Της Σοφίας Βούλτεψη*
Δεν υπάρχει πια καμιά αμφιβολία ότι ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει ανορθόδοξη επιστροφή του στην εξουσία, με τον πιο αδίστακτο τρόπο. Το σχέδιο για σχηματισμό κυβέρνησης μειοψηφίας με την βοήθεια της απλής αναλογικής έχει μπει από καιρό σε εφαρμογή και τώρα παίρνει σάρκα και οστά. Και για χάρη αυτού του Σχεδίου, ο Τσίπρας ξανανεβάζει στο τρένο τον Κοτζιά…
Η συνάντηση Τσίπρα με αντιπροσωπεία του Πράττω υπό τον Κοτζιά μετά από όλα όσα έχουν συμβεί ανάμεσά τους, ακριβώς την ημέρα της υπερψήφισης του νέου εκλογικού νόμου και της επίσημης επιβεβαίωσης ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με την συριζαϊκή απλή αναλογική, αποδεικ
νύει ότι μπροστά μας ξετυλίγεται ένα ακόμη Σχέδιο εκτροχιασμού της χώρας.
Όπως έγινε γνωστό, Τσίπρας και Κοτζιάς «συζήτησαν την ανάγκη διαλόγου και κοινής δράσης όλων των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων απέναντι στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που επιστρέφει τη χώρα δεκαετίες πίσω».
Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας που προτίμησε να δεχθεί την παραίτηση Κοτζιά για να μην χάσει τον Καμμένο και την εξουσία, αυτός που μετά πέταξε στα σκουπίδια τον Καμμένο αφού προηγουμένως του έκλεψε τους βουλευτές του, αυτός που παρακολουθούσε ατάραχος τους υπουργούς του της Άμυνας και των Εξωτερικών να αλληλοβρίζονται και να ανταλλάσσουν μηνύσεις, αυτός που έβαλε τον κυβερνητικό του εκπρόσωπο να καλέσει τον Κοτζιά να… κατέβει από το τρένο, τώρα επανέρχεται στη συνεργασία του με αυτόν που πέταξε από το τρένο, προκειμένου μαζί να αναπτύξουν «κοινή δράση».
Και ο Κοτζιάς που στις 17 Οκτωβρίου 2018 - επομένη του θυελλώδους υπουργικού συμβουλίου στη διάρκεια του οποίου ο Καμμένος επετέθη σκαιότατα στον Κοτζιά με κατηγορίες περί μυστικών κονδυλίων και… βίζας και μίζας - ανήρτησε στον προσωπικό λογαριασμό του στο twitter πως ξέχασαν ότι είναι… σπόρος, ξαναμπαίνει στο παιχνίδι που μοιράζει ο Τσίπρας.
Βαθιά να με θάψουν θέλησαν…
Για να θυμηθούμε τι είχε γράψει τότε ο κ. Κοτζιάς:
«Έρχεται η στιγμή, λέει ο ποιητής, να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Ο πρωθυπουργός και σειρά υπουργών έκαναν στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο τις επιλογές τους και εγώ κατόπιν τις δικές μου. Είναι καλό να θυμούνται, όμως, τον στίχο: βαθιά να με θάψουν θέλησαν, ξέχασαν ότι είμαι σπόρος».
(Αν και το ακριβές δίστιχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου είναι «Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε/ όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος»)
Ήταν μόλις είχε γίνει γνωστό πως ο κ. Τσίπρας είχε κάνει δεκτή την παραίτηση του κ. Κοτζιά, αναλαμβάνοντας ο ίδιος το υπουργείο των Εξωτερικών «προκειμένου να συνδράμει με όλες του τις δυνάμεις στην επιτυχή ολοκλήρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών».
Και γιατί δεν μπορούσε αυτό να το κάνει ο Κοτζιάς που ήταν και ο αρχιτέκτονας της Συμφωνίας;
Αυτό είχε τότε διερωτηθεί και ο ίδιος ο Κοτζιάς, στις 18 Οκτωβρίου 2018, προσερχόμενος στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας της κίνησης Πράττω: «Κάναμε μια συμφωνία με την ΠΓΔΜ και έγινα εγώ πρώην υπουργός»!
