Χθες Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου συνήλθε το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο (North Atlantic Council), το Συμβούλιο όπως σε συντομία συνηθίζεται να λέγεται, σε επίπεδο Μονίμων Αντιπροσώπων (Πρέσβεις των χωρών-μελών) μετά από αίτημα της Τουρκίας, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Άρθρου 4 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Επειδή ακούστηκαν και γράφτηκαν αρκετά που δεν ευσταθούν, κρίνεται σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι αυτό το Άρθρο επιτρέπει σε οποιαδήποτε χώρα – μέλος (έθνος κατά την νατοϊκή ορολογία) να ζητήσει διαβουλεύσεις στην Συμμαχία αν κατά την γνώμη του (ακριβής μετάφραση) «απειλείται η εδαφική του ακεραιότητα, πολιτική ανεξαρτησία και η ασφάλεια του»(!). Επισημαίνεται εμφατικά ότι διαφέρει από το Άρθρο 5 του Συμφώνου που συνιστά αυτό που λέμε, ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής, δηλαδή μία επίθεση σε μέλος της Συμμαχίας να εκλαμβάνεται ως επίθεση εναντίον όλων.
Η Τουρκία έχει επιχειρήσει και άλλες δύο φορές στο παρελθόν να εμπλέξει το ΝΑΤΟ επ’ ωφελεία της στο στρατηγικό πόκερ που παίζει στην Συρία ιδιαίτερα όταν έχει την Ρωσία απέναντι και όχι δίπλα της! Μετά την προέλαση των Δυνάμεων του Άσαντ στην περιοχή Ιντλίμπ, τις τελευταίες εβδομάδες με την Ρωσική αεροπορική και όχι μόνο υποστήριξη, ο Τούρκος Πρόεδρος βλέπει ότι «δεν του βγαίνει το παιχνίδι» εκεί και δεν εισακούεται από τον «πρόσκαιρο» φίλο του Πούτιν. Οι μάλλον μεγάλες απώλειες, κατά εκτιμήσεις ξένων αναλυτών έχουν φθάσει τους 40 νεκρούς έκαναν την Άγκυρα να απευθυνθεί στην Συμμαχία που «αγνοεί». Θα ήταν όμως αφελές να υποστηριχθεί ότι ο Ερντογάν …παραπαίει στην Συρία. Μπορεί να μην έχουν επιτευχθεί όλοι οι στρατηγικοί του στόχοι, αλλά έχει ήδη πετύχει πολλά και το πιο βασικό καμία μελλοντική πολιτική λύση δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την Τουρκία ενώ δεν αναμένεται στο εγγύς μέλλον σύγκρουση με την Ρωσία.
Από την στιγμή που ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν τον περασμένο Δεκέμβριο στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένα είδος στρατιωτικής συνδρομής προς την Τουρκία στην Συρία καθόσον είναι επιτιθέμενη σε ξένη χώρα, κάτι που είχε βρει σύμφωνους και άλλους Συμμάχους στην χθεσινή έκτακτη συνάντηση του Συμβουλίου τα κράτη-μέλη δεν αποφάσισαν οποιαδήποτε μορφή πρακτικής υποστήριξης. Και αναφέρω «τα κράτη-μέλη» διότι το Συμβούλιο είναι ένα Διακυβερνητικό Όργανο διαβούλευσης όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται με συναίνεση (Consensus) και όχι κάποια υπερεθνική Εκτελεστική Επιτροπή, όπως λανθασμένα κάποιοι νομίζουν, η οποία αποφασίζει χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις «Πρωτεύουσες». Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι για μία κοινή απόφαση κάθε μέλος πρέπει να συμφωνεί ή τουλάχιστον να μην… διαφωνεί!
