Την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυπτε τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον... φιλελευθερισμό, μέσω της περίφημης διάταξης για τα 15χρονα, ήταν η επέτειος του θανάτου του Τσε Γκεβάρα! Το καθεστώς της Κούβας ήταν από τα πιο διάσημα για τις διώξεις του σε βάρος των ομοφυλόφιλων. Αλλά στη Βουλή αυτές τις ημέρες δεν συζητάμε για τα δικαιώματα των gay. Αλίμονο αν κατάλαβε ο κόσμος ποιο ήταν το θέμα. Αποτέλεσμα κι αυτό της πρωτοφανούς προχειρότητας της κυβέρνησης και της υστεροβουλίας της να δημιουργήσει εσωτερικό πρόβλημα στη ΝΔ.
Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά! Υπάρχουν συνάνθρωποί μας που αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό θέμα αυτοπροσδιορισμού του φύλου τους. Δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο θα έπρεπε να γίνει αυτός ο κακός χαμός! Υπήρχε η λύση, να ακολουθήσουμε αυτό που έχουν κάνει και άλλες χώρες. Πολιτισμένες χώρες, όχι η Σαουδική Αραβία. Στην πολιτισμένη Δύση, λοιπόν, που κυριαρχεί αυτός ο καταραμένος ο νεοφιλελευθερισμός, έχουν βρεθεί οι διαδικασίες για να βρουν οι άνθρωποι αυτοί με αξιοπρέπεια την ταυτότητά τους και να αισθανθούν μέλη μιας κοινωνίας και όχι οι απόβλητοι ενός συστήματος. Μην πει κανείς ότι αυτό έκανε ο κ. Κοντονής. Στην προσπάθειά του να προκαλέσει τα συντηρητικά αντανακλαστικά μιας μερίδας βουλευτών και ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, τα έκανε μπάχαλο! Τόσο πολύ που στο τέλος o ΣΥΡΙΖΑ έψαχνε να βρει τις ψήφους ακόμη και των βουλευτών του.
Υπήρχε τρόπος να γίνουν όλα σωστά; Φυσικά! Αν ο κ. Κοντονής προσπαθούσε να διαβουλευτεί με όλους, θα υπήρχε ένα συναινετικό αποτέλεσμα. Ακόμη και η Εκκλησία θα μπορούσε να έχει μία πιο ανεκτική στάση για ένα θέμα που απασχολεί λίγους μεν ανθρώπους, αλλά ανθρώπους. Και σε αυτές τις περιπτώσεις πρώτες έρχονται οι ανάγκες των ανθρώπων. Μέχρι στιγμής η Εκκλησία της Ελλάδας έχει δείξει ότι ενδιαφέρεται! Δεν λέμε να αλλάξει η Εκκλησία τα Ευαγγέλια! Αλλά θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί μία προσεκτική διατύπωση του τύπου «Ο άνθρωπος έχει προικιστεί από τον Θεό με το προνόμιο της Επιλογής. Φυσικά εμείς διαφωνούμε κλπ. κλπ». Όταν όμως βάζει κανείς το θέμα των 15 ετών και χωρίς συζήτηση, φυσικό είναι να προκαλεί τον κακό χαμό. Κι εδώ δημιουργούνται πολλά ερωτήματα αν αυτό έγινε κατά λάθος ή εξ επίτηδες! Εφόσον ήθελε να προστατεύσει τους ανθρώπους που έχουν το πρόβλημα, τότε δεν τα έχει καταφέρει. Αν ήθελε να τους χρησιμοποιήσει για πολιτικό όφελος, είναι απλά κατάπτυστος.