Τότε, ο Κοτζιάς είχε ρίξει το γάντι στον Τζανακόπουλο (δηλαδή στον Τσίπρα), που είχε χαρακτηρίσει «ακατανόητη» τη στάση του (του Κοτζιά, έ;). Όπως είχε πει, «προκαλώ να δώσουν την εννιασέλιδη παραίτηση μου στη δημοσιότητα, για να δούμε εάν έχω λόγο ή όχι που παραιτήθηκα».
Η επιστολή και οι νεαροί ανόητοι σύντροφοι
Στις 25 Οκτωβρίου 2019, σε συνέντευξή του στον Σκάι και στον Παύλο Τζίμα, ο Κοτζιάς έγινε ακόμη πιο σαφής:
«Δεν θα είχα πει ποτέ ότι έχω μια επιστολή αν ο κ. Τζανακόπουλος δεν έκανε την ανόητη δήλωση εκείνη την ημέρα ‘όποιος θέλει κατεβαίνει από το τρένο έστω και αν δεν έχει πολιτικούς λόγους’ και ότι ‘η παραίτηση Κοτζιά δεν έχει σχέση με τη πολιτική’. Εγώ του απάντησα: Διάβασε πρώτα τη παραίτησή μου και μετά να βγάζεις συμπεράσματα. Πρέπει οι νεαροί μας σύντροφοι να είναι πιο προσεκτικοί και λιγότερο επιπόλαιοι».
«Ούτε ένας δεν σηκώθηκε να με υπερασπιστεί», αποκάλυψε ο κ. Κοτζιάς για το περίφημο υπουργικό συμβούλιο.
Είχε επίσης πει ο κ. Κοτζιάς (για τα περί αντοχής, που είχε αναφέρει στη συνέντευξή του ο Τσίπρας ότι «είναι βαριά κουβέντα για έναν άνθρωπο που έχει περάσει δικαστήρια επί Χούντας». Προσθέτοντας:
«Πρέπει να σέβεται κανείς το κουράγιο της παραίτησης, ειδικά όταν έχει να αντιμετωπίσει συκοφαντίες. Εγώ τον κ. Τσίπρα τον παρακάλεσα να ακούσει με προσοχή τα πρακτικά εκείνης της συνεδρίασης, τα οποία τα καταστρέψανε όπως μου είπε ο γενικός γραμματέας. Το ψάχνω νομικά αν είχαν το δικαίωμα αυτό»…
Για την μοναξιά που είχε νιώσει σε εκείνο το υπουργικό συμβούλιο της μεγάλης σύγκρουσης, ο Κοτζιάς είχε μιλήσει και έναν ακριβώς χρόνο νωρίτερα, στις 25 Οκτωβρίου 2018, σε συνέντευξή του στο ΚΡΗΤΗ TV: «Κλείνοντας ο πρωθυπουργός, χωρίς να υπάρξει κανένα πρόβλημα, ο κ. Τσίπρας διεκόπη από τον υπ. Άμυνας ο οποίος άρχισε να εξαπολύει έναν οχετό λάσπης, ό,τι οχετό έχει πει μέσω διαρροών. Δεν είπε μόνο για μυστικά κονδύλια. Είπε ότι ο Σόρος χρηματοδοτεί την ελληνική κυβέρνηση για να αγοράζει ξένους. Ουδείς απάντησε, πλην εμού. Κανένας υπουργός, ούτε ο πρωθυπουργός».
Αλλά τελικά ήταν πράγματι σπόρος…
Αλλά, όπως βλέπουμε, ο κ. Κοτζιάς ήταν πράγματι… σπόρος. Τον έσπειρε ο κ. Τσίπρας όταν έδρεπε τους καρπούς του Καμμένου και τον θερίζει τώρα για να εξασφαλίσει τη νέα σοδειά!
Η περίοδος του θερισμού είχε άλλωστε αρχίσει από τον Απρίλιο του 2019, όταν εξασφάλισε τη στήριξη του Κοτζιά στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς λευκή επιταγή, είχε πει ο Κοτζιάς, που για να το υπογραμμίσει είχε κατεβάσει δικούς του υποψηφίους σε διάφορους δήμους και στην Αθήνα είχε στηρίξει Γερουλάνο.