Ας δούμε την αλήθεια κατάματα και ας σταματήσουν τα μυθεύματα περί διεθνούς απομόνωσης της Τουρκίας. Μπορεί να μην πέτυχε χθες να έχει την υποστήριξη που αναζητούσε σε πρακτικό στρατιωτικό επίπεδο αλλά κέρδισε μία καλή θα έλεγα για αυτήν πολιτική υποστήριξη και μάλιστα με την συναίνεση της Ελλάδος, που συνοψίζεται στην δήλωση που έκανε ο ΓΓ/ΝΑΤΟ κ. Στολτενμπεργκ: «Οι Σύμμαχοι της στο ΝΑΤΟ, εξέφρασαν τα βαθειά συλλυπητήρια για τον θάνατο των Τούρκων Στρατιωτικών και καταδίκασαν τις αεροπορικές προσβολές του Συριακού Καθεστώτος με την υποστήριξη της Ρωσίας. Ζητούν οι Συριακές Δυνάμεις να σταματήσουν τις επιθετικές επιχειρήσεις τους (σημ. οι οποίες όμως κατευθύνονται εναντίον των ακραίων ισλαμιστικών ανταρτικών ομάδων) και να σεβαστούν το Διεθνές Δίκαιο (σημ. δηλαδή η Τουρκία το σέβεται;) και να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του ΟΗΕ για ειρηνική επίλυση. Το ΝΑΤΟ εκφράζει την ισχυρή αλληλεγγύη προς την Τουρκία και την συνέχιση της υποστήριξης της».
Φαίνεται ότι καμία Ευρωπαϊκή χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και πρώτα απ’ όλα η άμεσα ενδιαφερόμενη η Ελλάδα δεν «ενοχλήθηκε» από την ανακοίνωση-εκβιασμό της Τουρκίας, ένα βράδυ πριν, την Πέμπτη 27/2, ότι παύει να εμποδίζει (γιατί θα μού πείτε μέχρι τώρα εμπόδιζε;) την ροή προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη έτσι ώστε να υπάρχουν αστερίσκοι αν όχι διατυπώσεις, που να θέτουν προ των ευθυνών και την Άγκυρα. Ένας εκβιασμός όμως που αναγκάζει την χώρα μας από χθες να βρίσκεται σε συναγερμό και o οποίος στην ουσία καταλύει ολοσχερώς την Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας 2016 για το «Προσφυγικό-Μεταναστευτικό» μιας και ουδέποτε την σεβάστηκε. Όχι μόνον δεν εμποδίζει αλλά διευκολύνει Πρόσφυγες και Μετανάστες να κινηθούν με ναυλωμένα λεωφορεία Δυτικά προς την Ελλάδα.
Πολύ σωστά ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι «Η Ελλάδα δεν φέρει καμία ευθύνη για τα τραγικά γεγονότα στη Συρία και δεν θα υποστεί τις συνέπειες των αποφάσεων άλλων» αλλά αυτή η δήλωση έγινε δυστυχώς αφού o Πρέσβης Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στο Συμβούλιο είχε πάρει προφανώς την εντολή από το ΥΠΕΞ (αποκλείεται να ενήργησε μόνος) να συμφωνήσουμε στο να σταθεί το ΝΑΤΟ πολιτικά και χωρίς αστερίσκους όπως προαναφέρθηκε στο πλευρό της Τουρκίας. Μία Τουρκία όμως που διαρκώς απειλεί την Πατρίδα μας και της δημιουργεί προβλήματα ασφαλείας.
Η πλαδαρή και άνευρη ΕΕ η οποία από χθες βράδυ δεν έχει αντιδράσει, ούτε με μία δήλωση έστω για την τιμή των όπλων, στον καταφανή ωμό τουρκικό εκβιασμό που καταλύει τα συμπεφωνηθέντα μεταξύ αυτής και της Τουρκίας το 2016, δεν δικαιούται πλέον να εγκαλέσει την Ελλάδα για οποιαδήποτε μέτρα ανάγκης λάβει η χώρα μας στο «Μεταναστευτικό». Η Ελλάδα αντιμετωπίζει από χθες το πρωί σημαντικά αναβαθμισμένο και σε οξεία μορφή το μεταναστευτικό πρόβλημα, ένα σημαντικό πρόβλημα που άπτεται πλέον και της Εθνικής μας Ασφάλειας και για αυτό απαιτείται πλέον πανεθνική προσπάθεια με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Είναι μεν πρωτίστως ελληνικό πρόβλημα αλλά με πανευρωπαϊκές διαστάσεις. Και αυτό αν δεν το έχουν αντιληφθεί Εταίροι και Σύμμαχοι θα πρέπει να τους κάνει να το αντιληφθούν ο Πρωθυπουργός ο οποίος πολύ σωστά, το διεθνοποιεί ξανά και να τους θέσει προ των δικών τους ευθυνών!
