Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου*
Ήμασταν από τους ελάχιστους, που είχαμε επιμείνει στην αποχή των επενδυτών από τις αγορές των τραπεζικών μετοχών μέσω χρηματιστηρίου, με το που εκδηλώθηκε η κρίση και από τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών από το 2013 και μετά.
Ειδικά στην εκδήλωση για το Τραπεζικό Σύστημα τον Δεκέμβριο του 2015, που είχε οργανωθεί από το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦίΜ), είχαμε εξηγήσει για ποιο λόγο όσοι συμμετείχαν στα τραπεζικά μετοχικά δρώμενα θα έχαναν τα χρήματά τους. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους της καταστροφής των επενδυτών που επακολούθησε από την πορεία των τραπεζικών μετοχών, ας μελετήσουμε τα ακόλουθα μεγέθη, που προκύπτουν με βάση τα “reverse splits”, που έχουν μεσολαβήσει:
Η μετοχή της Εθνικής Τράπεζας που τώρα διαπραγματεύεται στα 1,39 ευρώ, στην 3η ανακεφαλαιοποίηση του 2015 είχε 3 ευρώ, στην 2η του 2014 είχε 330 ευρώ και στην 1η του 2013 είχε 643 ευρώ.
Η μετοχή της Alpha Bank που τώρα διαπραγματεύεται στα 1,24 ευρώ, στην 3η ανακεφαλαιοποίηση του 2015 είχε 2 ευρώ, στην 2η του 2014 είχε 32,50 ευρώ και στην 1η του 2013 είχε 22 ευρώ.
Η μετοχή της Eurobank που τώρα διαπραγματεύεται στα 0,50 ευρώ, στην 3η ανακεφαλαιοποίηση του 2015 είχε 1 ευρώ, στην 2η του 2014 είχε 31 ευρώ και στην 1η του 2013 είχε 200 ευρώ.
Η μετοχή της Τράπεζας Πειραιώς που τώρα διαπραγματεύεται στα 1,15 ευρώ, στην 3η ανακεφαλαιοποίηση του 2015 είχε 6 ευρώ, στην 2η του 2014 είχε 3.400 ευρώ και στην 1η του 2013 είχε 8.000 ευρώ.
Αυτά τα καταστροφικά αποτελέσματα, πέρασαν μέσα από κύματα ενθουσιασμού και απογοήτευσης, μέσα από διθυραμβικές δηλώσεις και αρνητικές εκθέσεις, αλλά στο τέλος καταγράφηκε η πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα λέει πως πάνω από το τραπεζικό οικοσύστημα υπερίπταται μια τεράστια ζημιά, η οποία κάπου πρέπει να προσγειωθεί και κάπως πρέπει να επιμεριστεί. Όποια μέθοδος και να επιλεγεί τελικά για την ελάφρυνση των τραπεζικών ισολογισμών, ή οποιοσδήποτε συνδυασμός λύσεων προκριθεί για την επόμενη ημέρα, το αποτέλεσμα για τους μετόχους θα είναι σχεδόν το ίδιο.
Οι ισολογισμοί θα καθαρίσουν από τα κόκκινα δάνεια είτε μέσω μιας bad bank, ή μέσω της πώλησης των NPEs σε funds, ή μέσω πώλησης τιτλοποιημένων κόκκινων δανείων με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Όμως οι ισολογισμοί, θα χρειαστούν και πάλι, νέα κεφάλαια. Οι τρόποι κάλυψής τους, θα αποφασιστούν από τους μεγάλους στρατηγικούς επενδυτές που ασκούν διοίκηση, από το ΤΧΣ, από την ECB και τους μηχανισμούς χρηματοδότησης.
Αυτά είναι μεγάλα παιχνίδια, για μεγάλα παιδιά. Ίσως οι μικρομέτοχοι θα πρέπει να συνεχίσουν την αποχή, να περιμένουν να καθαρίσει το τοπίο, να υποχωρήσει ο θόρυβος, μέχρι κάποιος «μεγάλος παίκτης» να δείξει το χρώμα του χρήματος. Να έχει διάθεση να μπει στις τραπεζικές μετοχές με φρέσκο και δυνατό χρήμα. Και τότε ας ακολουθήσουν. Αλλιώς, οι απώλειες θα αποτελέσουν και πάλι το περιεχόμενο της ημερήσιας διάταξης, καθώς οι επενδυτές θα άγονται και θα φέρονται από τις κινήσεις των μεγάλων funds που αυξομειώνουν τις θέσεις τους και των funds που έχουν μεγάλες short θέσεις.
*Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στον σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