Εκείνη την ημέρα (6 Απριλίου 2019), σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, είχε εξαπολύσει τα βέλη του προς την τότε κυβέρνηση (δηλαδή τον Τσίπρα) λέγοντας πως «δεν ήθελε να θίξει τον τελειωμένο πια σύμμαχό της. Μόνοι μας παλεύαμε επί μήνες τη συμφωνία. Δεν είχε αντίρρηση να τρώμε εμείς την εσωτερική ύβρη και εκείνη τη διεθνή αναγνώριση για τη συμφωνία», καταγγέλλοντας «ανοχή στον εθνικό συκοφάντη».
Αφήνοντας ανοιχτό ένα παράθυρο που αξιοποιείται σήμερα: «Το ΠΡΑΤΤΩ σε όλο το διάστημα της ύπαρξής του τάχθηκε υπέρ της συνεργασίας και συμμαχίας ανάμεσα σε διαφορετικές προοδευτικές και πατριωτικές δυνάμεις».
Στις 18 Φεβρουαρίου 2019, ο κ. Κοτζιάς κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά του κ. Καμμένου, κατηγορώντας τον ως φυσικό και ηθικό αυτουργό για εξύβριση, συκοφαντική δυσφήμιση, απειλή, ηθική αυτουργία και άμεση συνέργεια σε απειλή, διασπορά ψευδών ειδήσεων και κατά πολιτικού σώματος ή της Κυβέρνησης.
Όπως είχε υποστηρίξει, οι «εκβιαστές» διαδίδουν ότι έλαβε και διακίνησε 50 εκατομμύρια ευρώ από τον Σόρος, ότι έκλεψε από τα απόρρητα ποσό που έφτανε ακόμα και στα 80 εκατομμύρια ευρώ και ότι έδωσε σε εταιρεία πάροχο/βίζας με τρόπο παράνομο και για εκείνον κερδοφόρο τον διαγωνισμό για τον πάροχο βιζών!
Μάλιστα, ο κ. Κοτζιάς ανέφερε πως είχε λάβει στο κινητό του τηλέφωνο «σειρά από άθλια, εκβιαστικά, απειλητικά και υβριστικά μηνύματα από τον μηνυόμενο». Ήγουν:
«Αρκετά ανέχτηκα τις αυθαιρεσίες σου και την μανία αυτοπροβολής σου στα ΜΜΕ. Την επόμενη φορά που θα πιάσεις στο στόμα σου εμένα ή τους ΑΝΕΛ θα σε ξεφτιλίσω δημόσια, η εμπλοκή σου με τις βίζες και τον συνέταιρο του Σόρος με τον Πλατή θα ψαχτεί και αλλοίμονο αν έχεις κάνει συναλλαγή» (15 Ιουλίου 2018)
«Τώρα θα απολογηθείς για τα 24.000.000 ευρώ απόρρητα … αλήτη» και «... Μαζέψου γιατί θα σε τελειώσω» (30 Σεπτεμβρίου 2019)
Αυτά συνέβαιναν όταν ο κ. Τσίπρας παρίστανε τον πρωθυπουργό την περίοδο πριν και μετά την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Να κατέβει από το τρένο!
Κι’ όταν συνέβη εκείνος ο καυγάς στο υπουργικό συμβούλιο της 16ης Οκτωβρίου 2018, το κλίμα και το πού έγερνε (εκείνη τη στιγμή) η πλάστιγγα Τσίπρα σκιαγραφήθηκε την επομένη, με τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο Δ. Τζανακόπουλο, σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Alpha, να ξεκαθαρίζει: «Όποιος δεν θέλει να φτάσει σε αυτό τον προορισμό ή όποιος δυσφορεί στη διαδρομή, τότε μπορεί να κατέβει από το τρένο».
Το ποιος θα κατέβαινε από το τρένο ήταν σαφές. Σύμφωνα με τον κ. Τζανακόπουλο «ο Πρωθυπουργός, εχθές, έθεσε ένα σαφές πολιτικό ζήτημα. Ότι η κυβέρνηση θα πρέπει με ενότητα να πορευθεί μέχρι τη λήξη της τετραετίας. Και ο κύριος Καμμένος, πιο σαφής από ποτέ, είπε ότι βεβαίως διατηρεί τη διαφωνία του, αλλά, την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να συμπλεύσει με την προσπάθεια που γίνεται από τη δεξιά και την ακροδεξιά να αποσταθεροποιηθεί η χώρα».
Άρα, τότε σημασία είχε να είναι… σαφής ο κ. Καμμένος!
