Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
Πέντε μέρες πριν από τον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών ένας εφιάλτης πλανάται πάνω από την Ευρώπη. Η άνοδος του αριστερού υποψήφιου Μελανσόν κάνει πολλούς να θεωρούν ότι μπορεί να βρεθεί στον επόμενο γύρο ως αντίπαλος της Λεπέν.
Και ενώ όλα έδειχναν ότι ο πρωθυπουργός θα έσπευδε να ταυτιστεί με την άνοδο του ευρωπαίου συντρόφου του, εκείνος ξεστόμισε ό τι πιο απαξιωτικό για εκείνον: «Εγώ δεν είμαι ο Αλέξης Τσίπρας, δεν διαπραγματεύομαι 17 ώρες με ανθρώπους που με προσβάλλουν». Τι να πει τώρα και ποια γαλλική Αριστερά να πριμοδοτήσει, όταν ο φέρελπις ηγέτης της τον έχει ήδη απαρνηθεί;
Αλλά, τι στο καλό, ο Τσίπρας είναι βρισιά στην Ευρώπη; Και μάλιστα, στην ευρωπαϊκή Αριστερά, για χάρη της οποίας τόσο πολύ πάλεψε; Γυρνάει ας πούμε, ο άλλος και σου λέει «μη γίνεσαι Τσίπρας σύντροφε» ή «πάψε πια να διαπραγματεύεσαι, Τσίπρας κατάντησες!»;
Τα συντροφικά μαχαιρώματα μεταξύ Αριστερών είναι βέβαια, συνηθισμένα. Για το λόγο που θέλει τον κάθε ιδεολόγο επαναστάτη να αποθεώνει το μοναδικό του όραμα, μέχρι που να ηττηθεί. Και όσο εκείνος ηττάται, ακλουθεί ο επόμενος που τον έχει ήδη προδώσει. Έτσι, ο Μελανσόν βρήκε τώρα την ευκαιρία να πατήσει πάνω στο πολιτικό «πτώμα» του Τσίπρα για να κάνει λεονταρισμούς στους ψηφοφόρους του.
Από την άλλη, όπως και στην πλειοψηφία των Ελλήνων, έτσι και στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, η πολιτική πορεία που ακολουθεί ως τώρα ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ έχει ταυτιστεί με την απάτη. Σύμφωνα άλλωστε με πρόσφατη δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ, το 73% του εκλογικού σώματος, εκτιμά ότι καθυστερεί να ολοκληρώσει τη β' αξιολόγηση γιατί φοβάται το πολιτικό κόστος και θέλει να παραμείνει στην εξουσία.
Επομένως, έχουμε έναν πρωθυπουργό που το όνομά του έχει συνδεθεί με τον οπορτουνισμό, την ανικανότητα και τον τυχοδιωκτισμό. Ακόμα και οι αριστεροί σύντροφοί του στην Ευρώπη, που στο παρελθόν γοητεύονταν από την νεότητα και την ρητορική του, τώρα τον απαξιώνουν με τον πιο προκλητικό τρόπο.
Προφανώς, αυτό δεν αποτελεί δικαίωση για τους «γερμανοτσολιάδες» μέσα και έξω από την Ελλάδα. Προφανώς και δεν μπορεί να είναι κανείς περήφανος για όλα αυτά που διέσυραν και διασύρουν την χώρα του στον πλανήτη. Αλλά δεν πρέπει οι συμπολίτες μας που εμπιστεύθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ να αισθανθούν λίγες ενοχές για την επιλογή τους;
Υποθέτω ότι εμείς κάτι έχουμε καταλάβει με όλα αυτά που περάσαμε. Δεν ξέρω όμως οι Γάλλοι τι σκοπεύουν να κάνουν με τον νέο «ανυπότακτο» Chavez τους την Κυριακή των εκλογών. Γιατί και οι δύο «σύντροφοι» στο ίδιο ακριβώς καζάνι της ιδεοληψίας βράζουν και την ίδια ρετσινιά της απάτης κουβαλούν στο καταστροφικό DNA τους…
