Υπάρχει περίπτωση να βαδίσουμε προς τρίτες εκλογές; Θεωρητικά, ναι. Όσο θεωρητική είναι η τερατογένεση μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ—ΠΑΣΟΚ—ΜέΡΑ 25, άλλο τόσο θεωρητική είναι και η περίπτωση των τρίτων εκλογών, η οποία βεβαίως έχει και αυτή τα χαρακτηριστικά της τερατογένεσης.
Και στις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να συντρέξουν σωρεία προϋποθέσεων. Στην περίπτωση της κυβερνητικής τερατογένεσης θα πρέπει πρώτα-πρώτα να μπει στη βουλή το κόμμα Βαρουφάκη. Ακολούθως τα τρία κόμματα να συγκεντρώνουν 151 έδρες, με δεδομένο πως το ΚΚΕ ευθύς εξ αρχής ξεκαθάρισε πως δεν το ενδιαφέρουν τέτοια σενάρια. Και τρίτον, η σύνθεση της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ να είναι τέτοια ώστε, χωρίς καμιά εξαίρεση, να στηρίξει τη συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ 25.
Η τερατογένεση των τρίτων εκλογών θα προκύψει αν από τις δεύτερες δεν σχηματιστεί κυβέρνηση είτε αυτοδύναμη είτε συνεργατική. Κάτι εξαιρετικά απίθανο, με βάση όλα τα λογικά σενάρια.
Θεωρώ δεδομένο πως τελικά η αυτοδυναμία ενός κόμματος μπορεί να είναι ένας επιθυμητός στρατηγικός στόχος, σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι αυτοσκοπός. Αν δεν επιτευχθεί η αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές αυτό που θα προέχει πλέον δεν θα είναι τι συμφέρει το πρώτο κόμμα, αλλά τι συμφέρει τη χώρα.
Επιπροσθέτως πολύ δύσκολα η ηγεσία του πρώτου κόμματος θα χρεωθεί τις τρίτες εκλογές, αν η απόσταση που τη χωρίζει από τον μαγικό αριθμό 151 είναι 2-3 έδρες. Είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις πρόθυμοι από άλλα κόμματα να συνδράμουν στον σχηματισμό της κυβερνητικής πλειοψηφίας, έναντι βεβαίως ανταλλαγμάτων. Ρεαλιστικό; Κυνικό; Όπως θέλετε μπορείτε να το πείτε, όμως έτσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι. Έχει συμβεί και στο παρελθόν.
Επίσης το τρίτο κόμμα θα θεωρηθεί αυτό υπεύθυνο για την περιπέτεια των τρίτων εκλογών αν επιμείνει στις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις του.
Ας σημειωθεί, αν το έχετε ξεχάσει, πως οι δεύτερες εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική θα διεξαχθούν με λίστα. Κάτι που σημαίνει πως ο αρχηγός μπορεί να διαμορφώσει όπως θέλει—θεωρητικά κι εδώ—τη σύνθεση της κοινοβουλευτικής ομάδας. Σε αυτή την περίπτωση το ενδιαφέρον εστιάζεται στο πρώτο κόμμα που θα δει τις έδρες του από 112-117 να εκτινάσσονται στις 145-151 και στο τρίτο κόμμα που θα τις δει μειούμενες από τις 44-48 στις 28-32, με βάση πάντα τα υπάρχοντα δημοσκοπικά δεδομένα.
Το ερώτημα είναι αν η ηγεσία του πρώτου κόμματος θα τηρήσει τη σειρά εκλογής από τις πρώτες εκλογές για όλο το φάσμα των θέσεων ή θα την τηρήσει μόνο γι΄αυτούς που θα έχουν εκλεγεί, διατηρώντας το προνόμιο για τις υπόλοιπες θέσεις να καθορίσει αυτή τη σειρά. Για την ηγεσία του τρίτου κόμματος μάλλον δεν υπάρχουν επιλογές.
Όμως οι βουλευτές που θα γνωρίζουν εκ των προτέρων πως δεν θα εκλεγούν, θα πιέσουν ασφυκτικά την ηγεσία τους να συμπράξει εδώ και τώρα με το πρώτο κόμμα, ώστε να μην υπάρξουν δεύτερες εκλογές.
Τέλος, οφείλω να επισημάνω πόσο καταστροφικό θα είναι για την πατρίδα μας, σε όλα τα μέτωπα, το ενδεχόμενο μιας προεκλογικής περιόδου άνω των τριών μηνών, αν κάποιοι επιλέξουν ή αναγκαστούν να επιλέξουν τον δρόμο των τρίτων εκλογών.