Ο οποίος (Καμμένος) παραιτήθηκε από υπουργός στις 13 Ιανουαρίου 2019, καλώντας τους υπουργούς του να παραιτηθούν και αυτοί από την κυβέρνηση.
Οι οποίοι (υπουργοί του) είχαν βάλει βουλοκέρι στα αυτιά τους και έκαναν σαφέστερη τη θέση τους ψηφίζοντας υπέρ της ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Τσίπρα.
Οπότε, για τον Τσίπρα, σημασία είχε πια να είναι σαφείς οι Ανελίτες υπουργοί…
Και στις 16 Μαΐου 2019, σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ο Καμμένος είπε για τον Κοτζιά το περίφημο «θα τον πάω φυλακή»!
Κάτι για το οποίο πιθανόν να μην είχε αντίρρηση ο Τσίπρας όταν προτίμησε τον Καμμένο από τον Κοτζιά, με τον οποίο τώρα συμμαχεί αφού πέταξε τον Καμμένο σαν την τρίχα από το ζυμάρι…
Γιατί ούτε τότε είχε αντιδράσει ο κ. Τσίπρας, παρά το ότι ο Κοτζιάς τον είχε στηρίξει στις ευρωεκλογές. Παρέμεινε από την αρχή ως το τέλος θεατής της σκληρής κόντρας των δύο πρώην υπουργών του – οι οποίοι μάλιστα κατείχαν και εξαιρετικά νευραλγικά υπουργεία! Στην περίπτωση του Κοτζιά, το μόνο που έκανε ήταν να εγκωμιάζει τη δουλειά του στο υπουργείο των Εξωτερικών, χωρίς ποτέ να μπαίνει στη διένεξη – λες και δεν τους είχε και τους δύο διορίσει ο ίδιος.
Εν ολίγοις, κράτησε τον Καμμένο για να μην πέσει η κυβέρνησή του και έδιωξε τον Κοτζιά, αφήνοντάς τον να τρέχει στα δικαστήρια, καθυβριζόμενος από τον Καμμένο!
Σύντροφοι, κόφτε το!
Έτσι, όταν ήλθε η ώρα των εθνικών εκλογών, ο κ. Κοτζιάς ανακοίνωσε πως δεν θα συμμετάσχει. Με μια οργισμένη ανάρτηση:
«Το ψέμα και η υποκρισία δεν είναι αριστερά. Ούτε το να λες "καλύτερα δεξιός δήμαρχος παρά του Πράττω". Ή να διαρρέεις ότι Πράττω ζήτησε εκλόγιμη θέση στο επικρατείας. Ποτέ μου δεν ζήτησα θέση και ουδείς αυτή τη φορά μου πρότεινε οτιδήποτε. Σύντροφοι κόφτε το»! (12 Ιουνίου 2019)
Η ανακοίνωση του «Πράττω» ήταν σαφής:
«Το ΠΡΑΤΤΩ από τις 17 Ιανουαρίου του 2019 διατύπωσε στον ΣΥΡΙΖΑ πρόταση συνεργασίας ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών. Πρόταση που δεν απαντήθηκε επί μήνες, παρά μόνο μετά από μια νέα συνάντηση στις 3.6.19. Ο ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε ουσιαστικά όλες τις προτάσεις υποψηφιοτήτων του ΠΡΑΤΤΩ, σ' αυτές ασφαλώς και δεν συμπεριλαμβανόταν ο Πρόεδρός του. Αυτή η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκρίνεται στην κοινή δράση και τις μάχες που έδωσαν οι δύο πλευρές τα τελευταία οκτώ χρόνια. Σε επιστολή της ΠΓ του ΠΡΑΤΤΩ προς την ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζεται η λύπη μας για τον τρόπο που αντιμετωπιστήκαμε τον τελευταίο χρόνο από το κυβερνών κόμμα: ευλυγισία απέναντι σε «νεοαποκτηθέντες» συνεργαζόμενους, εχθρότητα απέναντί μας. Η αριστερά δεν είναι υπόθεση της μίας ή άλλης παρέας, που την μετατρέπει σε πρόβλημα. Οφείλει να είναι, και είναι, η λύση».