Από τα 15; Ναι, λένε, αφού αυτό ισχύει κι αλλού. Ναι, αλλού, αλλά όχι παντού. Και σίγουρα σε χώρες όπου υπάρχουν διαδικασίες που χαρακτηρίζουν ένα κράτος δικαίου. Είναι σίγουροι ότι αυτό μπορεί να ισχύσει σε μία χώρα σαν την Ελλάδα όπου οι ιατρικές επιτροπές έχουν βγάλει αναπήρους τον μισό πληθυσμό;
Κι είναι δυνατόν τέτοια σοβαρά θέματα, όπου τον πρώτο λόγο τον έχει η επιστήμη να τα έχουμε μετατρέψει σε δημόσιο θέαμα και να έχουμε βγάλει τα φιλευθερόμετρα, τα αριστερόμετρα, τα χριστιανόμετρα;
Ακούσαμε. Και τι δεν ακούσαμε. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Εμένα μου έμεινε ο βουλευτής της ΝΔ που είπε εκείνο ότι ο Θεός δεν δημιούργησε τον Αδάμ και τον... Γιώργο. Αν επιχείρησε να κάνει χιούμορ, σίγουρα ήταν κακόγουστο. Όπως και δεν κατάλαβα τις κατηγορίες του φίλου Άδωνι σε βάρος των συναδέλφων του του ΣΥΡΙΖΑ, όταν τους έλεγε ότι αυτοί και μόνο αυτοί (οι βουλευτές της ΝΔ) έχουν σχέση με την Εκκλησία ή κάτι τέτοιο. Έχει ξεχάσει ο Άδωνις ότι η Εκκλησία της Ελλάδας έχει απαιτήσει και έχει πάρει από αυτή την κυβέρνηση τα... πάντα! Μέχρι τώρα, τουλάχιστον, και η Εκκλησία ΣΥΡΙΖΑ ήταν.
Δεν χρειαζόντουσαν αυτές οι υπερβολές. Ήταν αρκετό να μείνουν στο πλαίσιο της πρότασης νόμου της ΝΔ. Μια χαρά τακτοποιεί τα πράγματα. Και φιλελεύθερα και χωρίς να ενοχληθεί το συντηρητικό κομμάτι του κόμματος. Να αφήσουν, δηλαδή, τον ΣΥΡΙΖΑ να αναζητήσει τις πολιτικές του ανησυχίες του στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, στις νέες μειώσεις των συντάξεων, στην φυγή των επενδυτών.
Να μη συζητήσουμε αυτά που ειπώθηκαν και εκτός Βουλής για τους... «ομοφυλόφιλους ιεράρχες». Οι κ.κ. Ραγκούσης και Παπαδημούλης προκάλεσαν. Δεν είναι δηλώσεις αυτές υπεύθυνων ανθρώπων. Όταν ανοίγεις ένα τέτοιο θέμα με αυτόν τον τρόπο, πρέπει να είσαι έτοιμος να το πας μέχρι τέλος. Με στοιχεία. Είναι σαν να λέει ο Αρχιεπίσκοπος (που δεν τo είπε) ότι στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν κλέφτες. Ας φανταστεί, λοιπόν, ο κ. Ραγκούσης ότι γίνεται πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Δεν θα ζητούσε στοιχεία και ονόματα; Το επιμέρους, κύριε Ραγκούση, δεν χαρακτηρίζει το όλον.
Κι ας σκεφτούν όσοι φωνασκούν ότι υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τα πράγματα πιο χαλαρά. Όπως ο υπουργός – σύμβολο αυτής της κυβέρνησης, ο Πάνος ο Καμμένος. Ο άνθρωπος τους παράτησε όλους και πήγε στην Βραζιλία. Όχι, θα κάτσει να τσακώνεται γιατί το θέλησε ο Κοντονής! Έκανε την καλύτερη δουλειά. Πήρε το αεροπλάνο κι έφυγε!
Πάντως, ο πρόεδρος Πάνος και ο πρωθυπουργός Αλέξης μπορούν να ρωτήσουν στην Ουάσιγκτον τον πρόεδρο Τράμπ, ανάμεσα στις πεζές συζητήσεις για την παραχώρηση της βάσης της Σούδας, πως θα αντιμετώπιζε ο ίδιος το θέμα. Και δεν ξέρουμε πόσο φιλελεύθερος είναι ο κ. Τσακαλώτος, αλλά αυτό με την Αριστερά και τις βάσεις του Θανάτου σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Ίσως (και) γι αυτό χρειαζότανε ένα σόου τύπου Κοντονή στην Βουλή. Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές αλλιώς τα σχεδιάζει κανείς κι αλλιώς εξελίσσονται τα πράγματα...
Θανάσης Μαυρίδης
