Η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών δίνει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία στην Τουρκία να «παζαρέψει». Άλλες φορές τέτοια περιστατικά λύνονται δια συνοπτικών διαδικασιών. Ούτε που τα μαθαίνουμε. Την ίδια ώρα στην Αθήνα ακούγονται σημεία και τέρατα. Στην προσπάθειά τους κάποιοι να σβήσουν τα ίχνη των μεγάλων τους προσωπικών ευθυνών αφήνουν να αιωρούνται πληροφορίες για απαγωγές και κακοποίηση συλληφθέντων.
Θα πρέπει να επιστρέψουν πρώτα οι άνθρωποι στα σπίτια τους για να μπορούμε να πούμε περισσότερα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η περιπέτεια των δύο ανδρών θα χρησιμοποιηθεί από τους Τούρκους ως διαπραγματευτικό ατού για την υπόθεση των 8. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Κανονικά όχι! Αν πιστέψει κανείς ότι είμαστε μία Ευρωπαϊκή χώρα που η Δικαιοσύνη έχει λόγο, η προοπτική της ανταλλαγής είναι αδιανόητη. Αλλά τι λέμε; Εδώ ο κ. Τσίπρας ο ίδιος άνοιξε την όρεξη Ερντογάν όταν του υποσχέθηκε να του στείλει πίσω χειροπόδαρα τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς…
Το ρεπορτάζ, πάντως, δεν επιβεβαιώνει τα όσα αναπαράγουν στην Αθήνα διάφορες ιστοσελίδες για «απαγωγή» των δύο από ελληνικό έδαφος. Ούτε και τις πληροφορίες περί κακοποίησής τους. Το αντίθετο! Όσοι παρακολούθησαν την υπόθεση από κοντά έχουν να λένε για το πόσο τυπικοί και διαβασμένοι ήσαν οι Τούρκοι ως προς τα διαδικαστικά. Κάνουν όλα όσα προβλέπονται από τις συμφωνίες των δύο χωρών σε ανάλογες περιπτώσεις. Κι εδώ αρχίζουν να φουντώνουν οι υποψίες για τη επόμενη ημέρα: Οι Τούρκοι είναι τόσο τυπικοί που μοιάζει να μην θέλουν να σημειωθεί το παραμικρό λάθος. Σαν να είναι σίγουροι ότι στην συνέχεια όλη η προσοχή θα πέσει πάνω σε αυτή την υπόθεση!
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει ανάλογο περιστατικό στον Έβρο. Συνήθως αυτά λύνονται μεταξύ διοικητών. Ούτε που το μαθαίνουμε! Γι αυτό και το ΓΕΣ άργησε να βγάλει την ανακοίνωση. Επειδή περίμεναν ότι κι αυτή την φορά θα ήταν σαν τις άλλες. Γι αυτό και ανησυχούν και συσχετίζουν τις εξελίξεις με ένα πιθανό αίτημα για τους 8. Επειδή αυτή την φορά τα πράγματα εξελίχτηκαν με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο απ'' ότι τις προηγούμενες. Και κυρίως σύμφωνα με όσα ορίζουν τα βιβλία.
Έλληνες παράγοντες έχουν διαβεβαιώσεις από τους Τούρκους ομολόγους τους ότι θα γίνουν όλες οι απαραίτητες προσπάθειες για να επιστρέψουν οι 2 στα σπίτια τους μετά από την δίκη της Δευτέρας. Διαβεβαιώνουν για τις προσπάθειες, όχι όμως για το αποτέλεσμα. Κι αυτή η παρατήρηση έχει την σημασία της …
Πάμε τώρα στις πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν. Το βασικό επιχείρημα όσων υποστηρίζουν την εκδοχή της απαγωγής είναι ότι οι στρατιωτικοί γνώριζαν καλά την περιοχή. Πόσο σίγουροι είναι γι αυτό που αναμεταδίδουν; Οι δικές μας πληροφορίες υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι έφτασαν στην περιοχή τις τελευταίες ημέρες και κλήθηκαν να καλύψουν τα κενά που έχουν δημιουργηθεί λόγω της λειψανδρίας. Ο ένας από τους δύο υπηρετεί καιρό στον Έβρο, αλλά όχι σε εκείνη την συγκεκριμένη περιοχή.
Είναι βολικό για κάποιους στρατιωτικούς να δείχνουν τους εχθρούς σαν Τιτάνες, προκειμένου να κρύψουν την δική τους ανεπάρκεια. Κενά στις μονάδες υπήρχαν και πριν τρεις εβδομάδες. Δεν προέκυψαν χτες στα ξαφνικά. Και τι έκανε η ηγεσία για να τα καλύψει; Πάρτι με τον Καμμένο στα σύνορα! Αυτή είναι η αλήθεια και όσοι αντέχουν ας την ακούσουν. Οι υπόλοιποι ας πιστέψουν τα περί απαγωγής. Δωρεάν είναι…
Άλλες πληροφορίες υποστηρίζουν ότι οι συλληφθέντες κακοποιήθηκαν! Την ώρα που ήταν συνεχώς μαζί τους η Ελληνίδα πρόξενος, οι Τούρκοι τους … ξυλοκόπησαν. Και η «πληροφορία» αυτή αναπαράγεται άκριτα, δημιουργώντας το … κατάλληλο κλίμα. Να σημειωθεί, πάντως, ότι οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν αμέσως μετά τη σύλληψή τους στο νοσοκομείο. Ίσως επειδή οι καλά διαβασμένοι Τούρκοι θέλησαν να προλάβουν πιθανές αμφισβητήσεις για τις συνθήκες κράτησης των συλληφθέντων.
Η στρατιωτική ηγεσία είναι φανερή εκτεθειμένη. Περισσότερο από την πολιτική και το γεγονός αυτό μας τρομάζει. Είναι δε τόσο ανεύθυνη η στάση της που συμμετέχει στον σχεδιασμό προεκλογικών εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ για θητεία έξι μηνών. Δεν έχουν τολμήσει καν να το διαψεύσουν. Οι ίδιοι μπορεί να ζουν ζωή που θα ζήλευε ένας κοινός θνητός, με γεύματα σε σπίτια μεγιστάνων, κι έτσι να νομίζουν ότι βρισκόμαστε στον Παράδεισο. Αλλά η Ελλάδα εξακολουθεί και συνορεύει με χώρες όπως η Τουρκία και χρειάζεται σοβαρούς επαγγελματίες σε όλα τα πόστα και όχι αριβίστες που το μόνο τους προσόν είναι οι σχέσεις τους με το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο.
Θανάσης Μαυρίδης
