Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Όταν ήμουν μικρός, πηγαίναμε για μπάνια στα Καμένα Βούρλα. Στο ξενοδοχείο, κάθε καλοκαίρι βρισκόμασταν με μία οικογένεια Αθηναίων παλαιών αστών που είχαν έναν γιο στη ηλικία μου, τον Κωνσταντίνο. Με τον Κωνσταντίνο λοιπόν, ήθελα δεν ήθελα, έκανα παρέα. Και μόνο το όνομά του με ξένιζε, δεδομένου ότι, ως «farmer boy» που ήμουν τότε, το Κωνσταντίνος μου φαινόταν τελείως αλλόκοτο. Ήταν υπάκουος και επέστρεφε πάντα ακριβώς στις εννέα το βράδυ στο δωμάτιο. Η μαμά του εν τω μεταξύ, τον έπρηζε για τα πάντα και αυτός δεν έβγαζε κουβέντα.
Ένα βράδυ, έπαιζε μαζί μας και η Ματούλα, η κόρη του ξενοδόχου, την οποία πολύ συμπαθούσε ο Κωνσταντίνος. Άργησε λοιπόν, μισή ώρα να ανέβει στο δωμάτιο του και η μαμά κατέφθασε έξαλλη να τον μαζέψει. Αυτό ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι. Γύρισε αγανακτισμένος και την έβρισε με θράσος. Πάντα στον πληθυντικό, αλλά με αναπάντεχο θράσος: «Ε δεν πάτε στο διάβολο, μητέρα, εγώ δεν έρχομαι στο δωμάτιο!»...
Δεν ξέρω πόσο ισχύει αλλά κάθε φορά που βλέπω τον Νίκο Τόσκα μου έρχεται στον νου ο Κωνσταντίνος. Ειδικά, όταν τρίζει τα δόντια του σε γνωστούς και αγνώστους που απειλούν την ασφάλεια των πολιτών.
Να, όπως προχθές, ανήμερα των Χριστουγέννων. Η ώρα πρέπει να ήταν λίγο μετά τις 7.00 το πρωί και ο αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη μόλις είχε σηκωθεί από το κρεβάτι του. Το τηλέφωνο χτύπησε και στην άλλη γραμμή ήταν η πρέσβης του Ισραήλ, που τον ενημέρωνε για την επίθεση του Ρουβίκωνα με χρώματα, στην πρεσβεία της πριν από μία ώρα. Από τον τόνο της φωνής της φαινόταν ότι δεν ήταν τόσο διακριτική όπως ο σαουδάραβας και ο ισπανός συνάδελφός της, κατά τις προηγούμενες επιθέσεις.
Ο Νίκος Τόσκας αιφνιδιάστηκε. Ήταν από τις σπάνιες φορές που κάποιος ήταν τόσο απότομος μαζί του. Φωτιές, βανδαλισμοί, πορείες, σπασίματα, ό,τι και να είχε συμβεί, ούτε πρωθυπουργός, ούτε διπλωμάτης ούτε κανείς άλλος απαιτούσε κάτι ιδιαίτερο από τον υπουργό. Μόνο κάποιες αξιολογικές κρίσεις και τίποτα παραπάνω.
Αυτό ήταν το περιστατικό που τον έκανε να ξεπεράσει τα όρια. Και να δηλώσει με παρρησία: «Ο Ρουβίκωνας θα πληρώσει για την επίθεση στην ισραηλινή πρεσβεία»! Τόσο γενναία και τόσο αποφασιστικά, που είναι πια βέβαιο ότι και ο τελευταίος “ακτιβιστής” του Ρουβίκωνα αισθάνθηκε ένα κύμα οργής να τον σκεπάζει. Μια αγανάκτηση της εξουσίας και έναν απρόβλεπτο θυμό να τον απειλεί.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ρουβίκωνας παρανομεί; Aν κατάλαβα καλά τον κ. Τόσκα, είναι φανερό ότι παρανομεί. Γιατί μέχρι τώρα δεν ήμουν πολύ σίγουρος ότι το πιστεύει. Δύο μήνες έχει παραγγείλει η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου έρευνα για τη δράση της οργάνωσης, ενώ τα διαστήματα των επιθέσεων είναι πλέον, πολύ συχνά. Και ο ίδιος ποτέ ως τώρα δεν είχε «εκραγεί», ώστε να κατανοήσουμε τι ακριβώς προτίθεται να κάνει η πολιτεία, για κάθε περίπτωση βίας ή βανδαλισμών.
Αυτό ήταν, ο Νίκος Τόσκας ξύπνησε από την νάρκη της ηρεμίας του με ένα τηλεφώνημα. Φαίνεται ότι η κ. Πρέσβης του Ισραήλ έχει τον τρόπο της να εξεγείρει πάθη και ένστικτα αγανάκτησης στους υπουργούς. Μένει να δούμε και την συνέχεια, αλλά είμαι βέβαιος ότι από δω και πέρα, όλα έχουν αλλάξει μέσα του. Και τα παιδιά του Ρουβίκωνα θα πρέπει να ανησυχούν.
Δεν είναι πια ο Νίκος που ήξεραν. Και ποια είναι η αιτία; Η αυστηρή φωνή μιας γυναίκας στην άλλη άκρη του τηλεφώνου. Όπως η Ματούλα τότε, με τον Κωνσταντίνο έτσι και η Ιρίτ τώρα με τον Νίκο, έγινε η αιτία να σπάσει η σχέση "τρυφερότητας" που είχε με τον Ρουβίκωνα. Θάρρος κ. υπουργέ, αντισταθείτε όσο μπορείτε! Μην το παρακάνετε όμως, μην χάσετε την ιδεολογική σας αθωότητα και αλλοτριωθείτε τελείως...
