Το αν οι κατηγορούμενοι στη δίκη της Χρυσής Αυγής είναι ένοχοι ή αθώοι θα το πληροφορηθούμε στις 7 Οκτωβρίου, όταν το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ανακοινώσει την απόφασή του.
Κι αν η μητέρα του Παύλου Φύσσα, η κυρία Μάγδα Φύσσα, έχει κάθε δικαίωμα να εμφανίζεται στο δικαστήριο κρατώντας πλακάτ με το σύνθημα «Δεν είναι αθώοι», όσοι σπεύδουν να το υιοθετήσουν και να βάλουν το σχετικό sticker στα προφίλ τους στα σόσιαλ μήντια, πρέπει να γνωρίζουν ότι συνειδητά ή ασυνείδητα πλειοδοτούν στον αντισυστημισμό.
Σκληρό, ανιαρό, «κρύο», ευσεβιστικό, όπως και να το χαρακτηρίσει ο καθένας, παραμένει γεγονός ότι τα δικαστήρια της χώρας είναι τα μόνα αρμόδια να γνωματεύουν για την ενοχή ή την αθωότητα οποιουδήποτε, ακόμα και του πιο ειδεχθή εγκληματία που έχει παραδεχτεί την ενοχή του και όλοι οι υπόλοιποι οφείλουμε να περιμένουμε κάθε φορά τη δικαστική απόφαση.
Ο λόγος που επισημαίνουμε όλα αυτά τα, εν πολλοίς, αυτονόητα είναι γιατί ζούμε ένα δεύτερο κύμα αντισυστημισμού με πρόσχημα, αυτή τη φορά, την πανδημία. Ο «νέος αντισυστημισμός» αναζητά απεγνωσμένα ένα πολιτικό έρεισμα για να διεκδικήσει μερίδιο της εξουσίας υπό την προστασία της ίδιας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, κάνοντας χρήση των προνομίων που παρέχει με μεγάλη γενναιοδωρία στα πολιτικά κόμματα, να την υπονομεύει με σύστημα και οργανωμένα και κυρίως εκ του ασφαλούς.
Δεν πρέπει να γίνουμε πάλι μάρτυρες μια δεύτερης Χρυσής Αυγής μέσα στη Βουλή. Κι αν αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα έδρανά της το πρώτο της ξαδερφάκι, το γεγονός ότι ο αρχηγός του είναι βασικώς ένας έμπορος που αναγράφει το πόσο κοστίζει στο ίδιο του το κούτελο, γεγονός βέβαια που τον κάνει απολύτως διαχειρίσιμο αν συμβεί κάτι που θα απαιτεί στιβαρή διαχείριση, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε.
Κατά τη διάρκεια των πεντέμισι χρόνων, των ατελείωτων αυτών εξήντα πέντε μηνών, των δραματικών τετρακοσίων πενήντα τριών συνεδριάσεων του δικαστηρίου, είδαμε την αίθουσα του Τριμελούς Εφετείου να μετατρέπεται σε πασαρέλα γνωστών κύκλων που φλερτάρουν εμμονικά και αμετανόητα με τον αντισυστημισμό. Είδαμε να επισκέπτονται τη δίκη πολιτικά πρόσωπα μόνο και μόνο για να φωτογραφηθούν εκεί. Ο συνήγορος για την πολιτική αγωγή των Αιγύπτιων αλιεργατών κ.Θανάσης Καμπαγιάννης εξέδωσε την αγόρευσή του σε βιβλίο πριν καλά-καλά τελειώσει η δίκη.
Όλα αυτά βέβαια συνέβησαν γιατί τα επέτρεψε η ελληνική πολιτεία, το κράτος των Ελλήνων που αρνείται να μεταρρυθμιστεί και να σεβαστεί τη Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της.
Οι δημοκρατικοί πολίτες, δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, δεν έχουμε κανένα λόγο να πλειοδοτούμε στον αντισυστημισμό, ειδικά στην παρούσα συγκυρία που συντρέχουν οι συνθήκες δημιουργίας ενός νέου «τέρατος».
Μόνο εμείς, οι δεξιοί, οι κεντρώοι, οι αριστεροί, δημοκράτες μπορούμε αυτό να το αποτρέψουμε.
