Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Οι μέρες θυμίζουν 2015, τότε που οι ονειρώξεις Βαρουφάκη είχαν διεγείρει τον επαναστατικό οίστρο όλων των στελεχών της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου. Η αντιμετώπιση του μέλλοντος της χώρας με ζαριές, με απειλές και με γελοιότητες, είχε άσχημη κατάληξη με δυσβάσταχτο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Τώρα, τον Αύγουστο του 2018, με την ίδια θρασύτητα, που βασίζεται στην αβυσσαλέα ασχετοσύνη τους και τον υπέρμετρο καιροσκοπισμό τους, θριαμβολογούν με την ίδια έπαρση του 2015, οδηγώντας τη χώρα και πάλι σε μια επικίνδυνη ατραπό. Και όπως το 2015 εστίαζαν τις επιθέσεις τους στους γερμανοτσολιάδες, στην τρόικα εσωτερικού και στην πέμπτη φάλαγγα, εστιάζουν την επίθεσή τους στις θέσεις της αντιπολίτευσης και στις ενστάσεις των φορέων της πραγματικής οικονομίας. Αρωγούς σ'' αυτή την προσπάθεια βρίσκουν την πλειονότητα του ευρωπαϊκού πολιτικού προσωπικού, που θέλει να κλείσει το κεφάλαιο «Ελλάδα». Να «κλείσει», όχι να «λύσει».
«Δεν θα χρειαστεί να βγούμε στις αγορές μέχρι το 2022», αναφέρουν τα κυβερνητικά στελέχη, παραπέμποντας στο περίφημο μαξιλάρι ασφαλείας. Εκτιμούν δηλαδή ότι η προσφυγή στις αγορές θα γίνει μετά το 2022 και αφού εξαντληθούν οι εξασφαλισμένες ροές προς τις ανάγκες λειτουργίας της χώρας. Θα τρώμε από τα έτοιμα, δηλαδή. Από τα έτοιμα που αποτελούν προϊόν της βάναυσης αφαίμαξης των πόρων της ιδιωτικής οικονομίας και περιουσίας. Με την ίδια λογική διαλαλούν ότι μέχρι το 2032 είναι εξίσου διαχειρίσιμες και οι δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους, οπότε βολεμένοι πίσω από αυτή την επιχειρηματολογία είναι έτοιμοι να προχωρήσουν στις παροχές που θα τους κρατήσουν στην εξουσία ή τουλάχιστον σε μια τροχιά ισχυρής αντιπολιτευτικής δυναμικής.
Ταυτόχρονα, με ευχολόγια και κούφιες εξαγγελίες θεωρούν πως η χώρα θα μπορέσει να ορθοποδήσει και να αναπτυχθεί με την «κοινωνία όρθια, χωρίς όξυνση των ανισοτήτων και με αξιοποίηση του ανθρώπινου κεφαλαίου, με περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες». Φυσικά για όσους γνωρίζουν πέντε δράμια οικονομικών, αυτά είναι λόγια του αέρα, άνευ ουσίας, καθώς η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου αδυνατεί να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο θα προσελκύσει επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Το τυχοδιωκτικό κόλπο της σοσιαλδημοκρατικής στροφής που πουλάει η κυβέρνηση στους ξένους δεν θα περπατήσει. Η ανάρτηση του πρωθυπουργού για τον Σαμίρ Aμίν, που «είδε από νωρίς την ανάγκη ριζοσπαστικοποίησης του συνόλου της Αριστεράς προκειμένου να αντιμετωπίσει τον καταστροφικό, για το περιβάλλον και τους ανθρώπους, καπιταλισμό τη εποχής μας», δεν μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε στο παραμικρό.
* Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Τρίτης 21 Αυγούστου
