Του Ζαφείρη Βάλβη
Η πρωτοτυπία, εδώ που έχουμε φθάσει, θα ήταν να κάνουμε μερικά -όχι πολλά βρε αδερφέ- αυτονόητα (ναι ξέρω πως κάποιοι δεν πιστεύουν ότι υπάρχουν αυτονόητα) πράγματα. Τι θα ήταν πρωτότυπο στα Πανεπιστήμια για παράδειγμα; Δεν θα ήταν πρωτότυπο να μπούνε υποχρεωτικές παρουσίες; Γιατί να υπάρχουν υποχρεωτικές παρουσίες στα σχολεία και να μην υπάρχουν στα Πανεπιστήμια; Γιατί να έχει υποχρεωτικές παρουσίες ο εργαζόμενος στoν εργασιακό χώρο και να μην έχει ο φοιτητής στα Πανεπιστήμια; Βασικά, υπάρχει κάτι εκτός από τα Πανεπιστήμια που δεν έχει υποχρεωτικές παρουσίες; (α, ναι η Βουλή). Είναι λιγότερο σημαντικά τα Πανεπιστήμια και «δε βαριέσαι» που να πατάς τώρα; Δεν είναι υποχρεωτικό να σπουδάσει κανείς, αλλά αν το κάνει, ε, κάποιες υποχρεώσεις παρουσιών να μην τις έχει; Αν υπάρχει κάποιο αντεπιχείρημα -π.χ. ότι κάποιος είναι από άλλη πόλη και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να μετακομίσει ή πρέπει να εργάζεται- να συζητηθεί. Να υπάρχουν κάποιες διευκολύνσεις. Οι μη υποχρεωτικές παρουσίες όμως υποβαθμίζουν το πτυχίο, τους ίδιους τους φοιτητές, τους καθηγητές.
Μια άλλη πρωτοτυπία θα ήταν να δοθεί σημασία στο αισθητικό κομμάτι. Ναι, ναι η λέξη «αισθητικό» δημιουργεί την αυτόματη αντίδραση «αυτό μας μάρανε». Και όμως, Αυτό μας μάρανε. Ένα Πανεπιστήμιο γεμάτο σκουπίδια που θυμίζει χωματερή, με σπασμένα καθίσματα, με πεσμένους σοβάδες, βρώμικους τοίχους με συνθήματα και αφίσες, χαραγμένα έδρανα δεν εμπνέει ιδιαίτερο σεβασμό στο φοιτητή και καθορίζει τη συμπεριφορά του απέναντι σε αυτό. Το Μετρό που είναι πεντακάθαρο και έχει τηρήσει τους κανόνες «αισθητικής» από την ίδρυσή του έχει δημιουργήσει κώδικα συμπεριφοράς (τώρα τελευταία το σπάνε πού και πού, βέβαια, αλλά ακόμη αντιστέκεται). Αλίμονο να μην υπάρχει κώδικας συμπεριφοράς στα Πανεπιστήμια. Και φυσικά ο «κώδικας συμπεριφοράς» δε θα έχει άμεσο αντίκτυπο, αλλά θα τηρηθεί από τους επόμενους πρωτοετείς. Εντάξει θα τους «διαφθείρουν» οι φοιτητοπατέρες για κάποια χρόνια, αλλά οι πρωτοετείς του 2027 όλο και περισσότερο θα τον εφαρμόζουν (όπως το νόμο περί απαγόρευσης καπνίσματος. Στην αρχή δεν εφαρμοζόταν πουθενά, αργότερα εφαρμοζόταν κάπου, τώρα υπάρχει σαφής βελτίωση εφαρμογής του. Ως το 2027, μπορεί να υπάρχει και πλήρης εφαρμογή. Ίσως να εφαρμοστεί και στη Βουλή που σήμερα δεν εφαρμόζεται).
Για το δήθεν άσυλο (ποιανού αλήθεια;) ας μη μιλήσουμε. Δεν μας πειράζει να μπαίνουν στα Πανεπιστήμια έμποροι ναρκωτικών, ποινικοί, παράνομοι κάθε είδους, αρκεί να μην μπαίνει αστυνομικός. Εξάλλου, η λύση για τα πρόβλημα παρανομίας εντός των χώρων του Πανεπιστήμιου βρέθηκε. Η πολιτεία προτρέπει τους φοιτητές να αναλάβουν δράσεις καταστολής! Ναι, τελικά δίκιο έχουν όσοι υποστηρίζουν πως δεν υπάρχουν αυτονόητα. Αφού, η πολιτεία δεν θεωρεί αυτονόητο πως δεν είναι δουλειά του φοιτητή και του ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος να εξαρθρώσει το έγκλημα, γιατί να θεωρήσει κανείς πως υπάρχουν αυτονόητα.
Το έχουμε χάσει το τρένο της απλής (ούτε καν κοινής) λογικής. Και πρέπει να το ξαναβρούμε, διότι αν είναι να συζητάμε για τα Πανεπιστήμια με όρους αριστεροδεξιούς, ζήτω που καήκαμε. Ναι, τελικά έχουν δίκιο και μερικοί που υποστηρίζουν ότι σιγά-σιγά γυρίζουμε στην κανονικότητά μας. Μόνο που η κανονικότητά μας για τα Πανεπιστήμια δεν είμαι σίγουρος πως είναι αυτή που θα 'πρεπε. Ίσως είναι όμως αυτή που θέλουμε (και ως γνωστόν το «πρέπει» και το «θέλω» βρίσκονται πάντα σε σύγκρουση).
