕΕ βεβαιώνονται την άνοιξη από την Eurostat, και αυτό είχε συμβεί και στην περίπτωση Σαμαρά, όταν διανεμήθηκε ποσό που υπερέβαινε τον εθνικό στόχο. Γιατί πια τόση βιασύνη ο Τσίπρας; Και το πέμπτο ζήτημα άπτεται του μονομερούς χαρακτήρα της ελληνικής ενέργειας, που ισοδυναμεί με φράση «εγώ σας γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια, και κόφτε τον λαιμό σας». Ναι, καλά διαβάσατε, αυτή η συμπεριφορά για τους ξένους-δανειστές και επενδυτές-δεν είναι Συριαζαίικη, μα ελληνική, και αμαυρώνεται περαιτέρω η εικόνα μας χάριν ενός πολιτικάντικου ελιγμού, ενός οικείου αρπακολατζίδικου τακτικισμού. Η ευρωπαϊκή αντίδραση ήταν άμεση, με ανακοίνωση παγώματος των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος μέχρι νεωτέρας. Δεν μένει κανείς μας αλώβητος από τους τυχοδιωκτισμούς του πρωθυπουργεύοντα.
Τι πέτυχε άραγε ο εθνικός μας κανακάρης με όλα αυτά? Κατ' αρχήν ξαναέθεσε την πολιτική ατζέντα, ενισχύοντας το ηθικό της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής ομάδας και αυξάνοντας την συσπείρωσή της. Επίσης έφερε προ ψευτοδιλήμματος την – ακόμη ενοχική – αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία δεν επιθυμεί να κατηγορηθεί ως κοινωνικά ανάλγητη. Μίζερη χαρακτηρίστηκε ήδη η ΝΔ, επειδή διαφωνεί με τη λογική των επιδομάτων (Τι φαυλότητα. Τι πιο μίζερο, τι πιο μειωτικό από τα επιδόματα? Οι υγιείς πολίτες κερδίζουν την αξιοπρέπεια μέσα από την εργασία και την προκοπή, δε θέλουν χαρτζιλίκι). Και τέλος, πέταξε το μπαλάκι στον οπωσδήποτε εμμονικό Σόιμπλε και σε όσους τυφλά συντάσσονται μαζί του.
Αν εκτιμηθεί πως τα χουβαρνταλίκια του είναι αδύνατο να εφαρμοστούν, τότε αυτός θα επιτεθεί στους διεθνείς θεσμούς και θα απευθυνθεί στον… πάνσοφο λαό μας, μέσω εκλογών ή δημοψηφίσματος. Αν πάλι δηλωθεί πως δεν υπάρχει πρόβλημα, τότε θα είναι έκθετη η φιλοευρωπαϊκή αντιπολίτευση και θα αποδυναμωθεί όλος ο καταγγελτικός της λόγος. Με αυτόν τουλάχιστον τον ευνοϊκό γραμμικό τρόπο φαντάζεται η παρεούλα του Μαξίμου πως θα εξελιχθεί ο σχεδιασμός της. Σύμφωνα όμως με το γνωμικό του πολύπειρου Μόλτκε, όλα τα σχέδια καταρρέουν μετά την πρώτη τουφεκιά. Κατ' αρχήν, η συνοχή της παράταξης τους δεν εξαρτάται τόσο από τις εκ δεξιών τους δυνάμεις, όσο από την δημοσκοπική άνοδο της Κωνσταντοπούλου και των αρραβωνιαστικών της. Έπειτα, η ΝΔ δεν είχε παρά να αντιγράψει την δική τους τακτική έναντι του Σαμαρά, καταγγέλλοντας στο κοινοβούλιο τις φθηνές μεθοδεύσεις τους και δηλώνοντας παρών. Και τέλος, κανείς δεν βιάζει τους ευρωπαίους να γνωμοδοτήσουν πάνω στο όλο θέμα, δεν είναι αυτοί που αναμένουν την Β' αξιολόγηση και καίγονται για το QE και για βαθμιαία έξοδο στις αγορές.
Μπορεί ο Τσίπρας να καταφέρει να βελτιώσει κάπως την δημοσκοπική του εικόνα, όμως θαύματα δεν γίνονται. Ικανοποιημένοι από τα μέτρα του θα μείνουν μόνο εκείνοι οι αναποφάσιστοι πρώην ψηφοφόροι του που είναι όντως πάμπτωχοι, εκείνοι οι… ελληνάρες, που καμαρώνουν για τα θρασίμια κάθε είδους, και φυσικά οι πάμπολλοι νεοδιορισθέντες και λοιποί βολεμένοι. Οι πολλοί συνετοί πολίτες που ενδιαφέρονται για το σύνολο, αδιακρίτως οικονομικής και εκπαιδευτικής βαθμίδας, γνωρίζουν πια καλά πως ο Τσίπρας δεν είναι παρά ένας καταστροφέας, ο οποίος καθημερινά θέτει την χώρα σε όλο και μεγαλύτερο κίνδυνο . Όσο κι αν ορισμένοι μονίμως εντυπωσιάζονται από τα τρικ του, τα νούμερα του πέφτουν συνεχώς κι αυτή η τάση θα αναστρεφόταν μόνο με κάποιο εντελώς ουρανοκατέβατο γεγονός.
Το πιο πιθανό είναι πως τελικά όλη αυτή η άσκοπη ένταση θα καταλήξει σε ψήφιση νέων μέτρων, ιδιαίτερα αρνητικών για τον πυρήνα τον ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, και τότε θα εξανεμιστούν τα μικρά οφέλη που θα έχει αποκομίσει ο Τσίπρας, καίγοντας τόσο πολύ πολιτικό κεφάλαιο. Όμως η όλη ιστορία προσέφερε και γνώση. Έγινε σαφές πως οι Γάλλοι σοσιαλιστές στηρίζουν την τωρινή κυβέρνηση, για απροσδιόριστους λόγους. Καταδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας πως η Γεννηματά θα είναι ένας εντελώς αφερέγγυος κυβερνητικός εταίρος σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας της ΝΔ. Και τέλος, φάνηκε πως οι γαλάζιοι έχουν ακόμη δρόμο μέχρι να εκφέρουν συνεκτικό πολιτικό λόγο, και μέχρι να αρχίσουν να αποφεύγουν τις τρικλοποδιές των αδίστακτων αντιπάλων τους. Έχουν χρόνο;
* Ο κ. Φάνης Ουγγρίνης είναι επιχειρηματίας.
