Αν περιμένετε από τις τράπεζες να «καθαρίσουν» τα «κόκκινα» δάνεια, είστε σίγουρα ένας αισιόδοξος άνθρωπος. Πίσω από τη δυστοκία να βρουν διοικήσεις σε Εθνική και Πειραιώς κρύβονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, πολιτικές καραμπόλες και μία αλήθεια: Δεν μπορούν εκείνοι που έδωσαν τα δάνεια να είναι οι ίδιοι που θα αποφασίσουν για το «κούρεμά» τους.
Τα «κόκκινα» δάνεια είναι το αγκάθι του τραπεζικού συστήματος και την ίδια ώρα η μεγάλη ευκαιρία για κερδοσκοπικά funds που ειδικεύονται σε τυμβωρυχίες και άλλες ανάλογες ευγενείς εργασίες. Οι σημερινές διοικήσεις των τραπεζών θα κληθούν να πάρουν το μαχαίρι και να κόψουν το καρπούζι με τρόπο δίκαιο. Μπορούν;
Το πρώτο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι ότι δεν μπορεί να υπάρχει… σύγκρουση συμφερόντων. Δεν μπορεί, δηλαδή, να είναι κάποιος μέτοχος σε μία τράπεζα και την ίδια ώρα να επωφελείται με οποιονδήποτε τρόπο από την εκποίηση των «κόκκινων» δανείων. Είναι το αυτονόητο! Το δεύτερο είναι ότι δεν μπορεί να αποφασίσουν το «κούρεμα» των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων οι ίδιοι άνθρωποι που τα έδωσαν! Κι αυτό είναι αυτονόητο! Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα «αυτονόητα» δεν είναι και τόσο αυτονόητα για όλους. Γι'' αυτό και η δυστοκία για τις νέες διοικήσεις.
Το σκηνικό έχει ως εξής: Από τη μία είναι ο SSM (ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός της ΕΚΤ) που ζητά από τον Στουρνάρα να ακολουθηθεί μία άλφα γραμμή. Από την άλλη το ΤΧΣ, το οποίο έχει αφεντικό την τρόικα (ένα εκ των μελών της οποίας είναι η ΕΚΤ), έχει άλλες οδηγίες! Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε την αγωνία της κυβέρνησης να έχει άποψη για τα τεκταινόμενα και τα οικονομικά συμφέροντα που θέλουν να αυξήσουν τις πιθανότητες να «ελέγχουν» το παιγνίδι. Τι μας κάνουν όλα αυτά; Ένα χάος που απειλεί να δημιουργήσει συνθήκες ατυχήματος από το πουθενά!
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι εκείνο της διαφοράς απόψεων μεταξύ SSM και ΤΧΣ. Είναι μία κρίση που υποβόσκει εδώ και καιρό και η οποία στο τέλος εκθέτει το ΤΧΣ. Τι μέτοχος είναι αυτός που δεν μπορεί να ορίσει και να περιφρουρήσει την περιουσία του; Αυτόματα, λοιπόν, ανοίγει ο δρόμος για την αντικατάστασή του από ένα άλλο ΤΧΣ, το οποίο θα είναι πιο κοντά σε ένα μοντέλο διοίκησης που θα μοιάζει περισσότερο με fund. Με άλλα λόγια, η σημερινή διοίκηση του ΤΧΣ έχει παγιδευτεί σε μία κρίση από την οποία θα είναι σε κάθε περίπτωση ο ένας μεγάλος ηττημένος. Ο άλλος μπορεί να είναι το ίδιο το τραπεζικό σύστημα…
Το ερώτημα είναι γιατί δεν άλλαξαν νωρίτερα τη σύνθεση και τον τρόπο λειτουργίας του ΤΧΣ, αφού αυτό ήθελαν. Η απάντηση θα πρέπει να αναζητηθεί στους συμβιβασμούς που έγιναν κατά καιρούς τόσο με την κυβέρνηση, όσο και με ορισμένα κέντρα έξω από τον SSM. Το ΤΧΣ δεν είναι παιδί του SSM κι εκεί βρίσκεται το μυστικό. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι ο SSM επιχειρεί να πάρει όλο το παιγνίδι των τραπεζών πάνω του. Να είναι το απόλυτο αφεντικό.
Είναι ένα παιγνίδι που στο τέλος θα έχει νικητή τον SSM. Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι διαφορετικό από αυτό. Είναι πολύ μεγάλο το αντικείμενο των «κόκκινων» δανείων για να το αφήσουν σε «τυχαία χέρια». Ο επαγγελματισμός στις μέρες μας είναι μία σπουδαία τέχνη και στην ΕΚΤ οι άνθρωποι δεν είναι ερασιτέχνες…
Θανάσης Μαυρίδης
