Είμαστε με την «Χριστιανική Δύση» ή με τους «πολίτες του κόσμου»; Θέλουμε το τείχος του Έβρου ή ανοικτά σύνορα; Είναι μία πολύ δύσκολη συζήτηση. Αν ζει κανείς στο Κεμπέκ, έχει το δικαίωμα να πιστεύει σε έναν φιλελεύθερο και ανοικτό στα πάντα κόσμο. Αν ζει όμως στην Ελλάδα και δέχεται την απειλή των ισλαμοφασιστών, τότε είναι δύσκολο να δεχτεί την προοπτική ενός «ιερού πολέμου» στο κέντρο της Αθήνας.
Το Ισλάμ είναι μία θρησκεία, όπως και όλες οι άλλες. Έχουν γίνει εγκλήματα στο όνομα του Μωάμεθ, όπως και παλιότερα στο όνομα του Ιησού. Όλες οι θρησκείες είναι επικίνδυνες για την ελευθερία του ατόμου, αν θελήσουν να επιβάλλουν την μία και μοναδική τους αλήθεια. Η διαφορά των χωρών της Δύσης και της Ισλαμικής Ανατολής είναι ότι η Δύση έχει περάσει νωρίτερα την φάση της Ιεράς Εξέτασης και αυτό την οδήγησε στον Διαφωτισμό. Είναι λοιπόν οξύμωρο να ζητάει κανείς από τις φιλελεύθερες δυτικές κοινωνίες να περάσουν για δεύτερη φορά … δια πυρός και σιδήρου και να κάνουν υπομονή μέχρι να φτάσει η φλόγα του διαφωτισμού στην Μέκκα. Στο μεταξύ είναι πιο πιθανό οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να έχουν υψώσει μία – μία την σημαία του Ισλαμικού Κράτους.
Οι δυτικές κοινωνίες έχουν όλα τα μέσα να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο. Πληρώνουμε πολλά χρήματα για τις υπηρεσίες ασφάλειας και αυτές μπορούν να εντοπίσουν τους επικίνδυνους ισλαμιστές και να τους διαχωρίσουν από τους ανθρώπους εκείνους που έχουν πραγματικά ανάγκη από βοήθεια. Επίσης, η Δύση δεν είναι υποχρεωμένη να απορροφήσει όλο το προσφυγικό ρεύμα. Μπορεί να είναι κι αυτός ένας τρόπος για να … πέσει ο καπιταλισμός, αλλά μπορούμε κάλλιστα να αποφύγουμε να περάσουμε μόνοι μας την θηλιά στον λαιμό μας. Η Δύση μπορεί και πρέπει να απορροφήσει ένα μέρος των αιτούντων άσυλο, όπως και άλλες χώρες. Για παράδειγμα, οι πλούσιες χώρες του κόλπου, οι οποίες και τυγχάνει να είναι επίσης μουσουλμανικές.
Οι χώρες της Δύσης δεν μπορούν σε αυτή την φάση να ανοίξουν τα σύνορά τους. Το αντίθετο, η υπεράσπιση του δυτικού τρόπου ζωής επιβάλλει τον έλεγχο της μετανάστευσης. Οι δυτικές κοινωνίες χρειάζονται νέο αίμα. Αλλά το αίμα αυτό θα πρέπει να έχει ισχυρά αντισώματα στον ισλαμοφοβισμό και να αποδέχεται τις αρχές μιας φιλελεύθερης κοινωνίας.
Ως φιλελεύθεροι άνθρωποι δεν είμαστε με την Χριστιανική Δύση. Γενικά μας ενοχλούν οι διάφοροι «ισμοί». Από την άλλη πλευρά δεν μπορούμε να κλείσουμε την πόρτα σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Και πρέπει να βρεθεί η μέση οδός που θα ικανοποιεί αυτές τις συνθήκες.
Το επικίνδυνο σε αυτή την φάση είναι να συμβιβαστεί η Δύση με την ήττα της στο Αφγανιστάν και να αποδεχτεί την προοπτική της συνεργασίας με αυτού του τύπου τα καθεστώτα. Η στενή συνεργασία της «δημοκρατικής Γερμανίας» με τον Ερντογάν είναι μία κακή ένδειξη γι αυτό.. Η προοπτική του κέρδους λειτουργεί πολλές φορές σαν το τυρί στην φάκα. Βλέπουμε το τυρί, αλλά όχι την φάκα.
Θανάσης Μαυρίδης