Μάλιστα, όπως είχαν καταγγείλει από το «Πράττω», ο κ. Τσίπρας είχε απορρίψει όλες τις προτάσεις υποψηφιοτήτων του Πράττω. «Αυτή η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκρίνεται στην κοινή δράση και τις μάχες που έδωσαν οι δύο πλευρές τα τελευταία οκτώ χρόνια», ανέφεραν.
Δηλαδή οι του «Πράττω» δεν λάμβαναν μέρος στις εκλογές, αλλά ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ τους δέχονταν στα ψηφοδέλτιά του.
Άλλωστε, ήδη από τις 21 Μαρτίου 2019, από το υπουργείο των Εξωτερικών είχαν παραιτηθεί τρία στελέχη του «Πράττω», με την Κίνηση να αναφέρει σε ανακοίνωσή της πως οι παραιτήσεις «ζητήθηκαν άμεσα ή έμμεσα από το Μαξίμου με έωλα επιχειρήματα», αν και «στα 4 προηγούμενα χρόνια όλα τα μέλη του ΠΡΑΤΤΩ στήριξαν την κυβέρνηση σε δύσκολες συνθήκες»…
Υπήρξαν τότε και αιχμές όσον αφορά στην αντιμετώπιση των θεμάτων της Θράκης – αν και ο κ. Κατρούγκαλος, που είχα αναλάβει στο μεταξύ, διέψευσε όλες τις αιτιάσεις.
Τον έδιωξε… χαρούμενο και ευτυχή!
Επιστρέφοντας στις 20 Οκτωβρίου 2018, ημέρα που ο Τσίπρας πήγε να παραλάβει το υπουργείο από τον Κοτζιά, εκδιώκοντάς τον μετά πολλών επαίνων, ας θυμηθούμε τι είχε δημόσια πει:
«Τέλος, θέλω να πω, γιατί αναφέρθηκε στο οξύμωρο της στιγμής, δεν ξέρω Νίκο αν θυμάσαι, δε θυμάμαι αν ήταν το 2011 ή το 2012, κάποια στιγμή που με συμβούλευες ως αρχηγός της αντιπολίτευσης τότε, για τα θέμα της εξωτερικής πολιτικής, μου είχες πει το εξής σοφό: Ότι όποιος ασχολείται με την πολιτική, με πρωταγωνιστικούς ρόλους, πρέπει να ξέρει ότι η πολιτική έχει πιο πολλές στεναχώριες παρά χαρές και κυρίως ότι, το σύνηθες είναι, όταν φεύγει κανείς, να μη φεύγει με χαρά. Στη δική σου περίπτωση, στην αποχώρησή σου από το Υπουργείο Εξωτερικών, όχι από την πολιτική, η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να μη συμβεί αυτό. Και άρα έχεις κάθε λόγο σήμερα να είσαι χαρούμενος και ευτυχής. Διότι φεύγεις από το Υπουργείο των Εξωτερικών, σε μια στιγμή, σε μια μέρα χαράς για την εξωτερική μας πολιτική», κατέληξε αναφερόμενος στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Μιλάμε για την επιτομή του τυχοδιωκτισμού!
Δεκαοκτώ μήνες μετά, μπορεί ο Τσίπρας να μην έχει ποτέ ομολογήσει γιατί έδιωξε τον «επιτυχημένο» και κράτησε τον υβριστή του – ηλίου φαεινότερον, θα πείτε – αλλά δεν έχει κανένα πρόβλημα να εγκαινιάζει μια νέα συνεργασία με τον Κοτζιά που έδιωξε, συμπεριφερόμενος ωσάν να μην υπήρξε ποτέ η συνεργασία του με τον Καμμένο.
Γι’ αυτό και στην περίπτωσή του ταιριάζουν άλλοι στίχοι του Χριστιανόπουλου:
«Οι σπόροι τους φυτρώνουν δάσος σκοτεινό/στις λόχμες του ο φόβος ενεδρεύει». Ή:
«Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας/ποτέ δε λένε την αλήθεια»…
Ή μήπως καλύτερα να αφήναμε ήσυχο τον Χριστιανόπουλο και να πηγαίναμε στις λαϊκές ρήσεις, όπως:
«Δείχνει στάρι και πουλάει κριθάρι» και «Κι εσύ κακό χωράφι κι εγώ κακό δρεπάνι»;
Για τον Τσίπρα μιλάμε, άλλωστε…
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, Ν.Δ., πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος
