Στο χθεσινό μας άρθρο είχαμε αναφερθεί στην έννοια των hard skills και των soft skills και στην αυξανόμενη βαρύτητα που δίνουν πλέον οι εταιρείες και οι υπεύθυνοι του ανθρώπινου δυναμικού στα soft skills. Δηλαδή στις δεξιότητες που έχουν να κάνουν περισσότερο με την προσωπικότητα των εργαζομένων, παρά με τις γνώσεις τους.
H βασική και μεγάλη διαφορά των hard skills από τα soft skills, δηλαδή ανάμεσα στις δεξιότητες της γνώσης και στις δεξιότητες της προσωπικότητας, είναι ότι οι πρώτες βρίσκουν εφαρμογή σε συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα και χώρους εργασίας, ενώ οι δεύτερες βρίσκουν εφαρμογή παντού. Για παράδειγμα, ένας εξαιρετικός μηχανολόγος μπορεί να εφαρμόσει τις γνωστικές του δεξιότητες σε ένα μηχανολογικό περιβάλλον. Ενώ οι δεξιότητες προσωπικότητας βρίσκουν εφαρμογή σε όλους τους χώρους εργασίας, ανεξαρτήτως κεντρικού αντικειμένου. Μια άλλη διαφορά είναι ότι τα hard skills βασίζονται περισσότερο στην «τεχνική γνώση» πάνω σε ένα θέμα, ενώ τα soft skills έχουν να κάνουν με την προσέγγιση των θεμάτων και των προβλημάτων, μέσω της συναισθηματικής νοημοσύνης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι επαγγελματίες που αναζητούν προσωπικό για εταιρείες, δεν ονομάζονται πλέον κυνηγοί κεφαλών, αλλά κυνηγοί ταλέντων.
Η Generation Z, δηλαδή οι γεννηθέντες ανάμεσα στο 1995 και στο 2005, αλλά και η προηγούμενη Generation Y ή Millennials, δηλαδή οι γεννηθέντες ανάμεσα στο 1983 και στο 1994, που βιώνουν τις συνθήκες της «share economy», της «gig economy» και του διαρκούς «flux», οδηγούνται ταχύτατα στην ανάγκη απόκτησης και καλλιέργειας soft skills.
Τα πιο περιζήτητα soft skills, όπως τα περιγράφει σε πρόσφατη έκθεση του το World Economic Forum (WEF), είναι τα ακόλουθα:
1. Δημιουργικότητα
2. Πειστικότητα
3. Συνεργατικότητα
4. Προσαρμοστικότητα
5. Συναισθηματική νοημοσύνη
6. Επικοινωνιακή άνεση
7. Ομαδικότητα
8. Ηγετικότητα
9. Καινοτομία
Η ερώτηση, που ακολουθεί μετά από αυτήν την απαρίθμηση των πλέον περιζήτητων soft skills, είναι το που διδάσκονται αυτά; Σε ποιο εκπαιδευτικό περιβάλλον, θα μπορέσουν οι νέοι να αναπτύξουν αυτές τις δεξιότητες, που αποκτούν όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα;
Εδώ η Ελληνική εκπαίδευση αδυνατεί να προσαρμοσθεί στο κύμα των ψηφιακών εξελίξεων και της τεχνολογικής επανάστασης, στο τσουνάμι των εξειδικευμένων γνώσεων που αυξάνονται με εκθετικούς ρυθμούς και στις διαρκώς αυξανόμενες προκλήσεις των νέων γνωστικών αντικειμένων. Είναι δυνατόν, να προσεγγίσει τα soft skills, όταν ο μέσος μαθητής δεν έχει μάθει να κάνει ομαδική δουλειά, να κάνει έρευνα, να κάνει παρουσιάσεις, να εξασκείται στην επικοινωνία σε ακροατήριο, να αναλύει, να συνθέτει και να δημιουργεί;
Για να αντιληφθούμε καλύτερα το πόσο σημαντικά είναι τα soft skills, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι μεγάλες αμερικανικές ψηφιακές εταιρείες, προσλαμβάνουν πολλές φορές εργαζόμενους, βασιζόμενες στα soft skills που διαθέτουν. Και μετά, αναλαμβάνουν μέσω εντατικών βραχυχρόνιων εκπαιδεύσεων να τους μυήσουν στα αναγκαία hard skills, τα οποία δεν προλαβαίνουν να καλύψουν ούτε καν τα αμερικανικά πανεπιστήμια. Και αυτό διότι οι ψηφιακές εξελίξεις κινούνται ταχύτερα από τα εκπαιδευτικά προγράμματα, παρ’ όλο που αυτά καταβάλουν προσπάθεια να προσαρμόζονται όσο πιο γρήγορα μπορούν, στις ραγδαίες εξελίξεις.
Στην εποχή του παγκόσμιου ψηφιακού χωριού, υπάρχουν δεκάδες πλατφόρμες που παρέχουν τη δυνατότητα απόκτησης και εξάσκησης των soft skills. H LinkedIn Learning, η Coursera, η edX και η Udemy είναι κάποιες από αυτές. Οι Generations Y και Ζ, δεν έχουν την παραμικρή δικαιολογία για να μην βελτιωθούν προς αυτήν την κατεύθυνση.
* Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
** Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
